U slavu bolno, trajno prisutnog Glogovca

Nagrade Dobričin prsten za životno delo i “Miloš Žutić” za najbolje glumačko ostvarenje u sezoni 2016/17, koje je Udruženje dramskih umetnika Srbije (UDUS) posthumno dodelilo Nebojši Glogovcu (1969-2018), uručene su njegovoj porodici 9. februara u Jugoslovenskom dramskom pozorištu, tačno na prvu godišnjicu smrti tog velikog pozorišnog, filmskog i televizijskog glumca.

Na skupu sećanja, koji su organizovali UDUS i JDP, mnogobrojnoj publici predstavljena je i monografija o Glogovcu autorke Tatjane Nježić i prikazan kratki film o njemu, u režiji Radivoja Andrića.

Umetnički direktor JDP-a Gorčin Stojanović konstatovao je da zapravo nije potreban datum kao povod za sećanje na Glogovca, koji je bio prvak JDP-a.

“Svakodnevno je on tu, sa nama, ne samo u ovom pozorištu i ne samo u beogradskim pozorištima, u filmskim i televizijskim ekipama, ne samo u regionalnim pozorištima, nego i na ulici, u prodavnici, svuda. Mi smo ovde zbog nagrada i monografije. Mi smo ovde zbog jednog prisustva, bolnog, ali trajnog prisustva, a ne zbog odsustva”, rekao je Stojanović.

Predsednik UDUS-a Vojislav Brajović rekao je da je “sudbina tako htela da ove nagrade Nebojša Glogovac ne može da primi”.

“Ali mi, njegove kolege, prijatelji i porodica znamo da je on tu, na ovoj sceni i da će zauvek biti kako u našim srcima, tako i u srcima brojne publike. Slavimo danas delo i izuzetnu ličnost umetnika Nebojše Glogovca koji je svojim pozorišnim, filmskim i televizijskim ulogama ostavio dubok, neizbrisiv trag i dao nemerljiv doprinos našoj kulturi”, istakao je Brajović, koji je uručio obe nagrade Glogovčevoj porodici - deci Gavrilu i Sunčici i supruzi Milici Glogovac, uz dug, stojeći aplauz prepune sale.

Glogovac je 31. dobitnik Dobričinog prstena, najvišeg priznanja UDUS-a koje se dodeljuje od 1980. godine, a prvi laureati bili su Ljuba Tadić, Mira Stupica, Mija Aleksić, Zoran Radmilović… Sastavni deo nagrade je monografija, koju su o Glogovcu objavili UDUS, u saradnji sa Vulkanom i Bibliotekom grada Beograda.

Nagrada “Miloš Žutić” pripala je Glogovcu za naslovnu ulogu u predstavi “Hamlet” Vilijema Šekspira, u režiji Aleksandra Popovskog, za izuzetno i nezaboravno glumačko postignuće.

“U slučaju ove sasvim originalno zamišljene i ostvarene uloge žiri je zaključio da je glumačko postignuće Nebojše Glogovca izuzetno. I kao individualni umetnički čin, i kao temelj celine predstave. Svesno potčinjavanje zadatku i istovremeno samosvojnost duboko proživljene i celinom svog glumačkog bića otelotvorene sudbine princa Hamleta, najviši nivo glumačke tehnike i zaigranost do samozaborava krase igru Nebojše Glogovca u ovoj ulozi. I čine je ne samo vrhunskim glumačkim rezultatom već i neizrecivim iskustvom za gledaoca. A neizrecivost se, kako kaže Tarkovski, ne može zaboraviti”, istakao je u obrazloženju žiri, koje je pročitala glumica Isidora Minić.

Monografija “Nebojša Glogovac” predstavljena je na neuobičajen način, njegovim rečima iz knjige, koje je čitalo troje najmlađih članova JDP-a – Joakim Tasić, Milica Gojković i Miodrag Dragičević, a emitovani su i delovi intervjua koje je Glogovac dao Draganu Babiću pre desetak godina.

Neposredno, zanimljivo i mudro Glogovac je govorio o odnosu prema glumi, daru, posvećenosti, o ljudskoj prirodi, ljubavi, slobodi, religiji, ali i o običnim životnim stvarima. Ova iskrena kazivanja i etička promišljanja na najbolji način su podsetila na cenjenog i omiljenog glumca, a notu humora unele su beleške njegovog kolege i kuma Vojina Ćetkovića, sećanja na zajedničke trenutke, koje su takođe pročitali mladi glumci.

Kratki film u produkciji JDP-a predstavio je u formi kolaža inserte iz Glogovčevih predstava i filmova, njegove izjave različitim povodima i fotografije.  

Monografija u tvrdom povezu na 250 stranica sadrži veliki broj fotografija u izboru Maje Medić.

Autorka Tatjana Nježić zapisala je u pogovoru da je ta knjiga plod nastojanja da se sklopi skica za portret impresivne umetničke i ljudske veličine Nebojše Glogovca, citirajući na kraju njegovu rečenicu: “Umetnik je - ljubav na delu”.

U prvom poglavlju objavljeni su eseji o Glogovcu iz pera Gorčina Stojanovića, Aleksandra Milosavljevića, Miroljuba Stojanovića i Dragana Ilića.

Sledi poglavlje Reči koje život znače, sa izjavama samog Glogovca za različite medije, kao i autorizovane beleške njegovog razgovora sa studentima Učiteljskog fakulteta u martu 1999. godine.

U poglavlju Rekli su o Glogovcu govore reditelji, glumci, dramski pisci i scenaristi iz Srbije, Hrvatske, Makedonije - Dejan Mijač, Branka Katić, Jagoš Marković, Ksenija Marinković, Goran Paskaljević, Nataša Ninković, Rajko Grlić, Ante Tomić, Dejan Dukovski, Slobodan Unkovski…

Knjiga sadrži i biografiju Glogovca, te liste njegovih uloga u pozorištu, na filmu, u TV dramama i serijama, kao i spisak nagrada i priznanja.

Na godišnjicu smrti Glogovca, objavljen je i spot za pesmu “Previše” koju je muzičar Nikola Pejaković Kolja objavio u znak sećanja na svog velikog prijatelja i glumca, koji se i pojavljuje u tom videu. Spot za pesmu “Previše”, u režiji Petra Pašića, snimljen je na proleće 2017. godine u legendarnom hotelu "Bristol" u Beogradu, a sticajem okolnosti, ostao je do danas neobjavljen... Kolja je pesmu "Previše" napisao i snimio za album "Grobovlasnici" (2013).

Glogovac je preminuo 9. februara 2018. godine u Beogradu posle kraće i teške bolesti. Smatran vodećim glumcem svoje generacije, ostvario je mnogobrojne uloge za pamćenje, a dobitnik je i niza prestižnih esnafskih priznanja.

(SEEcult.org)