Fenomeni protestnog samožrtvovanja
Fenomen samospaljivanja jedinke kao akt pružanja otpora u uslovima radikalne društvene nejednakosti tema je javnog razgovora koji će istoričari umetnosti Lena Disopra i Marko Stamenković održati 3. maja u Kući Šegvić na Peristilu u Splitu, u okviru Stamenkovićevog projekta “Telo koje gori”.
Biće reči i o instrumentalizaciji moći putem raspolaganja vlastitim telima, o performativnom potencijalu gorućeg tela unutar sistema simbola vizuelne komunikacije, kao i o kustoskoj koncepciji i izložbi “Telo koje gori” koja će u maju biti otvorena u podrumima Dioklecijanove palate, na poziv Hrvatskog udruženja likovnih umetnika (HULU Split), u saradnji sa Odsekom za film i video splitske Akademije likovnih umetnosti (UMAS).
Projekat “Telo koje govori” bavi se vizuelnom, telesnom i jezičkom retorikom protestnog samo-žrtvovanja.
U formatima edukativnog i izložbenog programa (s posebnim naglaskom na dokumentarnom materijalu), projekat ima za cilj da ispita tematiku koja obuhvata pitanja savremene filozofije i politike života i smrti; instrumentalizacije i auto-instrumentalizacije ljudske smrtnosti; humanosti i dehumanizacije; javnih protesta; političkog samoubistva i protestnog samožrtvovanja; samospaljivanja u globalnom kontekstu, a posebno u Centralnoj, Istočnoj i Južnoj Evropi tokom druge polovine 20. i na početku 21. veka (1968-2018). Takođe, projekat je posvećen pitanjima demokratije, građanskog društva i građanskog otpora mračnoj strani kako komunističkog, tako i demokratskog ideološkog sištema; ulozi individue u datim uslovima; ulozi reči i tela, ali i slike i vizuelnog jezika komunikacije u formulisanju javne poruke, koja se analizira na nivou strateške političke racionalnosti vidljivog u javnom prostoru.
Centralni fokus projekta, prema navodima Stamenkovića, predstavlja formiranje određenog svetonazora putem vizuelne, telesne i jezičke komunikacije u kontekstu individualnog protestnog samožrtvovanja, posebno u nepravednim uslovima poremećene društvene jednakosti, kontaminirane slobode izražavanja i nasilnog ugrožavanja ljudskog dostojanstva.
Marko Stamenković (1977, Vranje) trenutno je na kustoskoj rezidenciji u organizaciji HULU Split i UMAS-a, u okviru koje predstavlja svoj projekat “Telo koje gori”. Prva prezentacija održana je nedavno u vidu javnog predavanja “Plamen za slobodu” na Umetničkoj akademiji u Splitu, uz projekciju dokumentarnog filma o radikalnim političkim protestima samopaljenja vatrom, kao što je slučaj Jana Palacha u Pragu 1969.
*Foto: Flor Maesen (Belgija)
(SEEcult.org)
