Muzej savremene umetnosti u Zagrebu objavio je monografiju o životu i stvaralaštvu Ivana Picelja (1924-2011), jednog od najznačajnijih i najuticajnijih hrvatskih umetnika druge polovine 20. veka, koji je uticao i na ključne promene na likovnoj sceni promovišući ranih 1950-ih godina apstraktnu umetnost.
Monografija “Ivan Picelj”, u izdanju MSU, prvo je monografsko izdanje o njegovom životu i delu, a objavljena je povodom stote godišnjice rođenja tog izuzetnog umetnika, predstavljajući njegov opus na području slikarstva, grafike, konstruktivističkih reljefa i grafičkog dizajna.
Tokom 60-ih godina Picelj pripada grupi umetnika koji su izlagali na izložbama Novih tendencija predstavljajući konstruktivističku i kinetičku umetnost. Bio je izuzetno aktivan i predan svom cilju - ostvarenju aktivne umetnosti (kako ju je on definisao u svom manifestu iz 1962. godine), umetnosti koja zahvata sve segmente života. Delovao je od 1950-ih, kako na domaćoj tako i na međunarodnoj sceni, izlažući s najvećim svetskim umetnicima konstruktivističke orijentacije.
Uprkos svemu tome, do danas nije bila objavljena likovna monografija posvećena Picelju.
Ivan Picelj (Okučani, 1924 – Zagreb, 2011), likovni umetnik i dizajner, istovremeno pionir na više umetničkih područja te inicijator niza projekata koji su ovu sredinu učinili kompatibilnom u širem, međunarodnom pogledu. Bio je predvodnik apstrakcije 1950-ih i jedan od najistaknutijih hrvatskih umetnika druge polovine 20. veka; član umetničke grupe EXAT-51 i pokreta Nove tendencije koji je Zagreb stavio na globalnu kartu umetničkih zbivanja. Ostavio je neizbrisiv trag na različitim područjima umetničkog stvaralaštva, kao i na kulturnoj sceni Zagreba, posebno Muzeja savremene umetnosti Zagreb, čije je vizuelne identitete oblikovao dugi niz godina.
Godine 1943. upisao je zagrebačku Akademiju likovnih umetnosti koju je, zbog nezadovoljstva oblikom nastave, napustio nakon tri godine. Unatoč tome, uspešno se bavio uređenjem i opremanjem štandova na Zagrebačkom velesajmu, a na osnovu toga mu je, uz kolege Vjenceslava Richtera i Aleksandra Srneca, povereno uređenje jugoslovenskih paviljona na izložbama u Zagrebu, Beču, Hanoveru, Stokholmu, Torinu i Čikagu.
Suosnivač je grupe EXAT 51 koja je u svom manifestu kao jednu od težnji vlastitog delovanja istakla približavanje umetnosti i dizajna s ciljem podizanja kvaliteta svakodnevnog života. Na taj je način u lokalnu sredinu prenesena bauhausovska ideja o važnosti oblikovanja čovekove neposredne okoline za kvalitet života.
Godine 1959. Picelj prvi puta izlaže u pariskoj galeriji Denise René s kojom će kasnije ostvariti blisku saradnju, ne samo kao umetnik koji izlaže, već i kao autor plakata za brojne izložbe koje su u toj galeriji održane 60-ih godina. Jedan je i od inicijatora pokreta Nove tendencije te učesnik na svim izložbama od 1961. do 1975, za koje je oblikovao i neke od svojih najpoznatijih plakata, kao i jedan od osnivača Studija za industrijski dizajn (SIO).
Učestvovao je na brojnim izložbama, među kojima su: Venecijanski bijenale (1969., 1972.), A Century of Avant-garde Art in Middle and Eastern Europe (Kunsthalle, Bonn, 1994.), Konstruktivizam i kinetička umetnost (Galerija grada Zagreba, danas MSU, Zagreb, 1995.), Ivan Picelj — Graphic Art Opus (International Centre of Graphic Arts (MGLC), Ljubljana, 2003.), Kristal & ploha 1951.-2005. (Galerija Klovićevi dvori, Zagreb, 2005.) i Picelj (Galerija Denise René, Rive Gauche, Pariz, 2008.).
U ulozi dizajnera plakata, kataloga i tipografije ostvario je dugogodišnju saradnju s Galerijom savremene umetnosti (današnji MSU Zagreb), Muzejem za umetnosti, Muzejskim prostorom (danas Galerija Klovićevi dvori), Hrvatskim grafičkim zavodom, Maticom hrvatskom, izdavačkom kućom Znanje, Dramskim kazalištem Gavella i dr, a uredio je i brojne knjige.
Pokrenuo je mnoge izložbe, gostovanja i projekte utemeljene na međunarodnoj saradnji s ciljem promovisanja konstruktivističke umetnosti, a njegova su dela izlagana u mnogim renomiranim institucijama lokalno i međunarodno, te su danas u istaknutim muzejskim zbirkama, poput muzeja Tate Modern te Victoria & Albert muzeja u Londonu, Centra Georges Pompidou u Parizu, Muzeja Boymans u Roterdamu, Muzeja Wilhelm Lehmbruck u Disburgu, Muzeja Sztuki u Lođu, kao i u Muzeju moderne umjetnosti u Njujorku.
Dobitnik je državne nagrade Republike Hrvatske Vladimir Nazor za životno delo (1994); Nagrade za životno delo Hrvatskog dizajnerskog društva (2001.) te Nagrade za životno delo Hrvatskog društva likovnih umetnika (2006.).
Autori tekstova u monografiji “Ivan Picelj” su: Stana Bernik, Ilaria Bignotti, Ješa Denegri, Zvonko Maković, Domitille d'Orgeval i Snježana Pintarić, koja je i urednica tog izdanja, čija je promocija najavljena za 30. januar u MSU.
Dizajn monografije, objavljene na hrvatskom i engleskom jeziku u tiražu od po 500 primeraka, potpisuje Nedjeljko Špoljar - Sensus Design Factory, a urednik fotografije je Damir Fabijanić.
Monografija je objavljena uz finansijsku podršku Ministarstva kulture i medija Hrvatske i Gradskog ureda za kulturu i civilno društvo Zagreba.
(SEEcult.org)