DAH u SARTR-u
DAH Teatar iz Beograda učestvuje 13. aprila u programu “Modul memorije” u Sarajevu potresnom predstavom “Prelazeći liniju”, zasnovanoj na autentičnim svedočenjima žena sa prostora bivše Jugoslavije o ratovima 90-ih.
Predstava “Prelazeći liniju”, u režiji Dijane Milošević, biće izvedena na sceni Sarajevskog ratnog teatra kao deo programa “Modula memorije”, posvećenog 20-godišnjici od početka opsade Sarajeva.
U predstavi igraju Sanja Krsmanović Tasić, Ivana Milenović i Maja Mitić.
Predstava “Prelazeći liniju” zasnovana je na tekstovima iz knjige "Ženska strana rata", zbornika autentičnih svjedočenja žena o ratovima koji su vođeni na tlu nekadašnje Jugoslavije od 1991-1999. godine koji je rezultat jednogodišnjeg istraživanja Žena u crnom.
Predstava ne samo da istražuje patnje žena u ratno doba, nego i njihovu snagu i humanost u nastojanju da vode normalan život i oporave se od traumatičnih iskustava koja su doživela.
Premijera predstave “Prelazeći liniju” bila je u aprilu 2009. godine u Beogradu, a ozbiljna lica, uzdasi i suze u publici, potvrdili su da je ispunjen jedan od ciljeva tog komada - da dopre do prisutnih pre svega na emotivnom i psihološkom nivou.
Predstava je podsećanje na sudbine žena različitih nacionalnosti u ratovima na prostoru bivše Jugoslavije - od rata u Hrvatskoj, preko Bosne, do Kosova i NATO bombardovanja Beograda, odnosno od 1991. do 1999. godine.
Mlade supruge koje se nadaju povratku muževa iz rata, smrtno ranjene i nemoćne majke kojima pred očima umiru deca, žene koje su izgubile čitave porodice i srećne su što mogu bar da identifikuju posmrtne ostatke najbližih, silovane žene kojima nije nestala želja da rode dete, iako više ne mogu da zamisle muškarce.., deo su autentičnih svedočenja žena, sabranih u zborniku na kojem je zasnovana predstava “Prelazeći liniju”.
Isticanjem imena i prezimena žena, kao pojedinačnim žrtava rata, predstava je ujedno i naklon ženi uopšte i njenoj tragičnoj ulozi u ratom zahvaćenom društvu, ali i snazi da, i pored svih strahota, želi da bude lepa i pazi da čak i pod pretnjom snajpera ne zgazi u blato.
Rat je, inače, jedina reč koju glumice igrajući naizmenično žene različitih nacija u jednoj od scena, izgovaraju na isti način, dok na majku, oca, dedu, babu, pa čak i dete, reaguju različito bar u jezičkim nijansama.
Predstava bi, prema navodima DAH Teatra, trebalo i da podstakne žene da (pro)govore, beleže i da, preko priznavanja sopstvenih patnji, prepoznaju patnje "druge", da razviju solidarnost i dođu do svesti o suštini ratnog nasilja, kao i da se aktivnije angažuju u demokratskim procesima i učestvuju u izgradnji pravednog i trajnog mira.
Rediteljka Dijana Milošević je i dramaturg predstave, scenografiju je uradio vizuelni umetnik Neša Paripović, kostim DAH Teatar, zvuk potpisuje Jugoslav Hadžić, a svetlo Radomir Stamenković.
(SEEcult.org)
