Preminuo Ivan Čavlović
Istaknuti muzikolog, muzički teoretičar i muzički publicista prof. dr Ivan Čavlović, aktivan i kao kompozitor, emeritus Univerziteta u Sarajevu, profesor i bivši dekan Muzičke akademije, preminuo je u 72. godini u Sarajevu, saopštili su Muzička akademija i Muzikološko društvo Federacije Bosne i Hercegovine.
Čavlović je bio jedan od osnivača i prvi predsednik Muzikološkog društva FBiH.
Rođen 20. avgusta 1949. u Kruharima u Sanskom Mostu, Čavlović je prve poduke u oblasti muzičke teorije i sviranja na crkvenom harmonijumu imao od oca Ante i fra Alojzija Atlije, a zatim od nastavnika muzike Sergeja Beljajeva i Stjepana Matanovića. Tokom školovanja aktivno je učestvovao u radu zabavnog orkestra KUD-a Grmeč gde je svirao trubu i kontrabas, a u VIS Boemi iz Sanskog Mosta i Procol ferrum iz Prijedora svirao je bas gitaru. Diplomirao je muziku na Pedagoškoj akademiji u Puli (1972), a zatim i na Muzičkoj akademiji u Sarajevu (1977) na Odseku za muzičku teoriju i pedagogiju. Završio je i dvogodišnje studije klavira (1979) u klasi prof. Matusje Blum. Postdiplomske studije završio je na Muzičkoj akademiji u Sarajevu (1983), gde je i doktorirao 1991. godine odbranom doktorske disertacije “Kompoziciono-tehničke i stilske karakteristike stvaralačkog opusa Vlade S. Miloševića”.
Početkom 70-ih bio je nastavnik muzičkog vaspitanja u osnovnim školama u Starom Majdanu kod Sanskog Mosta i u Vogošći, a od 1978. godine radio je na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu, gde je do 2010. prošao sva akademska zvanja do redovnog profesora. Od 2004. do 2016. vodio je i nastavu iz predmeta Muzika na Akademiji scenskih umetnosti.
Bio je dekan Muzičke akademije Univerziteta u Sarajevu od 2007. do 2016, kada odlazi u penziju. Za profesora emeritusa izabran je 2016. godine, kao i za člana Saveta za nauku i umetnost Univerziteta u Sarajevu.
Jedan je od osnivača Muzikološkog društva FBiH (1997) i pokretač časopisa za muzičku kulturu Muzika (1997), čiji je glavni i odgovorni urednik bio od 1997. do 2007.
Sa saradnicima je 1998. godine pokrenuo bijenalni Međunarodni simpozijum “Muzika u društvu”.
Od kraja 70-ih i tokom 80-ih bio je aktivan i u radu Udruženja kompozitora BiH. Od 1985. do 1989. bio je nosilac projekta “Kompozitori Bosne i Hercegovine: Obrada podataka pri SOKOJ-u”. S prof. dr Ankicom Petrović realizovao je 1990/91. za ANUBiH projekat Fundamentalna istraživanja za historiju muzike u BiH (FIHM BiH 2010), koji je 1997. preuzelo Muzikološko društvo, a od 2004. Institut za muzikologiju Muzičke akademije u Sarajevu. Takođe, pokrenuo je i projekat “Leksikon muzičara u BiH” (1999) i bio glavni i odgovorni urednik objavljenog Abecedarija Leksikona (2010).
Jedan je od osnivača Instituta za muzikologiju (2004) i Centra za muzičku edukaciju (2014) Muzičke akademije Univerziteta u Sarajevu. Inicijator je pokretanja doktorskog studija u oblasti muzičke umetnosti na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu, prvog doktorskog studija u oblasti umetnosti u Bosni i Hercegovini (2010).
Čavlović je 2008. pokrenuo festival Majske muzičke svečanosti Muzičke akademije u Sarajevu, a 2011. bio je jedan od inicijatora Sarajevo Chamber Music Festivala u organizaciji Muzičke akademije u Sarajevu i Manhattan String Quarteta iz Njujorka.
Napisao je više od 200 naučnih i stručnih radova, monografskih brošura i publicističkih priloga. Za muzikologiju BiH od posebnog je značaja njegovih devet knjiga: Muzički oblici (1998), Vlado Milošević – kompozitor (2001), Historija muzike u Bosni i Hercegovini (2011), Uvod u muzikologiju i metodologija naučno-istraživačkog rada (2004, 2012), Muzički oblici i stilovi. Analiza muzičkog djela (2014), Eseji o muzici. Nacrt za socijalnu historiju muzike u Bosni i Hercegovini (2015), Muzički portreti. Izvori i sjećanja (2017), Nauka o muzici u Bosni i Hercegovini (2019).
Za doprinos muzikologiji i muzičkoj publicistici dobio je nagradu “Vlado Milošević” AMUS-a (2017).
Od 1979. bio je aktivan i kao kompozitor. U njegovom opusu posebno je vredna saradnja s rediteljem Gojkom Bijelcem, iz koje su proizašle, između ostalog, predstava “La Strada” (1999) i opera atrakcijâ “Srebreničanke” (2004). Od 2016. godine svoja dela za solo instrumente, manje i veće kamerne sastave, te gudački orkestar, redovno je predstavljao kroz koncertna izvođenja.
Čavlović je bio i pripadnik Armije BiH za vreme rata 90-ih, a vreme između odlazaka na prvu liniju fronta na sarajevskoj Dobrinji posvećivao je studentima. Sa dekanom Farukom Sijarićem i nekolicinom drugih nastavnika uspio je da održi kontinuitet nastavnog procesa na Muzičkoj akademiji u Sarajevu pod opsadom.
(SEEcult.org)
