Rima i u Beogradu, za početak Veličković
Galerija Rima u Kragujevcu, koja postoji već devet godina, otvara izlagački prostor i u Beogradu, u Pariskoj 8, koji je znatno veći od kragujevačkoj i pruža mogućnost izlaganja većeg broja radova, kao i većih formata umetničkih dela.
Beogradska Galerija Rima počinje rad 15. novembra izložbom akademika Vladimira Veličkovića koju čine slike velikog formata nastale u nekoliko poslednjih godina.
Veličković u najnovijim radovima, naslikanim 2016-2017. godine, nastavlja da “hipnotisano posmatra najdublji ambis ljudske psihe”, navela je Nevena Martinović u tekstu povodom izložbe, ukazujući da su košmarni pejzaži – spaljena zemlja, oskrnavljeni leševi vezanih ruku, požari u kojima gore vešala i raspeća na horizontu, sivo nebo obojeno dimom i pepelom, obezglavljeni psi i jata vrana kao htonska bića koja jedina nastanjuju ove prostore smrti – autentične Veličkovićeve vizije konačnog pada čoveka koji uništava svoju vrstu, svoje stanište i na kraju sebe samog.
“Okolnosti u umetnikovom društvenom okruženju neprestano su pružale potvrdu ljudske monstruoznosti i bile stalno obnovivi izvor ‘inspiracije’. Od prizora ubijenih u II svetskom ratu, koji su mu se urezale u sećanje kao detetu, preko izveštaja i fotografija iz građanskog rata koji je unuštio njegovu domovinu Jugoslaviju, sve do terorističkih napada u Parizu i čitavom svetu. Realnost je ta koja Veličkovića već više od sedam decenija vraća i zadržava u atmosferi užasa, ali ne samo na sižejnom nivou, ne kao puki spoljašnji prizor koji postaje vizuelno polazište, već poput emotivnih udara koji raspiruju unutrašnji haos, koji hrane i neguju agresivne i (samo)destruktivne porive u čoveku. “U meni bez sumnje postoji jedan rat koji dešavanja u svetu ne mogu ni da izbrišu ni da zaleče već ga samo oživljavaju”, naveo je Veličković u intervjuu za Thalia Edition (Pariz, 2010).
Gavran
Veličkovićeve slike, kako navodi Nevena Martinović, s jedne strane su reference na čoveka-monstruma, na onoga koji oslobađajući sirovu agresiju probada, dekapituje, raseca, muči, ubija i spaljuje drugog čoveka, pretvarajući svet u ništavilo. Sa druge strane, Veličkovićev slikarski/crtački postupak je “događaj u kome se sva nagonska energija koja pokreće čoveka kanališe u stvaralački potez i kroz kreaciju čoveka transformiše u stvoritelja”.
Galerija Rima je kao poseban kuriozitet izložbe navela crtež “Tela”, čije je nastajanje tema francuskog dokumentarnog filma o Veličkoviću, snimljenog 2010. godine u režiji Fransoa Katonea. Film je 2016. godine prikazan u sali Auditorijum pariskog Luvra, a publika će moći da ga pogleda tokom trajanja izložbe u Galeriji Rima, kao sastavni deo postavke.
Tela
Dostupna posetiocima biće i sva izdanja Galerije Rima posvećena delu srpskog i francuskog akademika Veličkovića, a posebno monografije koje su deo velike edicije o njegovim crtežima, u okviru koje je nedavno iz štampe izašla četvrta knjiga u nizu “Veličković-crteži 1985-1995”.
Otvaranjem beogradskog prostora, Galerija Rima stvara mogućnost za prikazivanje jedne izložbe u dva grada, ali i za predstavljanje jednog umetnika dvema različitim postavkama na različitim lokacijama.
Privatna Galerija Rima, osnovana 2008. godine u Kragujevcu, priredila je do danas više od 50 izložbi nekih od najznačajnijih likovnih stvaralaca srpske i jugoslovenske umetnosti XX, kao i savremenih stvaralaca koji danas profilišu srpsku, ali i međunarodnu umetničku scenu. U izložbenim i izdavačkim projektima uspešno je sarađivala sa nekim od najznačajnijih muzejskih ustanova u zemlji, a beogradska publika je već imala priliku da neposredno upozna njen rad na tri velike izložbe koje je priredila u saradnji sa Galerijom SANU - Ljubice Sokić (2012), Jožeta Ciuhe (2014) i Đorđa Ivačkovića (2015).
Veličkovićeva izložba biće otvorena do 15. decembra.
(SEEcult.org)
