Fenomen estetizacije nasilja
Izložba Saše Tkačenka “Oh yeah…Oh yeah…” u Savremenoj galeriji u Subotici predstavlja ambijentalnu postavku za koju su mu kao polazište poslužile predstave destrukcije i sve liberalnija percepcija tog fenomena u popularnoj kulturi.
“Koristeći određene predmete, artefakate i video materijale, tačnije njihovom rekonstrukcijom i aproprijacijom, želim da kreiram ambijent u kome je posmatraču - ako uzmemo u obzir način na koji je kretanje kroz galeriju orijentisano - omogućeno da kreira specifičan i na trenutke fiktivni narativ, koji za cilj ima artikulaciju fenomena estetizacije nasilja”, naveo je Tkačenko povodom izložbe, čija je kustoskinja Nela Tonković, a otvorena je do 21. oktobra.
“Polisemičnost značenja naziva izložbe otvara pitanje o izboru koji i dalje postoji, makar samo u stihovima pop pesama, a koje umetnik preuzima menjajući njihov semiotički prostor. Izbor u stihovima sa plakata koji najavljuje izložbu (grafički rešenog kao koncertna najava i sa kojim se susrećemo i van prostora galerije) jeste ili da se o da, o da, ironično složimo sa zatečenim propozicijama ili da ekstatično nastavimo da tresemo glavama u negaciji, o da, o da!”, naveo je u tekstu za katalog izložbe istoričar umetnosti Miloš Zec.
Tkačenko sebe, kako podseća Zec, predstavlja pre svega kao vajara. Slike i strukture koje stvara obuhvataju video, instalaciju, skulpturu, gotove predmete i performans, ali komunikacija tih medija sa prostorom je prioritet.
“Postoji nešto vrlo virtuelno u načinu na koji on okuplja ove različite komponente. Činjenica je da se usled novih mogućnosti digitalnog doba i izuzetne količine vizuelnog materijala u svakodnevnoj cirkulaciji značaj slike dramatično izmenio. Tako više ne možemo govoriti o individualnom motivu ili materijalnosti jedne slike. Umesto toga slika je uvek već sastavljena od nizova drugih slika. Ovi različiti nivoi pikturalnosti prožimaju izložen umetnikov rad kojim gotovo da struji neposrednost performansa, a koji nas pogađa upravo zato što je naš pristup stvarnosti danas toliko posredovan”, naveo je Zec.
Saša Tkačenko, rođen 1979. u Majdanpeku, završio je osnovne i master studije skulpture na Fakultetu primenjenih umetnosti u Beogradu.
Samostalne izložbe imao je u Beogradu, Njujorku, Beču, Pančevu, Berlinu… Izlagao je i na mnogim grupnim izložbama u Srbiji i svetu.
Dobitnik je nagrade “Dimitrije Bašičević Mangelos” 2013. godine, te nagrade ULUPUDS-a za najbolji rad na završnoj izložbi Fakulteta primenjenih umetnosti u Beogradu 2007. Radovi mu se nalaze u kolekcijama Savremene galerije u Zrenjaninu, Centra za likovno obrazovanje Šumatovačka u Beogradu, Moderne galerije Likovni susret u Subotici, Muzeja savremene umetnosti u Beogradu, Telenor kolekcije savremene srpske umetnosti…
Tkačenko je i ko-osnivač i urednik časopisa za savremenu umetnost Supervizuelna.
Tokom trajanja izložbe u Savremenoj galeriji u Subotici najavljeni su prateći programi i radionice.
(SEEcult.org)
