Lauševićeva (ne)sloboda

Autobiografija Žarka Lauševića, jedne od glumačkih zvezda bivše Jugoslavije 80-ih, predstavljena je 29. novembra u krcatom Muzeju Jugoslovenske kinoteke u Beogradu u prisustvu mnogobrojnih kolega i drugih ličnosti iz pozorišnog i filmskog života, a kompanija “Novosti” objavila je to izdanje u čak 50.000 primeraka, očekujući da će postati bestseler.

Autobiografija Žarka Lauševića, jedne od glumačkih zvezda bivše Jugoslavije 80-ih, predstavljena je 29. novembra u krcatom Muzeju Jugoslovenske kinoteke u Beogradu u prisustvu mnogobrojnih kolega i drugih ličnosti iz pozorišnog i filmskog života, a kompanija “Novosti” objavila je to izdanje u čak 50.000 primeraka, očekujući da će postati bestseler.

Knjiga “Godina prođe, dan nikad” naći se na 30. novembra u prodaji na kioscima u Srbiji, Crnoj Gori i Republici Srpskoj, po ceni od 499 dinara, odnosno pet evra, a na 450 strana sa više od 40 fotografija sadrži ispovest Lauševića o njegovom životu pre i posle tragične noći krajem jula 1993. godine u Podgorici, kada je u odbrani ubio dve osobe u svađi u jednom kafiću.

Direktor “Novosti” Manojlo Vukotić, koji je najavio i drugi deo Lauševićeve autobiografije, rekao je da je to knjiga bolne istine, zavodljive tuge, oporog priznanja, grešničke nade, očuvanog dostojanstva, maštovitog traganja, ljudske spoznaje...

O knjizi i Lauševiću, koji je autobiografiju napisao na osnovu dnevničkih beleški, govorili su i teatrolog Jovan Ćirilov, glumac Branislav Lečić, reditelj Darko Bajić i advokat Vladan S. Bojić.

Ćirilov je rekao da je Laušević, umesto da igra tragične junake, postao sam tragična figura, dok je Lečić ocenio da je Lauševićeva knjiga pokazatelj iskonske potrebe čoveka da se obračuna sa sobom.

Režiser Darko Bajić rekao je da je knjiga strahovita priča o gubitku slobode i mogućnosti da se priča, a prisetio se i saradnje sa Lauševićem, uključujući popularnu televizijsku seriju "Sivi dom".

U Kinoteci je prikazan i film u kojem Laušević govori odlomke iz autobiografije, a između ostalog, naveo je: “Naravno, ja nisam slobodan. Čovek koji je ubio nikada više ne može biti slobodan. Sloboda nikada više ne može biti moja reč. Sloboda je pravo drugih da kažu šta misle o meni, sloboda je da me oslobode, svojataju, mrze, mrcvare... A ja sam više i ne znam šta znači ta reč”.

Laušević je otišao u SAD nakon što je izdržao četvorogodišnju zatvorsku kaznu, koja mu je 1999. potvrđena odlukom Višeg suda u Podgorici.

U SAD, gde i sada živi, zatekla ga je 2001. presuda Vrhovnog suda Crne Gore kojom mu je ponovo izrečena 13-godišnja kazna zatvora, na koliko je prvobitno bio osuđen.

Laušević se 2009. godine našao u pritvoru u Njujorku zbog boravka u SAD bez emigrantske vize, a sudske vlasti u Beogradu tada su mu poručile da može mirno da se vrati u Srbiju, jer je povučena poternica koja je raspisana za njim 2002. radi izvršenja zatvorske kazne od 13 godina po presudi u Crnoj Gori iz 2001.

Republičko tužilaštvo tada je podnelo i zahtev za zaštitu zakonitosti povodom presude Vrhovnog suda Crne Gore, uz obrazloženje da je došlo do povrede zakona prilikom donošenja drugostepene presude Vrhovnog suda Crne Gore, kojom je Lauševiću drastično povećana zatvorska kazna, kao i da je povređeno njegovo pravo na odbranu, s obzirom da, zbog blokade saveznih organa, bivši savezni državni tužilac nikada nije odlučio o njegovom zahtevu za zaštitu zakonitosti.

Rođen 1960. godine na Cetinju, a diplomirao na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu 1982. godine, Laušević je rano počeo da se bavi glumom, a igrao je u više od 40 pozorišnih predstava i u pedesetak filmova i serija.

Za ulogu u “Oficiru s ružom” dobio je Zlatnu arenu u Puli, a poznat je i po filmovima “Braća po materi”, “Boj na Kosovu”, “Original falsifikata”, “Bolje od bekstva”, “Kaži zašto me ostavi”, “Nož”... Dobitnik je i Sterijine nagrade, “Cara Konstantina”, nagrade “Zoran Radmilović”...

(SEEcult.org)