Miladinović u Stacionu
Stacion - centar za savremenu umetnost u Prištini predstavlja prvi put radove beogradskog umetnika Vladimira Miladinovića, čija je izložba “Drawing Rectification” zasnovana na umetničkoj imaginaciji o stvarnim događajima, arhivskoj dokumentaciji i stvarnim ljudima u vezi sa nedavnom traumatičnom istorijom na ovim prostorima.
Miladinovićeva izložba, čiji je kustos Albert Heta, bice otvorena 7. aprila kao prva saradnja Staciona sa tim beogradskim umetnikom koji je prepoznatljiv po istraživačkom umetničkom radu o ratnim i posleratnim traumama društva na prostoru bivše Jugoslavije.
Radovi u fokusu izložbe “Drawing Rectification” deo su projekta “Rendered History” koji je Miladinović započeo 2012. godine, koristeći dostupne arhive i istražujući period ratnih 90-ih godina na prostoru bivše Jugoslavije. Projekat je započet istraživanjem dnevnih novina u Srbiji tokom 1991. i 1992. godine i naslovnih strana u vezi sa ratom u Hrvatskoj i BiH. Nakon što je selektovao ključne naslove, Miladinović je napravio seriju crteža tušem na kojima su prikazane čitave novinske strane. Najpre su bile obrađene prorežimske novine sa prostora Srbije, kao što su “Politika”, “Večernje novosti”, “Politika ekspres” i “Borba”, a kasnije i štampa iz regiona, poput “Oslobođenja” iz Sarajeva ili “Kozarskog vjesnika” iz Prijedora u BiH.
Ta serija crteža uključuje i analizu arhiva Haškog tribunala za ratne zločine počinjene na prostoru bivše Jugoslavije.
Miladinovićevi crteži tušem, kako je naveo Heta, predstavljaju u ovom slučaju strategiju za emancipaciju i ispravljanje sećanja na ratne zločine pojedinaca, društva i zemlje.
“Ako danas svi govore o napuštanju korumpiranog međunarodnog sistema pravde, da li bi svi koji nemaju pristup i pravo da institucionalizuju sećanje na rat i traže pravdu za žrtve, trebalo takođe da napuste tranzicionu pravdu, uspostavljenu kao paralelni prostor i sistem sećanja i pomirenja?”, naveo je Heta povodom izložbe.
Miladinović ispituje na koji način mediji i institucije u post-jugoslovenskim društvima kreiraju javni prostor i oblikuju kolektivno sećanje. Cilj njegovog rada je stvaranje kontra-javne sfere koja postavlja pitanja o ratnoj medijskoj propagandi, manipulaciji, istorijskoj odgovornosti i intelektualnom angažmanu.
“Ako danas stavite u pretragu na Google ‘Batajnica’, dobićete: Batajnica (Cyrillic: Батајница, pronounced [bǎtaːjnitsa]), is an urban neighborhood of Belgrade, the capital of Serbia. It is located in Belgrade's municipality of Zemun”. U sledećih nekoliko redova možete naći mnoštvo informacija, između ostalog o lokaciji, geografiji, istoriji, populaciji, saobraćaju, železnici, drumskom i vazdušnom saobraćaju, ekonomiji i sportu, susednim naseljima…”, naveo je Heta, podsećajući da je Batajnica i mesto masovne grobnice.
Ako se na istoj strani (Wikipedia) ukuca: “Batajnica mass graves”, dobija se tekst o tome da se procenjuje da su u masovnim grobnicama u Batajnici posmrtni ostaci između 700 i hiljadu kosovskih Albanaca, žrtava etničkog čišćenja za vreme rata na Kosovu. Piše, takođe, i da su masovne grobnice nalaze se na terenu za vežbanje Specijalnih antiterorističkih jedinica (SAJ), te da su leševi dopremljeni kamionima sa Kosova i da ih je većina kremirana pre pokopavanja. Posle rata, kako je navedeno na istoj strani, SAJ je ograničio pristup istražiteljima… Srpske snage su, kako je navedeno, počinile masovna ubistva kosovskih Albanaca 1998. i 1999. godine, sahranivši većinu žrtava u blizini, Kada je postalo jasno da će NATO intervenisati, režim Slobodana Miloševića je naredio da se tela iskopaju i prebace na drugo mesto… SAJ je učestvovao ne samo u ubijanju kosovskih Albanaca, već i u “sanitetskim” aktivnostima u cilju prikrivanja zločina.
Miladinovićeva izložba u Prištini biće otvorena do 7. maja u prostoru Boksing kluba, koji je renoviran i otvoren 2014. godine kao rezultat site-specific saradnje Elane Katz i Staciona, zasnovan na njenom istraživačkom projektu “Spaced Memory” o zaboravljenoj istoriji Jevreja u zemljama Istočne Evrope.
Miladinović je rođen 1981. u Beogradu, gde je diplomirao na Fakultetu primenjenih umetnosti. Trenutno je na doktorskim studijama na Univerzitetu umetnosti u Beogradu, na odseku Teorija umetnosti i medija.
Izlaže u zemlji i širom Evrope, a od 2009. godine bavi se i naučno-istraživačkim radom.
Dobitnik je nagrade 53. Oktobarskog salona u Beogradu 2012.
Deluje kao samostalni umetnik od 2007. godine, a aktivan je i u okviru Radne grupe “Četiri lica Omarske” i jedan je od osnivača Inicijative za savremenu umetnost i teoriju.
(SEEcult.org)
