Srpske lepe umetnosti 2

Izložba “Srpske lepe umetnosti 2” u Ostavinskoj galeriji u Beogradu kustosa Branislava Dimitrijevića, koja će biti otvorena od 28. maja do 2. juna, nastavak je serije započete 2018. godine, nazvane prema naslovu knjige Branka Vučićevića, kome je i posvećena.

Na izložbi “Srpske lepe umetnosti 2” (predmetne apstrakcije i materijalne koordinacije) učestvuju umetnici: Siniša Ilić, Milorad Mladenović, Branislav Nikolić, Mice Poptsis, Milena Putnik, Darija Radaković i Milica Tomić, te Ksenija Stevanović kao specijalna gošća.

Druga izložba u seriji, čiji dalji nastavak zavisi od svakodnevnog pokušaja da se prevladaju objektivne okolnosti i subjektivne slabosti njenih organizatora i sudeonika, predstavlja izvestan kontrapunkt prethodnoj izložbi “Srpske lepe umetnosti”, održanoj u februaru 2018. godine takođe u Ostavinskoj, a sledi dijalektički i istorijsko-materijalistički put spoznaje: “Od živog posmatranja ka apstraktnom mišljenju, i od njega ka praksi kao materijalnoj spoznaji objektivne realnosti” (V. I. Lenjin).

"Srpske lepe umetnosti", prema navodima kustosa, povezuju umetnike različitih generacija i senzibiliteta, njihove dnevne praktikalije i njihove procese mišljenja. Izložba se "snebiva standardnih projektnih rituala pozne savremene umetnosti i njenih dobrovoljnjih i zlovoljnih egzekutora". Relevantna umetnička praksa u Srbiji vidi se tim projektom kao izraz konstruktivne volje koja se nije povinovala ni instrumentalnom razumu ni državno-ideološkoj podobnosti.

Siniša Ilić

Izložba je samoorganizovani projekt umetnika, kustosa i galerije - svi učesnici, uključujući i sve goste, udružili su svoj rad i svoje autorstvo.

“Nastavljajući se na iscepkanu trajektoriju lomljivih i rasejanih kontinuiteta na obodima hiberniranog mišljenja savremene umetnosti, ova izložba nastoji da prikaže savremenu umetnost u Srbiji kroz samodeterminisanost njene materijalne prakse koja je istovremeno i društvena i anti-društvena”, navedeno je u najavnom tekstu.

Izložba se bavi pitanjima materijalnih formi u doba njihove post-industrijske disperzije, informatičke dematerijalizacije i ideološke komodifikacije.

Umetničku formu, kao ujedno najfragilnije i najotpornije uporište umetničke prakse, izložba pronalazi “negde na tankoj liniji između njene autonomne i upotrebne vrednosti. Umesto regresije modernističke forme u repeticiji dekorativne funkcije, ovde se formalna umetnička istraživanja tiču neposrednog delovanja u konstrukciji spoljašnjosti i iznalaženju formi za kontekstualni rad. Autonomija forme jeste modernistička tlapnja i sasvim je isvesno da forma nikada nije imala niti će imati svoju autonomiju, ali u konkretnim umetničkim praksama koje zagovara ova izložba forma je i dalje centralna preokupacija umetničkog mišljenja, onog što je tom mišljenju specifično, dok autonomija postaje borbeni a ne ukrasni pojam”.

Darija Radaković

Umesto nezasite akumulacije proizvoda savremene umetnosti koja rovari po katalogu formalnih identiteta i identitarne formalnosti, i umesto razumevanja forme isključivo kao forme predstavljanja (kao Hegelovog “vorstellung”), izložba “Srpske lepe umetnosti 2” predlaže nužnost hoda izvan predstavljanja, odnosno izvan instrumentalizacije forme u procesu u kom je umetnost permanentna (i loše beskonačna) praksa značenjske substitucije jedne stvari na mesto neke druge stvari koja već postoji i koju umetnost predstavlja. Dakle “darstellung” a ne “vorstellung”: “postavljanje” umesto “predstavljanja” kao materijalističko prevazilaženje razlike između mišljenja i objekta mišljenja.

Mice Poptsis

Radovi na izložbi, kako je naveo Dimitrijević, imaju uporište u jednoj “tradiciji” koja je u lokalnom kontekstu čak i još krhkija nego što je to bilo dada-zenit-nadrealizam nasleđe, na koje se oslanjala prva izložba iz početne trilogije “Srpskih lepih umetnosti”.

Radi se o umetnosti koja je u osnovi “konstruktivnog pristupa” i koja je u odnosu na dominantno “ekspresivan” model u srpskoj modernoj umetnosti jedna relativno retka pojava. Umetnice i umetnike na izložbi “Srpske lepe umetnosti 2” povezuje njihova skoncentrisanost na materijalne forme, prostorne koordinacije, fizičke predmete kao sudeonike u procesu mišljenja, kao i na posvećene radne procese u kojima se forme konstruišu da bi krenule sa one strane predstavljanja, odnosno na ovu stranu izloženosti.

Branislav Nikolić

Tokom trajanja izložbe u Ostavinskoj galeriji svakoga dana od 17 sati biće kustoska vođenja, a od 18 časova predviđeni su gostujući programi.

Na prvoj izložbi “Srpske lepe umetnosti” učestvovali su: Aleksandar Denić, Bojan Đorđević, Šejma Fere, Jamezdin, Darinka Pop-Mitić, Milica Rakić, Vahida Ramujkić, Raša Todosijević i Miloš Tomić.

(SEEcult.org)