Počinju Mucijevi dani
Premijerom predstave “Trst” Miloša Radovića, u režiji Alise Stojanović, 17. maja u Ateljeu 212 počinje festival “Mucijevi dani”, posvećen pozorišnom reditelju Ljubomiru Muciju Draškiću (1937-2004) i dugogodišnjem upravniku Ateljea 212. Osim predstava iz Srbije i regiona, do 23. maja biće održana i javna čitanja savremene drame i edukativni program.
Premijerom predstave “Trst” Miloša Radovića, u režiji Alise Stojanović, 17. maja u Ateljeu 212 počinje festival “Mucijevi dani”, posvećen pozorišnom reditelju Ljubomiru Muciju Draškiću (1937-2004) i dugogodišnjem upravniku Ateljea 212. Osim predstava iz Srbije i regiona, do 23. maja biće održana i javna čitanja savremene drame i edukativni program.
Predstava “Trst” (624 kilometra do sreće) setno je tužna i tragično-komična priča o velikoj ljubavi prema Trstu, kao i o velikim ljubavima u Trstu, a izvodi na scenu nekoliko generacija kojima je taj grad obeležio najvažnije trenutke u životu.
Čitav komad odvija se u današnjem vremenu u hotelu “Savoia”, u centru Trsta, u čijim se luksuznim sobama na različite načine završavaju priče započete u tom gradu pre mnogo decenija.
Istovremeno, to je priča o roditeljima koji svoja sećanja žele da podele sa decom, o njihovom odnosu, nespretnoj ljubavi, lažima, varljivim uspomenama i generacijskom jazu, koji je, ovoga puta, prelomljen upravo Trstom. U nizu ličnih, duhovitih i neobičnih tršćanskih sudbina je i povratak švercerke Milanke na poslednji oproštaj sa carinikom iz Sežane, kao i pokušaj Umetnika da upravo na mestu za koje ga vezuju porodični dolasci i srećno detinjstvo, okonča bolnu usamljenost.
Vreme između perioda kada je Trst bio “naš” i današnjeg vremena, kada se ljudi koji ga jesu osećali kao svoj vraćaju njemu ne bi li ponovo našli ostatke svojih emocija i sećanja, vreme je koje se ne pominje u tom komadu, ali ga svi likovi nose kao teret koga je nemoguće osloboditi se.
U predstavi igraju Branka Petrić, Feđa Stojanović, Jelisaveta Seka Sablić,
Branislav Zeremski, Svetozar Cvetković, Dara Džokić, Isidora Minić, Milica Mihajlović, Miloš Klanšček, Katarina Žutić...
Scenograf je Darko Nedeljković, kostimografkinja Zora Mojsilović, kompozitor Ivan Brkljačić, scenski pokret osmislio je Miloš Paunović, a dramaturg je Jelena Mijović.
Atelje 212 izvešće u čast Mucija i svoje dve nove hit predstave “Gospoda Glembajevi” Miroslava Krleže, u režiji Jagoša Markovića, u kojoj igra ekipa glumaca iz regiona, te “Otac na službenom putu” Abdulaha Sidrana, u režiji Olivera Frljića iz Hrvatske, koji je i autor songova za taj komad, poznat i po nagrađivanom filmu Emira Kusturice.
Među gostima “Mucijevih dana” je Narodno pozorište Republike Srpske iz Banjaluke koje će izvesti “Radničku hroniku” Petra Mihajlovića, koprodukciju sa Sterijinim pozorjem, u režiji i adaptaciji Ane Đorđević.
Dramski teatar iz Skoplja predstaviće se klasikom “Hamlet” Viljema Šekspira, u režiji Dejana Projkovskog, a publika će videti i predstavu “Život lude” Ryunosuke Akutagawe, u režiji Davida Doiashvilija, koprodukciju HNK Ivana pl. Zajca iz Rijeke i riječkog HKD-a.
Iz Hrvatske dolazi i Zagrebačko kazalište mladih koje će izvesti predstavu
“Revizor” Nikolaja Vasiljeviča Gogolja, u režiji Jerneja Lorencija.
Najavljen je i “Kabare zlatnih godina” Kafea teatar Ljubljana koji je, prema romanu “Kuba libre” Marka Vezovišeka, režirao Jaša Jamnik, a igraju Lara Jankovič i Gregor Strniša.
Od 19. do 23. maja najavljena su i javna čitanja savremene drame iz regiona - “Enciklopedije izgubljenog vremena” Slobodana Šnajdera, “Lasica” Bojane Mijović, “Zmajskog neba” Žanine Mirčevske, “Pošto je pašteta” Tanje Šljivar i teksta “Reciklirani zločin” Saše Večanskog, dobitnika nagrade Sterijinog pozorja za originalni domaći dramski tekst 2010. godine.
Prateći program obuhvata od 17. do 20. maja “Školu za publiku - Diplomirani gledalac”, prema autorskom projektu Ljubice Ristovski, a najavljen je i master klas “Scene ljubavi i mržnje” glumca Emira Hadžihafizbegovića iz Bosne i Hercegovine za učesnike iz Beograda, Novog Sada, Zagreba i Sarajeva.
“Mucijevi dani” zamišljeni su kao otvoreni prostor dramske igre za prijateljsko upoznavanje sa pozorišnim predstavama zasnovanim na osnovnim pozorišnim postulatima Draškića, a to su: “jak tekstualni predložak, ali sa maksimalnom slobodom, koja otvara prostor za glumačku maštu i razvijanje maštovite glumačke igre”.
Festival afirmiše ono čemu je sam Draškić uvek težio tokom bogatog delovanja u pozorištu, a to je "predstava koja je u koespodenciji sa publikom i od nje zavisi, jer svako veliko pozorište mora da vodi računa o tome za koga i zbog čega nešto igra i da ima svest o tome kome se obraća i zašto".
Draškić je bio upravnik Ateljea 212 od 1984. do 1996. godine, a postavio je neke od najvećih hitova i istovremeno najznačajnijih pozorišnih umetničkih ostvarenja.
Rođen u Zagrebu 1937. godine, a preminuo u Beogradu 25. januara 2004. godine, Draškić je režirao u Ateljeu 212 tridesetak predstava, među kojima su “Kneginja iz Foli-Beržera”, “Radovan Treći”, Kralj Ibi”, “Sveti Georgije ubiva aždahu”, “Bekstvo”, “Marija Stjuart”, “Marija se bori sa anđelima”, “Molijer”…
Draškić je 2009. godine dobio i plato nazvan njegovim imenom na prostoru pored letnje scene Ateljea 212, na osnovu odluke Skupštine grada Beograda.
U njegovu čast, ustanovljena je 2005. godine i nagrada za režiju “Ljubomir Muci Draškić”, koja se dodeljuje bijenalno na dan njegovog rođenja, a prva dobitnica bila je Milica Kralj.
Sajt Ateljea 212 je www.atelje212.rs, a program “Mucijevih dana” nalazi se i u Kalendaru Portala za kulturu jugoistočne Evrope SEEcult.org
(SEEcult.org)
