Paviljon kao mesto bega
Izložba/prostorna instalacija “Paviljon” Siniše Ilića u Galeriji Doma omladine Beograda predstavlja izmešteni prostor namenjen skretanju od dominantnih sadržaja velikog sveta.
Slike i objekti u Ilićevom “Paviljonu” prikazuju “dokaze vremena”, slike proizvodnje, izgradnje, napretka i tekovina ulaganja, zatim neuhvatljive i male narative, kolorističke senzacije ili siluete i metafore društva. Neke od tih slika vraćaju sećanje na eksploataciju, borbu i strah od neuspeha. Na tom mestu bega, kako je navedeno u najavi, promišljamo sopstvene dileme, ideje o budućnosti i utopiji.
Paviljon je prostor namenjen kontemplaciji, trenucima u kojima možemo promišljati našu egzistenciju i njene alternative, navedeno je u najavi izložbe koja će biti otvorena od 4. do 16. oktobra u Galeriji DOB.
Siniša Ilić, rođen 1977. godine u Beogradu, jedan je od međunarodno najprisutnijih umetnika mlađe generacije sa ovih prostora, a trenutno učestvuje u Beogradu i na 56. Oktobarskom salonu “Ljubavni zanos”.
Završio je Fakultet likovnih umetnosti u Beogradu, a svoju praksu realizuje i kroz projekte izvođačkih umetnosti, baveći se u formi crteža, slike, prostornih instalacija i videa društvenim fenomenima i mehanizmima, i istražujući forme rada, tenzija u društvu, nasilja i nestabilnih situacija.
Ilić sarađuje sa različitim autorima na različitim umetničko-istaživačkim projektima, a i jedan je od osnivača Teorije koja hoda (TkH), umetničko-teorijske platforme iz Beograda.
Dobitnik je nagrade “Dimitrije Bašičević Mangelos”, u okviru koje je boravio u umetničkom rezidencijalnom programu u ISCP-u u Njujorku. Takođe, bio je na umetničkim rezidencijama u Museumsquartier Q21 u Beču, Kulturvermittling u Gracu, Akademie der Kunste der Welt u Kelnu, Tejt Modern u Londonu, Kamovu u Rijeci, KulturKontaktu u Beču, Akademie Schloss Solitude u Štutgartu.
Među najrecentnijim izložbama na kojima učestvuje su: Tvoja zemlja ne postoji, Dom kulture, Split; Ljubavni zanos, 56. Oktobarski salon, Beograd; Museum On/Off, Pompidu Centar, Pariz; Habits and customs of _____are so different from ours that we visit them with the same sentiment that we visit exhibitions, Kadist Art Foundation, Pariz (2016); te Spaces for Maneuver—Between Abstraction and Accumulation, Uralsko bijenale savremene umetnosti, Jekaterinburg; Otpisane, Galerija Nova, Zagreb; Sa ukusom soli, Studio Tomaseo, Trst (2015); Mundus vadit retro, Kibla, Maribor; Stone, Wood and Paradise Syndrom, 1933 Contemporary, Šangaj; Dear Art, Galerije Nova, Zagreb, Calvert 22, London, Metelkova Ljubljana; Ko to tamo peva Memorijal Nadežde Petrović, Čačak; Preokreti, MSU Beograd i Tejt Modern, Salon MSU, Beograd (2014); Izvrnuta kuća, Tejt Modern, London; Just what is it that makes today so familiar, so uneasy? LIAF, Norveška (2013).
(SEEcult.org)
