Novi istarski video
Tomislav Brajnović, Matija Debeljuh, Alen Floričić i Goran Škofić, predstaviće se izložbom “Novi istarski video” 21. decembra u galeriji Remont u Beogradu, a prema navodima kustosa Mladena Lučića, njihove radove povezuje, između ostalog, i to što opšte bolesti današnje civilizacije predočavaju jednostavnom i eksplicitnom naracijom.
Tomislav Brajnović, Matija Debeljuh, Alen Floričić i Goran Škofić, predstaviće se izložbom “Novi istarski video” 21. decembra u galeriji Remont u Beogradu, a prema navodima kustosa Mladena Lučića, njihove radove povezuje, između ostalog, i to što opšte bolesti današnje civilizacije predočavaju jednostavnom i eksplicitnom naracijom.
Čoveka postavljaju kao osnovni subjekt koji se uglavnom bezuspešno opire današnjici koja je ljudsku individuu svela na statistiku, a pokretačke, materijalne i duhovne sile velikodušno prepustila velikim svetskim korporacijama koje sve više misle, kreiraju i polemišu umesto nas samih, naveo je Lučić povodom izložbe.
Napominjući da istorija istarskog umetničkog video izraza ne seže daleko u prošlost, premda je bilo individualnih pokušaja, eksperimenata i upotrebe tog medija i ranije, Lučić je naveo da je istarski video u punom smislu zaživeo krajem prošlog, odnosno početkom ovog veka, i to prvenstveno radovima Floričića i tadašnjih diplomanata splitske Akademije umetnosti Debeljuha i Škofića. Paralelno se i prvim video radovima javio i Brajnović, koji je već izgradio umetnički izraz radeći pretežno instalacije.
Za razliku od većine video (i ne samo video) radova svojih kolega nastalih u poslednjih desetak godina, video izraz istarskih umetnika ne bazira se na sociološko-političkoj impostaciji narativnog predloška, već na istraživanju samog medija, te vraćanju čoveku kao osnovnom i primarnom subjektu radnje. Izražavajući se fizički, istarski umetnici zapravo govore o mentalnom, te se njihovi video radovi, bazirani na telesnoj ekspresiji mogu očitati i kao preslik svakodnevnice koja donosi niz frustracija, teskoba, napetosti i neizvesnosti, naveo je Lučić.
Floričić i Škofić uzimaju sebe za predložak svojih video radova kao autoreferencijalni metrički, jedinični i metaforični model. Floričić će interpretirati čoveka (sebe) kao nesavršeno biće, pridodajući mu i groteskna, te karikaturalna svojstva. Autorovo telo kao subjekat radnje reducirano je na elementarne funkcije, odnosno krajnje minimalizovani pokret koji postaje jedinim protagonistom kompozicije. Parafrazirajući izjavu jednog od gurua video umetnosti Bila Viole - kako je telo instrument spoznaje, Floričić, izražavajući se telesno, zapravo govori o mentalnom, a ne fizičkom.
Floričić učestvuje na izložbi sa tri video rada “Bez naziva”.
Rođen je 1968. godine u Puli, a diplomirao je likovne umetnosti na Pedagoškom fakultetu u Rijeci i završio postediplomske studije videa i novih medija u Ljubljani. Izlagao je na više samostalnih i stotinak grupnih izložbi, a dobitnik je više nagrada i priznanja. Živi i radi u Labinu.
Škofić se služi digitalnom animacijom i kolažiranjem progovara o teskobi, identitetu i traumama, odnosno o svakodnevnim situacijama u kojima ne nalazi smisao svog prisustva, pa se kao umetnik osjeća pomalo suvišnim i frustriranim, ali dovoljno jakim da snagom duha prebrodi postojeću stvarnost.
Na izložbi u Remontu biće predstavljene Škofićeve video instalacije “Shooting”, “Line” i “Controlled”, kao i video objekat “Loughing”.
Škofić je rođen 1979. u Puli, a diplomirao je dizajn vizuelnih komunikacija - cideo oblikovanje na Umetničkoj akademiji u Splitu. Prikazivao je i izlagao radove na brojnim izložbama i festivalima u Hrvatskoj i inostranstvu, a takođe je dobio više nagrada i priznanja, medu kojima je i nagrada "Radoslav Putar" 2009. Živi i radi u Poreču i Zagrebu.
Brajnović govori o ljudskom otuđenju, odnosno o korelacijama čoveka prema prirodi i iskonskom, problematizujući na taj način večnu temu prisutnosti ili odsutnosti.
Na izložbi u Remontu Brajnović učestvuje video radovima “Zastava”, “Geneza” i “Mir”, kao i fotografijom “Egotrip”, nastalim za vreme boravka na Severnom polu, kao deo međunarodne ekspedicije u organizaciji Farm fondacije iz Njujorka.
Brajnović je tada napravio seriju intervencija u prostoru: “Pohlepa” (Greed), “Vatra” (Fire), “Istorija” (History), “Brzina” (Speed), koje je dokumentovao fotografijama i dopunio video radovima “Mir” (Peace), “Geneza” (Genesis), “Zastava” (Flag) i “Ego Trip”.
Rođen 1965. u Zagrebu, Brajnović je studirao u Hagu, Zagrebu i Londonu, a dobitnik je više nagrada i priznanja. Živi u Rovinjskom Selu.
Video radovi Debeljuha prozilaze iz iskustava eksperimentalnog i igranog filma, a komuniciraju i sa njegovim ličnim iskustvima u mediju fotografije. Njegovi protagonisti u svojim igranim glumačkim sekvencama ukazuju na emotivna, psihička stanja - teskobu, mržnju, patnju, nemir ili strah.
Debeljuh učestvuje na izložbi u Remontu video instalacijom “Opsesija” (Ansioso i Furiosa”, kao i ciklusom fotografija “Sliparija”.
Rođen 1980. u Puli, Debeljuh je diplomirao dizajn vizualnih komunikacija - video oblikovanje na Akademiji u Splitu, a takođe je dobitnik više nagrada i priznanja. Živi i radi u Vodnjanu.
Prema navodima Lučića, za razliku od većine njihovih kolega, koje je tehnološka ekspanzija, kao i sve realnija materijalna dostupnost novim medijima, dovela do brojnih izražajnih i estetsko-formalnih nesporazuma, Brajnović, Debeljuh, Floričić i Škofić svrsihodno koriste elektronsku sliku i njene tehnološke karakteristike u kontekstu problematizovanja njihovog umetničkog izraza, ali i u utilitarnosti propitivanja medija kojim se služe, te uspostavljaju suptilni suodnos umetnosti, tehnologije i identiteta.
Izložba će biti otvorena do 30. decembra.
Sajt Remonta je www.remont.net
*Foto - Matija Debeljuh
(SEEcult.org)
