Luzitanija - dijalog o razumu i ludilu
Izdavačka kuća Besna kobila predstaviće 27. oktobra na 62. Sajmu knjiga u Beogradu roman “Luzitanija” Dejana Atanackovića, koji dovodi u vezu dva naizgled nepovezana subjekta Prvog svetskog rata - istoimeni putnički brod i psihijatrijsku bolnicu u Beogradu, gradeći niz priča o traganju, nestajanju, ludilu, progresu, i besmislu rata.
Uz autora, o romanu “Luzitanija” govoriće od 18 sati u sali “Borislav Pekić” i istoričar umetnosti Nikola Šuica, pisac i novinar Božidar Andrejić, književni kritičar Nikola Dragomirović i izdavač Goran Lakićević.
Luzitanija je u maju 1915. godine potopljena pod čudnim okolnostima torpedom nemačke podmornice, a oktobra iste godine, Beograd su osvajile autrijsko-nemačke trupe. Psihijatrijska bolnica stekla je eksteritorijalni status, a na njenom tlu ubrzo je nastala neobična parlamentarna republika koju su osnovali osoblje i pacijenti.
Veštom naracijom, nalik na postupke magičnog realizma, ironičnim stapanjem istorijskih činjenica i fikcije, kao i stvarnih i izmišljenih ličnosti, čitalac je vođen kroz kilometre raznovrsnih ambijenata: bolničke hodnike, apsurdne tunele Zapadnog fronta, balkanske šume, ulice Beograda, Njujorka, Beča, sve do oniričkih sala firentinskog Muzeja prirodnih nauka. Atanackovićev roman, prema navodima Besne kobile, nudi bogat repertoar slika tela, telesnosti, ljudskih i životinjskih, a njegova struktura podseća na svojevrstan wunderkammer. Liniju vodilju romana čini i konstantan dijalog o odnosu pojmova razuma i ludila, sumnja u njihovu suprotnost, i uporedno definisanje ljudske gluposti koja se nazire u brojnim povodima i ishodima modernog doba.
Štand Besne kobile, glavna hala Beogradskoj sajma, desno od ulaza
“Luzitanija” je prvi roman Dejana Atanackovića (Beograd, 1969), koji predaje više predmeta u oblasti vizuelnih umetnosti i kulture na univerzitetskim programima u Firenci i Sijeni. Sarađuje sa firentinskim Muzejem prirodnih nauka na predmetu “Body Archives”, posvećenom istoriji predstava ljudskog tela. Poslednjih godina vodi radionice zasnovane na dijalogu i saradnji studenata i psihijatrijskih pacijenata.
U Beogradu je, uz podršku Muzeja savremene umetnosti, pokrenuo inicijativu “Drugi pogled” za nove narativne tokove, kroz javni rad beogradskih alternativnih vodiča.
Kao vizuelni umetnik, od 90-ih godina realizuje samostalne izložbe i kustoske projekte. Pojedini Atanackovićevi radovi deo su muzejskih i privatnih kolekcija.
(SEEcult.org)
