Džekson napunio pulsku Arenu
Film Darka Lungulova iz Srbije “Spomenik Majklu Džeksonu”, posle svetske premijere u Karlovim Varima, prikazan je 22. jula i na 61. Pulskom filmskom festivalu u prepunoj Areni, a publici su se poklonili reditelj i ekipa te crnohumorne filmske priče o današnjim idolima i nesvakidašnjem snalaženju u zemlji u tranziciji.
Novi film Lungulova prikazan je u okviru Hrvatskog programa 61. PFF-a, kao manjinska koprodukcija koja je sa još deset ostvarenja u trci za nagrade.
Projekciji je, prema navodima producenata, prisustvovalo 5.000 gledalaca, a zbog velikog interesovanja i reda koji se napravio ispred biletarnice, kasnila je 20 minuta, jer je organizator odlučio da se pričeka dok svi zainteresovani uđu u Arenu i zauzmu svoja mesta.
Po završetku projekcije, raspoložena ekipa filma dočekana je uzvicima “Bravo!”, a pored Lungulova, publici su se poklonili i producentkinja Snežana Penev, kompozitor Dejan Pejović, kostimografkinja Zora Mojsilović, hrvatski koproducent Boris T. Matić i glumci Branislav Trifunović, Dragan Bjelogrlić i Nataša Tapušković. Najduži aplauz dobio je Bjelogrlić koji se još dugo fotogafisao sa brojnim obožavaocima, a ekipa filma dobila je i na koktelu posle projekcije čestitke od kolega iz Srbije, ali i iz celog regiona.
Ekipa filma
Novi film Lungulova, koprodukcija Srbije, Hrvatske, Makedonije i Nemačke, priča je o berberinu Marku, večitom sanjaru, koji odlučuje da podigne spomenik pop zvezdi Majklu Džeksonu kako bi privoleo razočaranu suprugu da odustane od namere da napusti i umirući grad u kojem žive, i njega. Markova ideja privlači pristalice, ali i neprijatelje. Gradonačelnik koristi nacionalističku grupu Čista Srbija da ga spreči. Očajan, ali odlučan da uspe, Marko falsifikuje pismo kralja popa i tako uspeva da ubedi sve da Džekson dolazi na otkrivanje spomenika. Varošica najednom oživi, ljudi su puni elana i nade, a Marko uspeva da pridobije svoju ljubav da ostane. Tokom otkrivanja spomenika, međutim, iznenada stiže vest o smrti kralja popa…
Glavne uloge igraju Boris Milivojević i Nataša Tapušković, uz Mirjanu Karanović, Dragana Bjelogrlića, Ljubomira Bandovića, Tonija Mihajlovskog, Baneta Trifunovića…
Crna komedija Lungulova inspirisana je bizarnim trendom građenja spomenika holivudskim herojima i pop ikonama po manjim mestima u Srbiji i na Balkanu (Rokiju, Tarzanu, Brusu Liju…). Lungulov je krenuo od novinske vesti da se u selu Žitište u Vojvodini gradi spomenik Rokiju, što mu se učinilo kao perfektna metafora za opšte stanje.
Prema njegovim rečima, nije ni čudno što ljudi, u potrazi za novim herojima, pribegavaju podizanju spomenika “sigurnim”, ali beživotnim junacima kao što su pop-ikone i likovi iz holivudskih filmova, jer u promenljivoj političkoj klimi “zemlje u tranziciji”, silni ratovi 90-ih nisu iznedrili nove heroje, dok se stari, nasleđeni iz prethodnog sistema, brišu i uklanjaju.
“Dok sam istraživao za moj scenario, spoznao sam da je posle iznenadne smrti Majkla Džeksona tuga koja je preplavila internet u Srbiji, a i u bivšoj Jugoslaviji, bila ustvari krik generacije odrasle u vremenima pre raspada Jugoslavije, koja sada, izgubljena u krizi srednjih godina i brutalnosti tranzicije u neko novo doba, plače nad sobom, misleći da plače nad Majklom Džeksonom”, rekao je Lungulov u intervjuu za festivalski sajt.
Lungulov lično nikada nije bio veliki fan Džeksonove muzike, već je, kako je naveo, pripadao više onima koju su na njegove hitove gledali sa prezrenjem, kao na komercijalnu, pop-muziku.
“Mi smo slušali nešto što smo smatrali da je suprotno muzici Majkla Dzeksona. Izabrao sam ga za ‘spomenik’ u filmu jer je kontroverzna figura čiji bi spomenik na našem brdovitom Balkanu zakovitlao mnoge duhove i taj konflikt je pravi okidač za priču. Negde drugde, bar ja zamišljam, to bi ostalo samo na nivou bizarne vesti”, rekao je Lungulov.
Lungulov je dodao i da sada, sa distance i pošto ima neku drugačiju vezu s Džeksonom i njegovom muzikom – preko scenarija, istraživanja o njemu i reakcijama na njegovu smrt, pa i pravljenja filma – ima i drugačiji odnos prema njegovoj muzici i prema njegovim pesmama. To se posebno odnosi na pesmu “Show You The Way To Go” koju je pevao sa porodičnom grupom Jacksons 5 u ranom periodu karijere. To je pesma koja se čuje i u filmu i čije reči, kako je naveo Lungulov, na neki čudan način upotpunjuju priču.
Inače, spomenik Džeksonu, izrađen za film, sada je u vlasništvu hotela Palisad na Zlatiboru koji ga namerava izložiti u svojoj galeriji. “To će na neki način biti nastavak mog filma u realnosti”, naveo je Lungulov.
Povodom noviteta 61. Pule, na kojoj su u istu konkurenciju smešteni i igrani i dokumentarni filmovi, te manjinske produkcije, Lungulov je rekao da mu se to sviđa i da predstavlja izazov.
“Čini celo iskustvo dolaska na Pulu još zanimljivijim i uzbudljivijim za mene kao autora, jer osećam da je moj film još više deo tog festivala s velikom tradicijom”, rekao je Lungulov, koji je jedini reditelj iz Srbije koji učestvuje u trci za nagrade na 61. Puli.
Pulski festival predstavlja u 61. izdanju 11 dugometražnih i 12 kratkih filmova u domaćem takmičarskom programu, a 17 naslova u trci za nagrade u međunarodnom programu.
Festivalski program, koji uključuje i radionice, izložbe, koncerte i program za profesionalce, održava se do 26. jula na 15-ak lokacija.
Festivalski sajt je www.pulafilmfestival.hr, a program se nalazi i u Kalendaru Portala za kulturu jugoistočne Evrope SEEcult.org.
*Foto: PFF (Matija Šćulac)
(SEEcult.org)
