Omaž Momi Kaporu
Zadužbina Mome Kapora organizuje 7. septembra na Adi Ciganliji, a 8. septembra u Muzeju Jugoslovenske kinoteke, omaž tom piscu i slikaru, novinaru i scenaristi (1937-2010).
Manifestacija “Momin krug” svečano počinje kod skulpture “Dafne” na Adi premijerom dokumentarnog filma “Momo Uncut” na Adi Ciganliji, uz izložbu Studija Alektik, posvećenu Kaporu, prestavu “Kraj vikenda” Narodnog pozorišta Užice, te koncert proslavljenih hrvatskih muzičkih umetnika Arsena i Matije Dedića.
Materijal za film “Momo Uncut”, u produkciji Zadužbine Mome Kapora i režiji Đorđa Markovića, nastao je krajem 2009. godine za potrebe emisije “SFRJ za početnike” i zvanično predstavlja njegov poslednji video zapis. Reč je o emisiji kolažnog tipa koja se bavila fenomenima u vezi sa kulturom bivše Jugoslavije, dokumentujući sećanja Kapora o raznim kulturnim pojavama. U filmu o Kaporu i kulturnim fenomenima na koje se on osvrće pričaju i njegovi prijatelji kao što su Matija Bećković, Emir Kusturica, Igor Mandić, Mirjana Bobić Mojsilović, Petar Popović, Boris Miljković...
Film “Momo Uncut” biće repriziran 8. septembra u Muzeju Jugoslovenske kinoteke, koja će prikazati 8. septembra i 35-minutni dokumentarac o Njujorku iz 2004. godine “Njujork, grad po ljudskoj meri” prema scenariju Kapora, koji je i narator, te “Unu” (2004) Miloša Miše Radivojevića, sa Sonjom Savić i Radetom Šerbedžijom u glavnim ulogama studentkinje i profesora.
Kaporov film o Nujorku, u trajanju od 35 minuta, premijerno je prikazan na prvom festivalu “Momin krug” u septembru 2011. godine. Reč je o video materijalu koji je nastao u Njujorku i planiran je bio da bude prvi u serijalu Kaporovih putopisa iz svetskih metropola pod nazivom “Skitam i pričam”, koji nikada nije realizovan. Film je svojevstan vodič kroz najznačajnije delove Njujorka kroz koje vodi Kapor - od kultnih galerija, restorana i znamenitih delova, kao što su Grinič Vilidž, Peta avenija, Central park, Vašington skver, Čajna taun i drugih.
“Una” je ekranizacija istoimenog Kaporovog romana o studentkinji i uglednom profesoru. Jedan romantično zamišljen intervju, namenjen studentskom listu, u potpunosti je izmenio život to dvoje ljudi. Ona je pritom lepa i inteligentna, ali nedorasla komplikovanim odnosima u koje je upala, dok je profesor čovek čija su predavanja o masovnim medijima najslušanija na fakultetu. Međutim, njegove teze nisu naišle na odobravanje u birokratskim krugovima na univerzitetu. Prodekan fakulteta spletkom uspeva da Unu uvuče u igru s profesorom. Tako se jedan bezazlen intervju pretvara u dosije životnih, filosofskih i ideoloških stavova kontroverznog profesora, a zatim u zlonamerni izveštaj o njegovom životu, ponašanju, delovanju i kretanju...
Kapor je preminuo početkom marta 2010. u Beogradu u 74. godini, a sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
Bio je jedan od najčitanijih domaćih autora, ali i slikar, novinar i filmski i TV autor i scenarista.
Povodom njegove smrti, telegrame saučešća uputili su i najviši državni zvaničnici.
Rođen u Sarajevu 1937. godine, u Beogradu je živeo od završetka Drugog svetskog rata, a diplomirao je slikarstvo 1961. na beogradskoj Akademiji likovnih umetnosti u klasi profesora Nedeljka Gvozdenovića.
Prevođen je na francuski, nemački, poljski, slovački, češki, bugarski, mađarski, slovenački, švedski jezik...
Među brojnim naslovima koje je objavio su romani “Foliranti”, “Provincijalac”, “Ada”, “Zoe”, “Una”, “Od sedam do tri”, “Knjiga žalbi”, “Zelena čoja Montenegra”, “Poslednji let za Sarajevo”, “Hronika izgubljenog grada”, “Beleške jedne Ane”, “Hej, nisam ti to pričala”, kao i zbirke priča “I druge priče”, “Lanski snegovi”, “101 priča”, “Smrt ne boli”, hrestomatiju “Sentimentalno vaspitanje”, romansiranu autobiografiju “Uspomene jednog crtača”, kao i knjige za decu “Sanja” i “Lero-kralj leptira”...
Osim “Une” i roman “Knjiga žalbi” doživeo je ekranizaciju.
Kapor je bio i autor niza dokumentarnih filmova i TV emisija, kao i scenarista dugometražnih filmova, među kojima su “Valter brani Sarajevo”, “Bademi s onu stranu smrti”, “Banket”, “Džoli džokej”...
(SEEcult.org)
