Vuka Velimirović – prva srpska vajarka
Udruženje likovnih umetnika Srbije (ULUS) organizuje u Maloj galeriji Umetničkog paviljona “Cvijeta Zuzorić” u Beogradu izložbu posvećenu Vukosavi Vuki Velimirović – prvoj srpskoj vajarki, povodom 130 godina od njenog rođenja.
Izložbu će otvoriti 31. avgusta gradska sekretarka za kuturu Ivona Jevtić, umetničina rođaka Ksenija Velimirović Jovanović, predsednik UO ULUS-a Miroslav Lazović i istoričarka umetnosti Jelena Manolčov, autorka izložbe.
ULUS tokom 2018. proslavlja 90 godina od početka rada Umetničkog paviljona “Cvijeta Zuzorić” i priprema se za sopstveni jubilej - sto godina od osnivanja, a tim povodom, kako je saopštio, iznedrila se i ideja da se kroz izložbu nekog od najstarijih članova, čiji su život i delo vrlo često prepušteni i zaboravu, prikaže kontinuitet rada Udruženja.
Izložba o Vukosavi Vuki Velimirović predstavlja rezultat saradnje šest muzejskih institucija – Narodnog muzeja u Beogradu, Srpske akademije nauka i umetnosti u Beogradu, Zavoda za zaštitu spomenika kulture grada Beograda, Narodnog muzeja u Zrenjaninu, Istorijskog arhiva u Pančevu i Udruženja likovnih umetnika u Beogradu, a dopunjena je eksponatima iz privatnih kolekcija Ksenije Jovanović Velimirović - Vukine bratanice, Dragomira Spasića i Nikole Mandarića.
U okviru izložbe, biće emitovana dokumentarna emisija koju je Kulturno-umetnički program RTS-a posvetio Vuki Velimirović (urednik i autor serijala Olivera Pančić) u okviru serijala “One su pomerale granice”.
Autorka izložbe i kataloga Jelena Manolčov, kustos saradnik ULUS-a, nakon trogodišnjeg istraživanja (čiji je povod, između ostalog, bila i rekonstrukcija pet simboličnih skulptura na zgradi turske ambasade u Beogradu, koje su delo Vukosave Vuke Velimirović), prvi put organizuje samostalnu izložbu prvoj srpskoj vajarki, jednoj od prvih članica ULUS-a (član Udruženja je postala 1922. godine).
Izložba predstavlja priliku da se javnost upozna ne samo sa počecima skulpture u Srbiji, već i da pokaže u kojoj je meri Vuka Velimirović uticala na definisanje i pomeranje standarda u umetnosti i na taj način ostavila svoj pečat u istoriji umetnosti Srbije, naveo je ULUS.
Vukosava Vuka Velimirović (Pirot, 1888 – Beograd, 1965) znatno je pomogla uobličavanje i utemeljenje moderne srpske trodimenzionalne umetnosti između dva svetska rata.
Nakon završene Umetničko-zanatske škole u Beogradu, na preporuku profesora Đoke Jovanovića, Vuka Velimirović je nastavila školovanje u Parizu, najpre na privatnoj Académie de la Grande Chaumière, u ateljeu vajara Antoana Burdela, a nakon godinu dana postala je stipendista na državnoj pariskoj akademiji Academie des Beaux Arts/ Ecole Nationale.
Ideja o klasičnoj lepoti u plastičnom izrazu u okvirima akademizma, težnja ka verizmu i naturalizmu koje je prihvatila od svojih profesora, osnovne su stilske osobenosti koje karakterišu i njen rad. U Parizu je provela 19 godina, s tim što je nekoliko puta poslom dolazila u Beograd, te odlazila u Španiju i Tursku. Godinu dana provela je i na studijama u Rimu, na Accademia di San Luca, u ateljeu vajara i profesora Etore Ferarija, usavršavajući svoj rad pod uticajem italijanskih umetnika klasičnog, akademskog opredeljenja.
Po izbijanju Drugog svetskog rata, Vuka Velimirović vratila se u Beograd.
Umrla je 17. decembra 1965. u 77. godini, a sahranjena je na Novom groblju u Beogradu.
Iza sebe je ostavila oko 150 vajarskih dela, nekoliko slikarskih radova i zbirku pesama, bajki i kratkih priča. I pored svih priznanja i zasluga, stvaralaštvo Vukosave Vuke Velimirović još uvek je neproučeno.
Izložba će biti otvorena do 16. septembra.
(SEEcult.org)
