Projekat POPUP u Osijeku predstavlja 20. februara radove mlade umetnice Mirne Pokorić iz ciklusa “Distraktibilnost” koji čine objekti nastali od otpadnog i drugog odbačenog materijala, kao i istoimeni film kojim se autorka bavi promišljanjem prostora, ali ne više samo kao fizičke, nego pre svega mentalne kategorije.
Objekte nastale od preoblikovanog i presloženog otpadnog i odbačenog materijala Mirna Pokorić je prebojila sivom osnovnom bojom da bi iz njih istisnula “vizuelnu emociju” i semantiku, koja se u prvobitno nađenim predmetima nalazila, naveo je u tekstu povodom izložbe Igor Lojnjak.
“Svaki od tih odbačenih i otpadnih elemenata koje prikupljam poseduje neku energiju i priču. Spajanjem različitih energija i različitih priča nastaju neke nove celine, nove energije i neke nove priče”, navela je umetnica koja je nedavno diplomirala na Likovnom odseku Umetničke akademije u Osijeku.
Prerađeni objekti su ujedno i osnova, odnosno glavni rekviziti i akteri u filmu koji je sastavni deo ciklusa “Distraktibilnost”, a snimljen je u prostorijama Galerije Kazamat u kojem ih je autorka animirala.
“Odnos mentalnog prostora i objekata u filmu ne teži za filmskom pripovedanju, već polazi od jednostavne radnje svedene na ritam i brzinu pokreta, ulazak, longitudinalno kretanje, obilaženje, približavanje, odmicanje i izlazak. Semiotička vrednost filma prikazana je putem vizuelnog posredovanjem ne-vizuelnog ili onoga što je vizuelnoj percepciji nevidljivo. U navedenom radu, koji ne zahteva estetski užitak, već aktivno učešće gledaoca, delovi celine i detalji imaju ulogu signala koji pokreću misaone procese, te bi ih trebalo posmatrati sa određenom pažnjom da bi progovorili i kako bi se razumela celina rada”, navela je autorka.
“Distraktibilnost” je 24. izložba projekta POPUP koji je osnovan 2012. godine kao umetnička organizacija zasnovana na ideji alternativne izlagačke platforme (Miran Blažek, Robert Fišer, Vladimir Frelih, Josip Kaniža, Mario Matoković, Ana Petrović, Dora Tomić).
Već sam naziv projekta upućuje na nestalnu strukturu koja, poput oglašavačkih prostora na internetskim stranicama, iskače nemilosrdno se namećući konzumentu. Osnovno polazište POPUP-a ima i socijalnu dimenziju, jer je cilj kulturno oživeti brojne neiskorišćene prostore u centru grada unošenjem u njih povremenih umetničkih akcija i izložbi. Takav način delovanja omogućava mimoilaženje često nepropusnih i vremenski neprogresivnih galerijskih i muzejskih obrazaca. Izložbe/projekti POPUP-a najčešće traju jedan dan, te su oblikovane prema specifičnim zahtevima izložene građe i u skladu s prostorom koji je odabran.
Takođe, POPUP kao platforma, objedinjuje i poziva na saradnju i sugestije različite profile i struke iz područja savremene umetnosti i interdisciplinarnih srodnih područja.
POPUP stavlja težište na eksperiment i istraživanje, što je put preko kojeg ne nastoji da dostigne unapred zadati cilj, jer on u strogom smislu i ne postoji. Štaviše, osnovni naglasak je upravo na traganju i neprestanom preispitivanju/promišljanju tog cilja, pa je svrha projekta stalna potraga za specifičnim oblicima umetničkoga izrzaza. Nezavisnost od institucija i svojevrsna gerilska pozicija omogućava da se organizovane izložbe ne oblikuju po modelu “proverenih vrednosti”, već da u svaku od njih bude ugrađena određena doza rizika.
Kao posledica stalnog traganja, preispitivanja i promišljanja, proizlazi otvoren i fleksibilan pristup koji ne insistira na davanju konačnih odgovora. U skladu s tim, uloga POPUP projekta je da neprestano reinterpretira i rekontekstualizuje aspekte savremene umetničke prakse.
(SEEcult.org)