Preminuo Radovan Hiršl
Umetnik Radovan Hiršl, jedan od aktera andergraund scene 70-ih i 80-ih u Beogradu, preminuo je u 70. godini u Cirihu, gde je živeo i radio od 1986.
Hiršl je preminuo 25. oktobra uveče, okružen svojim najbližima, objavljeno je na njegovom sajtu.
Povodom smrti Hiršla, koji se bavio i muzikom i pisanjem, počast su mu na društvenim mrežama odali brojni umetnici, muzičari i drugi prijatelji. Hiršl je bio i sam aktivan na Fejsbuku gotovo do smrti, šireći i iz bolničke postelje optimizam i omiljene muzičke klipove.
Rođen u junu 1946. u Zagrebu, Hiršl je odrastao u Beogradu, gde je 1971. godine diplomirao na Likovnoj akademiji, a 1981. završio je postdiplomske studije
Na 24. Oktobarskom salonu u Beogradu 1983. godine dodeljene su mu prve nagrade u oblasti slikarstva i skulpture. Njegova dela nalaze se u kolekciji Muzeja savremene umetnosti u Beogradu, kao i Muzeja Zepter.
Hiršl je od 1986. godine živeo u Švajcarskoj. Početkom 90-ih je sa suprugom Ljiljanom Hiršl i multimedijalnim umetnikom Klodom Štajnerom (Claud Steiner) osnovao umetnički kolektiv i radionicu, potom i izdavačku kuću Virus. Nakon raspuštanja kolektiva, 1995. godine, saradanja je nastavljena, organizovanjem izložbi i filmskih večeri u ciriškoj galeriji Tumb, kao i serije kolektivnih internacionalnih izložbi “Psychonautic Landscape I-IV”.
Od 2010. godine Hiršl je bio aktivni učesnik transdisciplinarnog teatarskog kolektiva Alptraumtheater iz Ciriha.
Učestvovao je u filmskim projektima mladog beogradskog reditelja Vladimira Milovanovića – u kratkim filmovima “Manifest” i “Radovan Hiršl o Beogradu”, kao i u dugometražnom igrano-dokumentarnom filmu “Lice revolucije” o petooktobarskim promenama iz ugla jednog od vođa Otpora, Branka Ilića. Taj film nagrađen je posebnim priznanjem žirija festivala BELDOCS u Beogradu 2012.
Monografija “Vesela apokalipsa – umetnost Radovana Hiršla” obavljena je 2005. godine kao trojezično izdanje (Nachtschatten Art, Cirih/Zoloturn).
Takođe, Hiršl je 2006. godine objavio je autobiografsku zbirku priča “Žvaka za ludaka” (Prosveta, Beograd) u kojoj, kroz sudbinu beogradskog slikara Manijaka, prikazuje, sa jedne strane, ljude odmetnute od sistema koji padaju u ruke zavisnosti, a sa druge - društvo nespremno i nezainteresovano da rešava probleme i ponudi rešenja koja se neće zasnivati na nasilju. Knjiga “Žvaka za ludaka” prati odrastanje glavnog junaka i njegovog društva od sazrevanja i prvog dodira sa opijatima u drugoj polovini 60-ih godina.
U intervjuu povodom te knjige, koji je radio Vladimir Milovanović, Hiršl je naveo da ga je interesovanje za nju iznenadilo, jer ju je pisao za “scenu” i nije računao na širu publiku. Pripovetke je objavljivao ranije i na internetu i preko PLJUS liste Dragana Papića.
I pored proživljenih teških i mučnih perioda, Hiršl je rekao da ne bi ništa menjao u svom zzivotu. “Ukratko rečeno, ja sam čak ponosan na svoj život i rad isto kao što je srećan i ponosan neki vrhunski sportista. Ne bih se nikad ni sa kim menjao ni u bunilu”, dodao je.
*Foto: Fb Radovana Hiršla
(SEEcult.org)
