Krhkost dobrog života
Oktobarski salon otvoren je 22. septembra u bivšoj zgradi Geozavoda u Beogradu u prisustvu četrdesetak domaćih i stranih umetnika koji su, prema koncepciji kustosa Branislava Dimitrijevića i Mike Hanule (Hannula), pružili vizuelni i konceptualni komentar na temu dobrog života i krize u kojoj se on danas nalazi u svakom pogledu, kao i njenih uzroka, ali i mogućih puteva izlaska iz nje.
Izložba 53. OS “Good life / Гуд лајф?” otvorena je u prisustvu više stotina predstavnika beogradskog likovnog i kulturnog života koji su strpljivo čekali u redu da bi ušli u zdanje u Karađorđevoj 48, jednu od najlepših, ali i najzapuštenijih zgrada u Beogradu, koja je i sama simbol i dobrog života i njegovog nestanka sa ovih prostora.
Direktorka Kulturnog centra Beograda Mia David, u ime organizatora, zamolila je publiku za razumevanje zbog neophodnog ulaska u grupama, a zahvalila je gradskim vlastima što su izašle u susret i omogućile da se izložba ipak realizuje u toj zgradi sa početka 20. veka.
Mia David zamolila je publiku i da pažljivo obilazi izložbu u toj, kako je rekla, krhkoj zgradi, koja će posle Oktobarskog salona verovatno biti trajno zatvorena za posetioce.
Izložba je otvorena uz dežurstvo vatrogasne ekipe, koja će biti prisutna do kraja 53. Oktobarskog salona početkom novembra.
Jamesdin
Biljana Đurđević
Iako je izložba osmišljena kao site specific projekat, ipak se ne bavi samom zgradom Geozavoda, već je ona poslužila, prema zamisli kustosa, kao intrigantan kontekst za umetničke intervencije i stvaranje specifičnog prostornog i konceptualnog iskustva suprotstavljenog poražavajućim i ponižavajućim efektima savremene društvene, političke i ekonomske krize.
Reč je o krizi koja je primetna u svim krajevima sveta, kao i u svim sferama svakodnevnog života, pa i u smislu društvene imaginacije, kako na ovim prostorima, tako i globalno. Na to ukazuje i sam naziv izložbe, napisan na engleskom jeziku i na ćirilici, po Vuku.
Vladan Miladinović
Jukka Korkeila
Iako se većina radova, čak i kada su u direktnoj komunikaciji sa zgradom Geozavoda, odnosi na teme koje su deo globalnog konteksta, domaća situacija podcrtana je radovima Vladimira Miladinovića - naslikanim naslovnim stranama domaće štampe (tuš na papiru) iz proteklih dvadesetak godina, koje su izložene u hodnicima na svim spratovima oba krila zgrade.
Posetioci izložbe posluženi su na otvaranju staklenim bombonama, lizalicama i sladoledom, kao simbolima detinjstva i bezbrižnog života, a već na početku postavke očekuje ih “Parlament tranzicije” - rad umetničke grupe Expodium.
Expodium
Pilvi Takala
53. OS okupio je oko 40 učesnika iz Finske, Nemačke, Švedske, Slovačke, Turske, Bugarske, Hrvatske, Estonije, Holandije, Velike Britanije i Srbije, a osim vizuelnih umetnika, među njima su i književnici, istoričari, antropolozi...
Predstavljeni su radovima u različitim formama vizuelnih i tekstualnih praksi, uključujući skulpture, instalacije, filmove, priče, eseje, slike, fotografije, intervjue, stripove, intervencije, dokumente, istraživanja, javne diskusije...
Samuil Stoyanov
Ana Krstić
Na 53. OS učestvuju: Vladimir Arsenijević, Mladen Bizumić, Vladan Caričić & Slobodan D. Pešić, Biljana Đurđević, Mirjana Đurđević, Expodium - Bart Witte & Nikos Doulos, Annika von Hausswolff, Vlatka Horvat, Ana Hušman, Villu Jaanisoo, Aleksandar Jestrović Jamesdin, Anssi Kasitonni, Karsten Konrad, Jukka Korkeila, Wolfgang Krause i Silvia Lorenz, Ana Krstić, Svebor Midžić, China Mieville, Vladimir Miladinović, Nebojša Milikić, Ahmet Ogut, Saša Rakezić Zograf, Branislava Stefanović, Mladen Stilinović, Dubravka Stojanović, Samuil Stoyanov, Annika Strom, Pilvi Takala, Berit Talpsepp, Raša Todosijević, Miloš Tomić, Sreten Ugričić, XYZ - Matei Gavula i Milan Tittel, te Marko Živković.
Karsten Konrad
Iznad ulaznog stepeništa reprezentativne zgrade, izgrađene 1907. godine za berzanske i bankarske poslove Beogradske zadruge, nalazi se rad "BeogradRialto" Karstena Konrada, svojevrsna replika čuvenog venecijanskog mosta, inspirisana time što se zgrada Geozavoda nalazi u delu grada koji se zove Bara Venecija.
Vladan Caričić
Priprema 53. Oktobarskog salona, inače, i ove godine je kasnila, pre svega iz finansijskih razloga.
Skupština grada, osnivač Oktobarskog salona, obećala je 21 milion dinara (oko 200.000 evra), a Ministarstvo kulture Srbije - četiri miliona, što je za oko milion manje nego 2011.
Inostranu pomoć za 53. OS obezbedili su FRAME, Mondriaan Foundation, Association SAHA, IASPIS, ambasade Švedske i Finske, a Mia David je zahvalila i na podršci Pravosudne akademije, čije je sedište u zgradi Geozavoda (u ingerenciji je Ministarstva pravde).
Umesto kataloga izložbe 53. OS, objavljena je knjiga u kojoj se, osim vizuelnih priloga, nalaze i priče, eseji i intervjui.
Oba kustosa 53. OS, inače, imaju iza sebe niz značajnih međunarodnih izložbi i projekata, a rade i kao profesori i autori su stručnih radova i publikacija.
Oktobarski salon osnovan je 1960. kao izložba najboljih ostvarenja u oblasti likovnih umetnosti u Beogradu, a tokom poluvekovne istorije menjao je i koncepciju i oblike organizovanja. Od 2001. imenuje se umetnički direktor koji predlaže koncept. Od 2004. godine OS je međunarodnog karaktera, a umetnički direktori bili su do sada i Anda Rotenberg, Darka Radosavljević Vasiljević, Rene Blok, Lorand Heđi, Bojana Pejić, Branislava Anđelković Dimitrijević, Juan Puset, te Galit Eilat iz Izraela i Alenka Gregorič iz Ljubljane, koje su 2011. godine osmislile 52. OS “Vreme je da se upoznamo”.
Sajt Oktobarskog salona je www.oktobarskisalon.org, a program pratećih događaja nalazi se u Kalendaru Portala za kulturu jugoistočne Evrope SEEcult.org, odnosno OVDE
(SEEcult.org)