Cuca Sokić u Zbirci Beljanskog
Izložba “Legat Ljubice-Cuce Sokić” biće otvorena 14. oktobra u Spomen-zbirci Pavla Beljanskog u Novom Sadu, a predstavlja 33 reprezentativna rada te umetnice iz njene zrele slikarkine faze od 1965. do 1985. godine. Izložba je rezultat saradnje Spomen-zbirke Pavla Beljanskog i Kuće legata iz Beograda, ustanove koja se stara o poklonima gradu Beogradu, čiji je jedan od osnivača bila i sama Cuca Sokić.
Izložba “Legat Ljubice-Cuce Sokić” biće otvorena 14. oktobra u Spomen-zbirci Pavla Beljanskog u Novom Sadu, a predstavlja 33 reprezentativna rada te umetnice iz njene zrele slikarkine faze od 1965. do 1985. godine.
Izložba je rezultat saradnje Spomen-zbirke Pavla Beljanskog i Kuće legata iz Beograda, ustanove koja se stara o poklonima gradu Beogradu, čiji je jedan od osnivača bila i sama Cuca Sokić.
Koncept izložbe objedinjuje celine unutar kojih postoji hronologija razvoja, a obuhvataju tri zasebna pregleda: figuralne kompozicije, slikarstvo apstrakcije i seriju unutrašnjih prostora, sitnih predmeta, kutija i boca.
Pored 27 slika iz Legata Ljubice-Cuce Sokić, u postavku je uvršteno šest crteža u tehnici tuš na papiru iz Legata Veljka Petrovića, koji takođe pripadaju Kući legata u Beogradu. Te crteže Ljubica-Cuca Sokić uradila je za ilustrovanje knjige “Pripovetke” Veljka Petrovića.
Pored slikanja, Ljubica Cuca Sokić bavila se i ilustracijom knjiga za decu, a njeno interesovanje za dečju ilustraciju otkriva crtež i intimni svet drugačiji od onog na platnima.
Rođena u Bitolju 1914. godine, a preminula u Beogradu 2009. godine, Ljubica-Cuca Sokić se ubraja među umetnike koji predstavljaju sam vrh srpskog modernizma 20. veka.
Umetničku školu u Beogradu upisala je 1930. godine, a njeni radovi već su tada okarakterisani kao delo talentovane mlade slikarke koja sigurno gospodari svetlošću i senkom, a uz to smelo crta.
Školovanje je završila u Parizu, gde je prvi put izlagala s grupom jugoslovenskih umetnika 1937.
Učeći na iskustvima najboljih domaćih i svetskih stvaralaca 20. veka (Z. Petrović, B. Vukanović, Lj. Ivanović, I. Radović; Sezan, Šarden, Kurbe, Koro, Matis, Brak, Pikaso...), Cuca Sokić je primenila pariska iskustva i usmeila svoje poetsko intimističko slikarstvo naklonjeno eksperimentu, od realnog ka apstraktnom.
Bila je jedan od osnivača grupe “Desetorica”, profesorka na Akademiji likovnih umetnosti u Beogradu (od 1948 do 1972. godine), od 1968. godine dopisni, a od 1978. redovni član SANU.
Dobitnica je niza priznanja i nagrada, među kojima je i nagrada za slikarstvo na prvom Oktobarskom salonu u Beogradu 1960. godine, Oktobarska nagrada grada Beograda 1978. za retrospektivu u “Cvijeti” 1977, Gran pri prvog Bijenala jugoslovenske minijaturne umetnosti 1989. godine, Vukova nagrada 1993. i nagrada “Politike” za likovnu umetnost za 1995. godinu, za retrospektivu u Galeriji SANU iste godine.
Dobitnica je i Savezne nagrade FNRJ za slikarstvo 1949, Sedmojulske nagrade Srbije 1972, kao i Ordena zasluge za narod sa srebrnim zracima 1971. godine.
Autor teksta u katalogu koji prati izložbu je upravnica Spomen-zbirke Pavla Beljanskog Jasna Jovanov, a kustos izložbe Ksenija Pavlović, kustos Kuće legata.
Tokom trajanja izložbe biće organizovani posebni programi: 21. oktobra stručno vođenje kustoskinje Ksenije Pavlović, a 11. novembra stručno tumačenje dela Cuce Sokić iz kolekcije Pavla Beljanskog, uz projekciju emisije o toj umetnici iz serijala “Slikari i vajari”.
Izložba u Spomen-zbirci Beljanskog realizovana je uz podršku Sekretarijata za kulturu Grada Beograda, a biće otvorena do 14. novembra.
*Foto: Ljubica Cuca Sokić, Kompozicija sa tri plave (detalj), Kuća legata, Beograd
(SEEcult.org)
