Ko će biti novi direktor MSUB?

Upravni odbor Muzeja savremene umetnosti u Beogradu odlučiće 1. novembra o izboru direktora te institucije, na osnovu javnog konkursa na koji su pristigle kandidature sa predlozima programa i razvoja MSUB koje su podneli sadašnji v.d. direktora Vladislav Šćepanović, Tamara Miodragović i Jovan Despotović, nekadašnji kustos MSUB.

Sednica UO MSUB biće otvorena za javnost, kako je preporučilo Ministarstvo kulture i informisanja institucijama čiji je osnivač Republika.

Vladislav Šćepanović naveo je u kandidaturi da mu je na prvom mestu namera da učini sve što ga obavezuje pozicija direktora MSUB kako bi se projekat rekonstrukcije zgrade na Ušću, započet 2007. godine, završio u što kraćem roku i na najkvalitetniji način. To, kako je naveo, predstavlja “program pre programa”, tj. glavni uslov funkcionisanja MSUB u njegovom punom kapacitetu.

Glavni cilj MSUB, prema planu Šćepanovića, trebalo bi da bude njegovo pozicioniranje u društvu kao najznačajnije muzejske institucije matične za umetnost 20. veka, sa namerom da sakuplja, čuva i izlaže dela savremene umetnosti i recentne umetničke prakse, kao i da pored pomenute osnovne delatnosti, izučava naučna polja sa kojima se savremena umetnost dodiruje i prepliće kao što su arhitektura, dizajn, masovni mediji, a posebno novi mediji i film.

U skladu sa tim, Šćepanović od kustoskog tima, kao stručnog kadra u Muzeju, očekuje da muzeološki i studijski obradi kako tematski, tako i problemski fond muzeja, kao i da prati i izlaže recentnu i savremenu umetničku praksu na domaćoj i inostranoj sceni kako bi šira javnost stekla kvalitetan uvid u tokove i vrednosti savremene umetnosti koju reprezentuje Muzej.

Uloga Stručnog saveta MSUB u toj misiji bila bi društveno odgovorna i realizovala bi se kroz timski rad i dobru saradnju kustosa i tehničkog osoblja na realizaciji programskih ideja.

Jedan od najznačajnijih zadataka Muzeja bio bi rad na digitalizaciji i katalogizaciji umetničkih zbirki, kao i digitalizaciji bogate umetničke dokumentacije vezane za jugoslovensku umetnost 20. veka. Na taj način, kroz njihovu sistematizaciju i promociju u široj javnosti, MSUB bi predstavljao važnu naučno-istraživačku bazu, kako za kustose i naučne radnike, tako i za studente i ljubitelje umetnosti, jer umetnička dokumentacija, kako je naveo Šćepanović, mora biti lako dostupna kao i sve ostale informacije koje su značajne za promovisanje savremene umetnosti u Srbiji i inostranstvu.

Važan segment rada, prema predlogu Šćepanovića, bio bi i nastavak prikupljanja i prezentovanja muzejskih zbirki sa posebnim naglaskom na internacionalnu zbirku grafike i zbirku novih umetničkih medija (film, video i fotografija), kao i temeljnije istraživanje i prezentovanje nekih do sada
nedovoljno vidljivih umetničkih pojava u posleratnom slikarstvu i skulpturi.

“Preko novih sistematičnih otkupa i poklona pokušali bi smo popuniti praznine umetničkog fonda Muzeja sa ciljem što boljeg predstavljanja celokupne savremene likovne scene”, naveo je Šćepanović, koji strategiju MSUB-a u naredne četiri godine vidi na tri nivoa: nacionalnom, regionalnom i međunarodnom.

Inovacija u radu bila bi pokretanje radija i televizije MSUB-a koji bi vršili snažan uticaj u promociji savremene umetnosti i njene teorije u širem auditorijumu. S obzirom na nedostatak kulturnih i edukativnih sadržaja na medijskom prostoru tim sadržajima, muzejski mediji predstavljali bi značajan resurs kulturne edukacije društva, naveo je Šćepanović, koji je, između ostalog, kao posebno važno istakao i insistiranje na regionalnom značaju kolekcije preko koje bi trebalo ostvariti još širu međunarodnu saradnju.

Tamara Miodragović je navela u kandidaturi, između ostalog, da bi program MSUB-a trebalo “pažljivo koncipirati posle evaluacije celokupnog performansa muzeja, odnosno direktno rada u toj instituciji kultutre”, te da bi se, “kada se sagledaju svi aspekti same institucije”, moglo “izaći sa konkretnim merama kojim bi se prevazišlo postojeće stanje”.

Jovan Despotović je u podrobno elaboriranom programu ukazao na globalne promene u muzeologiji i MSU, ističući potrebu jačanja muzejske institucije, neophodnost usvajanja nacionalne strategije kulture i kulturne baštine, osnivanje muzejskog saveta Srbije.

Ukazao je, između ostalog, i da je potrebno da Ministarstvo kulture objavi bazu podataka o stanju muzejske građe.

Despotović je istakao i potrebu izrade muzeografske legislative, kao i povratka izvornom programu rada MSUB.

Među prioritetne aktivnosti je naveo završetak rekonstrukcije MSUB-a u periodu 2015-2018.godine. Prvi rok bi bila 2015. godina, kada će biti obeleženo 50 godina od otvaranja zdanja na Ušću, a zatim 2018. godina, kada se navršava 60 godina od osnivanja MSUB.

Despotović je među prioritetne aktivnosti naveo i međunarodnu saradnju, smeštaj i čuvanje umetničkih dela, izlaganje umetničkih dela, dokumentaciju i izdavaštvo, konzervaciju i restauraciju umetničkih dela, kao i unapređivanje muzeološke prakse.

U tim oblastima MSUB, kako je naveo, mora biti institucionalni uzor, mora biti izgrađen kao ustanova najvišeg nivoa državnog značaja, a to znači da mora ponovo da dobije svoje odgovarajuće, vodeće mesto u što kraćem vremenskom periodu.

Detalje programa kandidata za direktora MSUB moguće je preuzeti sa muzejskoj sajta.

(SEEcult.org)