Istaknuta slovenačka video umetnica Ana Nuša Dragan, koja je bila i scenaristkinja, rediteljka, glumica i predavač, preminula je u Ljubljani u 69. godini posle duge i teške bolesti.
Ana Nuša Dragan prepoznavala je video kao osnovno izražajno sredstvo, a kao umetnica, pedagog i savetnica, odigrala je važnu ulogu u uvođenju video umetnosti na slovenački prostor (galerije, pozorišta, škole, televizija).
Zavod za savremenu umetnost u Ljubljani (SCCA-Ljubljana) istakao je povodom njene smrti da je bila nepogrešiva savetnica tog centra u istraživanju i dokumentovanju video umetnosti. Projektom “Videodokument” zajedno su uključili video umetnost i u obrazovni sistem i školski kurikulum.
Njeni radovi predstavljeni su u digitalnom video arhivu DIVA koji je pokrenuo SCCA-Ljubljana, sabrani pod imenom Ana Nuša Dragan.
Rođena 1943. godine u Jesenicama, Ana Nuša Dragan je 1969. godine diplomirala sociologiju i psihologiju na Filozofskom fakultetu u Ljubljani, a u oblasti televizije i video medija usavršavala se na Britanskom filmskom institutu u Londonu 1972. godine i kao stipendistkinja francuske vlade 1984. godine u Parizu.
Na filmsku scenu stupila je ulogom u krakom filmu Matjaža Klopčiča “Ljubljana je ljubljena” (1965).
Između 1967. i 1988. godine stvarala je sa Srečom Draganom, sa kojim je postala i autorka jednog od prvih umetničkih videa u bivšoj Jugoslaviji - “Belo mleko belih prsi” (1969). Među njihovim eksperimentalnim filmovima su i “ČU” (1969) i “RG Vietnam” (1969).
Od 1988. godine stvarala je i nastupala samostalno.
Između ostalog, autorka je filmova “H2O” (1970) i “Komunikacija gastronomije” (1971).
Radila je i kao savetnica za video tehnologiju u Centru za obrazovne tehnologije Zavoda Republike Slovenije za školstvo.
Izložba “Sve je to film! Eksperimentalni film u Jugoslaviji 1951-1991” (Vse to je film! Eksperimentalni film v Jugoslaviji 1951-1991), koja je krajem prošle i početkom ove godine bila otvorena u Modernoj galeriji u Ljubljani, predstavila ju je kao jednu od najistaknutijih autorki eksperimentalnog filma na prostoru nekadašnje zajedničke države.
Ana Nuša Dragan govorila je da je video umetnost za nju prijatna i osvežavajuća umetnost koja joj daje romantične mogućnosti i izuzetnu slobodu istraživanja skrivenih naracija autora.
(SEEcult.org)