Pismo ocu pobednik DokuFesta
Film “Pismo ocu” Srđana Keče iz Srbije proglašen je najboljim dokumentarnim filmom sa Balkana na desetom DokuFest u Prizrenu, na kojem je premijerno i prikazan, dok je “Cinema Komunisto” Mile Turajlić osvojio nagradu za najbolji debitantski film.
Film “Pismo ocu” Srđana Keče iz Srbije proglašen je najboljim dokumentarnim filmom sa Balkana na desetom DokuFest u Prizrenu, na kojem je premijerno i prikazan, dok je “Cinema Komunisto” Mile Turajlić osvojio nagradu za najbolji debitantski film.
Jubilarni DokuFest završen je 31. jula dodelom nagrada u sedam takmičarskih programa, a obeležen je, između ostalog, i gostovanjem engleske pevačice i kantautorke PJ Harvey i nagrađivanog fotoreportera Seamusa Murphya, koji su predstavili pretposlednje večeri kratke filmove inspirisane njenim novim albumom “Let England Shake”.
Nagrade filmovima “Pismo ocu” i “Cinema Komunisto” u takmičarskom programu ostvarenja sa Balkana dodelio je žiri koji su činili Alexandar Nanau iz Rumunije, Sara Garcia Villanueva iz Španije i Donal Mosher iz SAD.
Kečin pobednički film predstavlja svojevrsno putovanje kroz život rediteljevog oca nakon njegove iznenadne smrti, a zasnovan je na zaboravljenim fotografijama, pismima i kućnim video snimcima još iz 70-ih godina. Putovanje kroz protekle decenije, priča o članovima porodice, izgubljenim prijateljima i mestima, odražava i strahote ratova na Balkanu 90-ih koje još uvek razdvajaju ljude i porodice.
Film “Pismo ocu” imao je u konkurenciji na DokuFestu, osim dokumentarca Mile Turajlić “Cinema Komunisto”, i višestruko nagrađivane filmove “Naša škola” Mone Nikoare, “Mila traži Senidu” Roberta Tomića Zubera i “Selo bez žena” Srđana Šarenca.
Turajlićevoj je nagradu za “Cinema Komunisto” o usponu i padu nekadašnje jugoslovenske kinematografije, odnosno beogradskog studija “Avala film”, dodelio Balkanski dokumentarni centar, uz podršku Ministarstva spoljnih poslova Bugarske.
U međunarodnoj konkurenciji nagradu za najbolji kratki film odneo je poljski “Van domašaja” (Out of Rich) Jakupa Strožeka, a “Ljudi koji sam mogao da budem i možda jesam” (People I Could Have And Maybe Am) bugarskog reditelja Borisa Geretsa proglašen je najboljim dugometražnim dokumentarnim filmom.
Žiri za međunarodni program, koji su činili James Longley i Sally Berger iz SAD, Melanie Sevcenko iz Ukrajine, Pietro Marcello iz Italije i Necati Sonmez iz Turske, dodelio je i specijalno priznanje iranskom reditelju Mahsudu Bakshiju za film “Our Persian Rug”.
Nagrada za ljudska prava dodeljena je kanadskom dokumentarcu “You Don’t Like The Truth – 4 days Inside Guantanamo”, koji su režirali Luc Cote i Patricio Henriquez, dok je danski film “Blood In The Mobile” Franka Piaseckog Poulsena dobio posebnu pohvalu žirija, koji su činili Sandra Ruch iz SAD, Thomas Logoreci iz Albanije i Sebastian Saam iz Nemačke.
Poseban žiri (Petrit Ceku sa Kosova, Truls Lie iz Norveške i Marshal Curry iz SAD) za program Eco Dox dodelio je nagradu kosovskom dokumentarcu “Kingdom of Coal” Antonete Kastrati i Casseya Coopera Johnsona, dok je irski film “The Pipe” Ristearda O’Domhnailla dobio pohvalu.
U konkurenciji filmova sa Kosova pobedio je Lulzim Zeqiri filmom “Portreti i Humbur”, a posebnu pohvalu žiri (Sanjin Pejković iz Švedske, Luan Jaha sa Kosova i Thibaut Bracque iz Francuske) dobio je kratki igrani film “Ninulla” Antonete Kastrati i Casseya Coopera Johnsona.
Publika je proglasila najboljim švedski dokumentarac “The Black Power Mix Tapes 1967-1975” Gorana Huga Olsona.
Među gostima desetog DokuFesta bili su i čuveni iranski reditelj Mohsen Makmalbaf, kao i poznati grafički dizajner i ilustrator Mirko Ilić, koji živi i radi u Njujorku.
Prizrenski Dokufest predstavio je u desetom izdanju 180 filmova iz 55 zemalja, a povodom jubileja je prikazao i specijalni program (10 Years Strong) sa najboljim filmovima iz prethodnih devet godina.
Filmovi u zvaničnim programima Dokufesta izabrani su među 2.000 prijavljenih, a 90 ih je bilo u takmičarskim programima.
Sajt Dokufesta je www.dokufest.com
(SEEcult.org)
