Međunarodni takmičarski program 13. Beldoksa, posvećen redefinisanju estetike dokumentarnog filma, ponudiće početkom septembra 12 premijernih naslova, uključujući svetsku premijeru italijanskog filma “Marana” Đovanija Beninija – sliku dva naizgled suprotna sveta.
Koncept međunarodnog takmičarskog programa Beldoksa, koji će obeležiti i jedna međunarodna, čak devet regionalnih i jedna srpska premijera, jeste isticanje neafirmisanih autora koji već prvim filmovima snažno istupaju i redefinišu okvire estetike savremenog dokumentarnog filma. Ti filmovi i njihovi autori, kako ističu organizatori 13. Beldoksa, temelji su nove budućnosti filmske umetnosti. Raznolikost pristupa i tema i brojna važna pitanja koja pokreću autori 12 selektovanih filmova, ukazuju da publiku očekuju preispitivanja, otkrivanja novih meridijana i granica, kao i spoznaja boli i (ne)moći ljudske snage.
Italijanski film “Marana” Đovanija Beninija, koji će imati svetsku premijeru, priča je o Mirku i Maksu koji se susreću u šumi i lutaju po napuštenim mestima, pokušavajući da zamisle moguću budućnost, dok Đorđa i Lorenco žive kroz prigušene trenutke intimnosti. U drugom planu, prati se svakodnevni život zajednice tinejdžera sa ASD-om, koji uspevaju da žive u ravnoteži stvarnog i fantastičnog, fizičkog i metafizičkog, straha i zadovoljstva izgubljenosti.
Međunarodnu premijeru na Beldocsu imaće francusko “Zlatno doba” Žan-Baptista Alazara, jedinstvena priča o 40-godišnjem Titu, koji živi među ovcama, bez vode ili struje, na pola puta između zemlje i neba.
Američki “Pahoki” Ivet Lukas i Patrika Bresnana zadivljujući je portret ruralnog gradića u Everglejdsu na Floridi, prema kojem je i naslovljen taj dokumentarac. Autori istražuju društvene rituale zajednice i načine na koje se prikazuju rod i identitet, pružajući moćan prikaz zaboravljene Amerike, odsutne iz trenutnog političkog diskursa.
Dok svi znamo priču o Lajki, psu lutalici, prvom živom biću koje je poslato u svemir, a koja se prema legendi na Zemlju vratila kao duh i od tada luta ulicama Moskve, reditelji Elsa Kremser i Levin Peter daju novu ugao gledanja na čuvenog ljubimca: sledeći njene tragove, snimljene iz pseće perspektive, austrijsko-nemački film “Svemirski psi” prati avanture Lajkinih potomaka - dva ulična psa koja žive u Moskvi danas, preplićući ih sa dosad neviđenim arhivskim materijalima iz sovjetske kosmičke ere.
Francuski “Običan pejzaž” u režiji Damjana Monijea, producenta prošlogodišnjeg pobednika Beldocsa u međunarodnoj konkurenciji (A Lua Platz), analiza je života u centralnoj Bretanji, gde su nekadašnja sela i polja zamenjema proizvodnim hangarima, a bivši poljoprivrednici i stočari već su penzioneri. Iz jedne ere u drugu ostaje svedočanstvo o ruralnom svetu u kojem su napredak i percepcija sebe blisko povezani.
Prirodom se bavi i italijanski “Tempo vode” Antonija di Biasea koji slika predeo vrha planina Abruko i obale Jadranskog mora, posvećen ljudima koji žive u direktnom kontaktu s okruženjem.
Alžirsko-francusko-katarski film “Ulica Sahira 143” Hasena Ferhanija je portret nezavisne žene Malike u pustošima alžirske sahare, koja drži jednostavnu prodavnicu ispred koje stoje samo jedna stolica i mali sto, iza kojeg ona posmatra raznolikost sveta koji je okružuje.
Američko-meksičko-haićanska koprodukcija “U potrazi za životom”, u režiji Sema Elisona, lirski je portret dvojice migranata sa Haitija koji se zatiču na američko-meksičkoj granici, bez ikakvog načina da nastave put i bez ikoga na koga bi mogli da se oslone, sem jedan na drugog.
S druge strane, špansko “Četvrto kraljevstvo” Aleksa Lora i Adan Aliage za junake ima ilegalne imigrante u centru za reciklažu na periferiji Njujorka, koji dele zajedničko razočaranje američkim snom, verujući da snovi ne umiru ako se putovanje nastavi, bez obzira na poreklo i odredište.
Austrijsko-francuski dokumentarac “Kretanja obližnje planine” Sebastijana Bramešubera na osoben način slika sudar dva sveta: dotičući se autoindustrije film prikazuje nigerijskog imigranta u Austriji Klifa koji kupuje stare automobile kako bi ih rastavio i delove uputio u svoju bivšu domovinu.
Belgijski film “Viktorija” tri nezavisne autorke - Sofije Benot, Lizbet Desoler i Izabel Tolener, dokument je o propasti jednog grada: u pustinji Južne Kalifornije nalazi se nedovršeni unapred dizajnirani grad, prvobitno zamišljen kao ogledalo Los Anđelesa po veličini i populaciji.
U portugalskom filmu “Metamorfoza ptica” rediteljka Katarina Vaskoncelos otvara dušu pred kamerom i iznosi porodične tajne i odnose, želeći da, zajedno sa gledaocima, doživi katarzu. Majka joj je umrla kada joj je bilo 17 godina - tog dana ona i njen otac izgubili su majku odnosno suprugu pa njihov odnos više nije bio samo odnos između ćerke i oca.
Međunarodni festival dokumentarnog filma Beldocs prvobitno je trebalo da bude održan u maju, ali je zbog pandemije korona virusa odložen za period od 3. do 10. septembra, za kada je najavio više od 120 dokumentarnih filmova i VR/AR sadržaja.
Festivalski program četvrti put zaredom dobio je podršku Evropske unije kroz portprogram Media programa Kreativna Evropa.
*Foto: Beldocs (promo)
(SEEcult.org)