Kućne vežbe Andree Palašti
Izložba Andree Palašti “Kućne vežbe” u galeriji Artget Kulturnog centra Beograda predstavlja rezultate projekta zasnovanog na instrukcijama koje su učesnici međusobno razmenjivali u vidu vizuelne komunikacije, istražujući različita pitanja lične i opšte društvene svakodnevice i same umetnosti.
Projekat “Kućne vežbe”, čiji su ucesnici postavljali jedni drugima režirane (kratkoročne) zadatke, realizovan je u saradnji sa umetnicima i studentima Akademije umetnosti u Novom Sadu, a biće predstavljen od 16. marta do 20. aprila u Artgetu, čiji su umetnički direktori ove godine istoričari umetnosti Slađana Petrović Varagić iz Požege i Miroslav Karić iz Beograda.
“Kućne vežbe” nude niz kreativnih vežbi koje se mogu lako ispuniti, sa minimalnom opremom, uz malo napora i u jednostavnim prostorno-vremenskim uslovima – kod kuće, usput, sa ili bez saučesnika. Nastale su prvobitno kao odgovori na postavljene “zadatke” u okviru porodične svakodnevice (Faza 1), da bi se potom serija proširila i na “zadatke” koji istražuju određene fenomene unutar same umetnosti i umetničke prakse (Faza 2).
Istražujući pitanja memorije, istorije, ljubavi, ekonomije i/ili politike, radovi predstavljeni u okviru Faze 1 sastoje se od pojedinačnih simboličko-interaktivnih vežbi, koje se izvode ili dokumentuju u saradnji sa članovima porodice. One transkribuju životne postupke u međuodnosu slobodne i kontrolisane svakodnevice, te otkrivaju kako društveni i kulturni razvoj utiče na konstrukciju svakodnevice porodične zajednice. Prateći jednostavna, ali posebna uputstva, radovi nastali u okviru Faze 2 istražuju pitanja umetnosti – značenje, funkciju i status umetničkog dela, naveli su Miroslav Karić i Slađana Petrović Varagić.
U saradnji sa umetnicima i studentima Akademije umetnosti u Novom Sadu, “Kućne vežbe” se zasnivaju na razvijanju brzih rešenja bez “koncepcijskih pretenzija”. One predstavljaju svojevrsne likovne, estetske i idejne vežbe razgibavanja, koje upućuju kako alternativne metode umetničke edukativne strategije utiču na razvijanje kreativnog mišljenja.
Andrea Palašti od samog početka umetničkog delovanja vezuje fotografiju za različite forme vizuelnih istraživanja, koristeći taj medij kao materijalnu i konceptualnu praksu. Profesionalni angažman u njenom slučaju, kako su naveli kustosi, vrlo često podrazumeva interdisciplinarne, kustoske i kolaborativne projekte koji se bave raznovrsnim tematskim i problemskim sadržajima unutar lokalnog i regionalnog društvenog konteksta, kao i radom sa arhivama uz primenu različitih izlagačkih strategija i politika u prezentaciji na polju savremene vizuelne umetnosti.
Oslanjajući se na tradiciju konceptualističkog pristupa fotografiji, Andrea Palašti zasniva sopstvenu poetiku na istraživačkom praktičnom i teorijskom radu, krećući se pritom u graničnim područjima fotografskog medija i često iskoračujući izvan njegovih granica i konvencionalne metodologije.
Projekat “Kućne vežbe”, kao i veći deo njene dosadašnje prakse, uključuje saradnju sa drugim umetnicima, ljudima iz okruženja, članovima porodice, studentima i publikom. Oslonjena na prakse proistekle iz dadaističkog i post-dišanovskog umetničkog aktivizma, poput Fluksusa, ovakva intermedijalna umetnička delovanja Andree Palašti, kako su naveli kustosi, doprinose direktnom spajanju života (svakodnevice) i umetnosti unutar definisanog društvenog konteksta.
“Kućne vežbe”, kao participativni instruction based art projekat, podrazumevaju zadatke zasnovane na instrukcijama koje učesnici projekta međusobno razmenjuju u vidu vizuelne komunikacije. Prakse Fluksusa su podrazumevale intermedijalnost, koja je, za razliku od prilično definisanih praksi kao što su mixed-media i multimedija, označavala neograničenu teritoriju za eksperiment i slobodu izbora medija i forme u skladu sa potrebama umetnika i njegove ideje. Na tragu takvog definisanja intermedijalnosti, projekat “Kućne vežbe” ustupa centralno mesto mediju fotografije, ali takođe uvodi i manje zastupljene medije videa, kolaža, teksta i crteža. Baveći se temom jedinstva umetnosti i života, projekat “Kućne vežbe” jasno naglašava odavno izvojevanu demokratičnost medija fotografije i njegovu neodvojivost od života i umetnosti.
Prema rečima Miroslava Karića i Slađane Petrović Varagić, “Kućne vežbe” tako posmatramo kao intermedijalni kolaborativni umetnički projekat koji ukazuje da fokus interesovanja Andree Palašti možemo tražiti u prostorima lične i opšte društvene svakodnevice i njene determinisanosti kroz šire društvene, političke, ekonomske i kulturne prilike i procese.
Autori koji učestvuju u projektu su: Sanja Anđelković, Konstantin Đuričković, Milica Jokić, Jelena Kuzmanov, Katarina Kapičić, Mladen Novaković, Vanja Novaković, Petar Milić, Glória Monyov, Gyöngyi Rác, Jelena Gajinović, Ivana Čavić, Pera Savin, Luka Stojanović, Aleksandar Apatović, Miloš Bibić, Jelena Bursać, Mladen Čeljuska, Emil Čorba, Nemanja Dejanović, Luka Drljan, Natalija Hajagoš, Tamara Jovanov, Doroteja Lovre, Nikola Mitić, Nemanja Mrkšić, Marija Ranković, Natalija Ranković, Tatjana Smiljanić, Filip Funštajn, Miroslav Janjin, Zorana Matković, Bogdan Simeunović, Kristina Božović, Zorka Ćirović, Božo Ivanković, Strahinja Jajić, Lidija Krnjajić, Duška Miladinović, Marina Stojšić, Luka Žurovski, Marija Cvetković, Dušan Ivić, Tijana Jevrić, Novak Požarev, Sandra Jakovljević, Igor Šiler, Una Tomašević, Vasilije Vujović, Ivan Vuknić, Jovan Dobrijević, Nataša Domazetov, Isidora Milaković, Anja Milivojević, Jelena Mišljenović, Višnja Nedeljkov, Nina Batinica, Ivana Bućko, Lenora Kapuši, Olga Mandić, Ana Ristić, Teodora Šćepanović, Nevena Silaški, Marija Stošić, Milica Strizović, Anđela Živković, Stefan Grković, Relja Milanović, Leon Radosavljević, Lidija Raletić, Nikola Uzelac, Danica Bićanić, Monika Sigeti + Marta, Ivica i Nađa Palašti.
Rođena 1984. godine u Novom Sadu, gde je na Akademiji umetnosti završila osnovne i master studije, Andrea Palašti od 2006. godine izlaže i sarađuje sa umetnicima, umetničkim kolektivima i incijativama.
Predstavila je svoje radove na više samostalnih i grupnih izložbi u zemlji i inostranstvu, a između otalog, dobitnica je nagrade 54. Oktobarskog salona u Beogradu 2013.
(SEEcult.org)
