Jedna žena... uvod u HRFF
Dokumentarni film “Jedna žena - jedan vek” Želimira Žilnika imaće zagrebačku premijeru 30. novembra u bioskopu Tuškanac, u organizaciji Hrvatskog filozofskog društva i Human Rights Film Festivala (HRFF), a nakon projekcije biće održana diskusija o tom osvarenju u kojoj će učestvovati Žilnik i protagonistkinja filma Dragica Srzentić, uz moderatore Mimu Simić i Petra Milata.
Dokumentarni film “Jedna žena - jedan vek” Želimira Žilnika imaće zagrebačku premijeru 30. novembra u bioskopu Tuškanac, u organizaciji Hrvatskog filozofskog društva i Human Rights Film Festivala (HRFF), a nakon projekcije biće održana diskusija o tom osvarenju u kojoj će učestvovati Žilnik i protagonistkinja filma Dragica Srzentić, uz moderatore Mimu Simić i Petra Milata.
Na temelju iskaza, intervjua i rekonstrukcije događaja, a kroz životnu priču danas 99-godišnje Dragice Srzentić, dokumentarni film Jedna žena - jedan vek” osvetljava niz značajnih događaja i osoba vezanih za jugoslovensku istoriju pre i posle Drugog svetskog rata.
Film prikazuje životni vek žene-heroja koja je, između ostalog, 1948. godine lično odnela Staljinu u Moskvu čuveno Titovo "ne".
Kroz njenu priču otvaraju se retko spominjani segmenti jugoslovenskih intelektualnih i ideoloških lavirinata kroz koje se prolazilo u stvaranju i propadanju brojnih država u kojima je živela ta Istrijanka rodom iz Sovinjaka (Austrougarska, Kraljevina Italija, Kraljevina SHS, Kraljevina Jugoslavija, NDH, FNRJ, SFRJ, Hrvatska, Srbija).
Projekcija Žilnikovog filma u Tuškancu svojevrsni je uvod u deveto izdanje HRRF-a koje će biti održano u Zagrebu i Rijeci, kao i u simpozijum "Filozofija i umetnost", najavljen od 1. do 3. decembra u Zagrebu.
Ulaz na projekciju filma je besplatan.
Žilnik je film “Jedna žena, jedan vek” premijerno prikazao u Hrvatskoj proteklog jula na Motovun filmskom festivalu.
Žilnik je jedan od najznačajnijih režisera na prostoru bivše Jugoslavije i svetski priznati umetnik.
Autor je brojnih igranih i dokumentarnih filmova i jedan od začetnika dokudrame, a dobitnik je Zlatnog medveda u Berlinu, kao i nagrade Tedi.
Od početka profesionalnog rada na filmu okrenut je savremenim temama koje uključuju društvenu, političku i ekonomsku kritiku svakodnevice. O tome svedoči i njegov najpoznatiji film "Rani radovi" iz 1968. godine, koji je nagrađen Zlatnim medvedom na Berlinalu, kao i sa četiri nagrade na Pulskom festivalu iste godine.
Nakon problema sa cenzurom u Jugoslaviji, te zaustavljanja rada na drugom igranom filmu, Žilnik sredinu 70-ih godina provodi u Nemačkoj.
Po povratku u zemlju, od kraja 70-ih režira seriju televizijskih filmova i doku-drama za TV Beograd i TV Novi Sad. Uz to, tokom 70-ih i 80-ih, snima igrane filmove koji nagoveštavaju političke i socijalne promene, kao i nadolazeće tenzije u zemlji. Tokom 90-ih realizuje niz igranih i dokumentarnih filmova na temu kataklizme na Balkanu.
Slom sistema vrednosti u post-tranzicionim zemljama centralne i istočne Evrope i problemi izbeglištva i migracija u novonastalim okolnostima proširene Evrope teme su ciklusa Žilnikovih filmova od 2000. do 2009, koji su prikazani na više od 250 međunarodnih festivala i filmskih manifestacija.
Žilnik se od 1997. bavi i pedagoškim radom, kao mentor i izvršni producent niza međunarodnih filmskih radionica za studente iz jugoistočne Europe, te kao gostujući predavač na mnogim filmskim školama u Evropi i SAD.
Rođen je u Nišu 1942. godine, a živi i radi u Novom Sadu.
(SEEcult.org)
