1 siromašan i jedna 0
Predstava “1 siromašan i jedna 0” trupe BADco. (Bezimeno autorsko društvo), čija je hrvatska premijera 14. januara u Teatru &TD u Zagrebu, preispituje različite načine napuštanja rada, vodeći publiku od prvih pokretnih slika braće Limijer u politički teatar populizma. Nadahnuta delima braće Limijer, Semjuela Beketa, Vlade Kristla, Žan-Lik Godara i Haruna Farokija, praizvedba te predstave, u režiji Tomislava Medaka i Gorana Sergeja Pristaša, bila je u oktobru prošle godine na Štajerskoj jeseni u Gracu, a u Teatru &TD biće igrana do 17. januara.
Predstava “1 siromašan i jedna 0” trupe BADco. (Bezimeno autorsko društvo), čija je hrvatska premijera 14. januara u Teatru &TD u Zagrebu, preispituje različite načine napuštanja rada, vodeći publiku od prvih pokretnih slika braće Limijer u politički teatar populizma.
Nadahnuta delima braće Limijer, Semjuela Beketa, Vlade Kristla, Žan-Lik Godara i Haruna Farokija, praizvedba te predstave, u režiji Tomislava Medaka i Gorana Sergeja Pristaša, bila je u oktobru prošle godine na Štajerskoj jeseni u Gracu, a u Teatru &TD biće igrana do 17. januara.
Prema navodima autora, predstava "1 siromašan i jedna 0" predstavlja povratak na prizorište prvog filma - "Izlazak radnika iz fabrike Limijer" - na fabrička vrata. Prve snimljene pokretne slike prikazuju radnike kako napuštaju radno mesto, a prelaskom radništva iz mesta industrijskog rada u svet filma započinje i problematičan odnos filma i prikazivanja rada.
Film od početaka teži da izostavi iz kadra manualni rad, fokusirajući se na atomizirane priče pojedinih radnika nakon što napuste radno jesto: njihove romanse, prestupe, sudbine u vrtlogu svetskih događanja.
Polazeći od tih prvih pokretnih slika, predstava "1 siromašan i jedna 0" preispituje različite načine napuštanja rad - Šta se događa kada nas savlada umor? Kada se iscrpi naš rad? Šta dolazi nakon rada? Još više rada? Šta se događa kada rada ponestane, kada se fabrika zatvori, radnici uđu u štrajk ili postanu nezaposleni? Koje su veze između istorije savremenog plesa i postindustrijalizacije?
Autori i izvođači su Pravdan Devlahović, leksandra Janeva Imfeld, Ana Kreitmeyer, Tomislav Medak, Goran Sergej Pristaš, Nikolina Pristaš, Zrinka Užbinec i Ivana Ivković, koja je dramaturg.
Scenografiju je osmislio poznati hrvatski umetnik Slaven Tolj iz Dubrovnika, a kostime Silvio Vujičić, dok je za video zadužena Ana Hušman.
Predstava je koprodukcija Univerziteta u Zagrebu (Studentskog centra - Tetara &TD) i Steirisćer Herbsta.
Teatar &TD je za 24. januar najavio i premijeru predstave “Carstvo radosti” Mirana Kurspahića i Rone Žulj.
