Ugašeni bioskop “Kozara”, privatizovan 2007. godine u paketu sa još 13 beogradskih bioskopa, pretrpeo je 25. maja i bukvalno gašenje, nakon požara koji je izbio u krovnom delu zgrade u prolazu Bezistan na Terazijama.
Gotovo 50 vatrogasaca učestvovalo je u višesatnom lokalizovanju i gašenju požara u kojem, prema navodima beogradskih medija, niko nije povređen.
Od vatre se urušio deo krova, a evakuisan je i deo osoblja obližnjeg kafića. Vatra je, prema navodima vatrogasaca, gorela u velikoj sali i još dve prostorije, a potom se proširila na krov.
Bioskop “Kozara”, nekadašnji “Kasina”, pripadao je lancu “Beograd filma”, koji je prodat 2007. godine Nikoli Đivanoviću.
Đivanović je sa grupom saradnika osumnjičen da je preprodajom bioskopa iz lanca “beograd filma” oštetio male akcionare za više od četiri miliona evra, a državni budžet za više od 1,5 miliona evra na ime neobračunatog i neplaćenog poreza.
Dugogodišnji direktor i nekadašnji urednik “Beograd filma” Miloš Paramentić, doskorašnji direktor Direkcije FEST-a, naveo je povodom požara u bioskopu “Kozara” da je to bio “samo poslednji, ružni čin, poslednja rolna filma o usmrćivanju bioskopa u nas”.
“Juče je ‘Kasina’ / ‘Kozara’ izgorela... ali nisu goreli samo njeni zidovi i krov, izgoreo je deo beogradskog nadasve poznatog duha, izgorele su najlepše slike u mraku desetina generacija koje su poštovale filmsku umetnost i jedan od naših, njenih najvećih hramova. Sve te časne i divne stvari izgorele su kao najobičnija koliba u kakvoj pustari, a ne kao kultno mesto u epicentru glavnog grada!”, naveo je Paramentić u osvrtu u “Politici”, opraštajući se od “velikog voljenog bioskopa”.
Prvobitni vlasnik bioskopa “Kozara”, tačnije “Kasina”, bio je Đorđe Đoka Bogdanović (1860-1914), koji je 1913. godine osnovao i filmsko preduzeće za snimanje filmova, postavši tako treći po redu srpski producent. Bio je jedini producent iz Srbije koji je snimio bitke Drugog balkanskog rata od kojeg nas deli skoro čitav vek.
Bioskop “Kasina”, kako se zvao i Bogdanovićev hotel na Terazijama koji i danas ima to ime, bio je prvi bioskop u Beogradu koji se zidаo po postojećim propisimа, odnosno Zаkonu o rаdnjаmа iz 1911. Zаpаmćen je po odličnom izboru filmovа, kvаlitetnim projekcijаmа i dobro sročenim novinskim reklаmаmа, koje su predstаvljаle novost u tаdаšnjoj kinemаtogrаfiji.
Jugoslovenska kinoteka će, inače, u okviru predstojećeg Festivala nitratnog filma, predstaviti i DVD izdanje Bogdanovićevih filmova koji su restaurisani. Filmovi Bogdanovića smatrani su izgubljenim do 1982. godine, kada ih je slučajno, pišući diplomski rаd nа Fаkultetu drаmskih umetnosti, otkrila studentkinjа Vericа Čаpаković. Bila je to senzacionalna vest, jer su ih naslednici Bogdanovića čuvаli kаo nаjznаčаjniju relikviju, skrivаjući ih od strаnih okupаtorа i domаćih neprijаteljа i u Prvom i u Drugom svetskom rаtu. Posle 80 godina skrivanja, Jugoslovenska kinoteka je otkupila materijal, restaurirala ga i sada ga nudi publici u DVD izdanju.
Jugoslovenska kinoteka će tim povodom izložiti i delove Fonda otkupljenog 1984. godine od porodice Bogdanović - lična dokumenta Đoke Bogdanovića, pasoš iz 1913, Pozivnicu na Dvor iz 1900, Imovinske notese, Dozvolu za kinematografske predstave, Program bioskopa...
(SEEcult.org)