Pobednici Sandensa

Američki film o ljubavi na daljinu “Like Crazy” Drejka Doremusa (Drake) i dokumentarac o eutanaziji “How to Die in Oregon” Pitera Ričardsona (Peter Richardson) osvojili su glavne nagrade Filmskog festivala Sandens, koji je svečano završen 30. januara u Park Sitiju, a prikazao je proteklih deset dana oko 120 igranih filmova iz tridesetak zemalja, izabranih među čak 3.812 prijavljenih iz celog sveta.

Američki film o ljubavi na daljinu “Like Crazy” Drejka Doremusa (Drake) i dokumentarac o eutanaziji “How to Die in Oregon” Pitera Ričardsona (Peter Richardson) osvojili su glavne nagrade Filmskog festivala Sandens, koji je svečano završen 30. januara u Park Sitiju, a prikazao je proteklih deset dana oko 120 igranih filmova iz tridesetak zemalja, izabranih među čak 3.812 prijavljenih iz celog sveta.

Reditelj najboljeg američkog igranog filma na 27. Sandensu rekao je na svečanosti da je “Like Crazy” film o ljubavi i njenoj besmrtnosti, a zahvalio je i studiju “Paramaunt” (Paramount Pictures) što je kupio njegov film.

“Like Crazy” je priča o mladom Amerikancu i britanskoj devojci koji se sreću na koledžu i zaljubljuju, a potom se suočavaju sa izazovima veze na daljinu, jer ona mora da napusti zemlju.

Za ulogu u tom filmu Felisiti Džouns (Felicity Jones) dobila je specijalnu nagradu žirija.

Najbolji američki dokumentarac, “How to Die in Oregon”, suptilni je prikaz života smrtno bolesnih stanovnika Oregona, koji su odlučili da dostojanstveno napuste svet. Oregon je 1994. postao prva država koja je legalizovala eutanaziju.

Reditelj Ričardson posvetio je nagradu svim izuzetnim pojedincima koji su mu dozvolili da uđe u njihove živote i dokumentuje ih.

Nagradu za režiju dobio je Šon Darkin (Sean Durkin) za “Martha Marcy May Marlene” o ženi kojapokušava da se vrati porodici nakon što napušta opasnu sektu, dok je nagradu za režiju u kategoriji američkog dokumentarnog filma dobio Džon Foj (Jon Foy) za “Resurrect Dead: The Mystery of the Toynbee Tiles” o misteriji poruka koje su se pojavile na ulicama u SAD i Južnoj Americi.

Nagradu za najbolju stranu dramu, prema odluci žirija u kojem je bila i danska rediteljka Suzan Bier (Susanne), dobio je norveški film “Happy, Happy” Ane Sevitski (Anne Sewitsky) o savršenoj domaćici željnoj seksa, koja se trudi da savlada emocije kada se atraktivna porodica useljava u komšiluk.

Najboljim dokumentarcem u internacionalnom takmičarskom programu proglašen je američko-britanski “Hell and Back Again” Danfunga Denisa (Dennis), ispričan iz ugla jednog marinca, počev od njegovog odlaska u Avganistan 2009. godine do potresnog povratka kući i rehabilitacije u SAD, koji pokazuje šta “nekonvencionalni” rat zaista znači čoveku koji se u njemu bori.

Za režiju u međunarodnom programu nagrađen je Pedi Konsidin (Paddy Considine) iz Engleske, za film “Tyrannosaur” koji spas od samodestruktivnosti pronalazi u ženi koja radi u prodavnici hrišćanske dobrotvorne organizacije, a i sama krije razarajuću tajnu.

Najboljim rediteljem u dokumentarnoj kategoriji proglašen je Džejms Marš (James Marsh) za britanski film “Project Nim” o šimpanzi učenoj i vaspitavanoj kao da je ljudsko biće.

Dodeljene su i nagrade žirija za scenario, montažu, fotografiju, kao i specijalne nagrade, te nagrada “Alfred P. Sloan”, vredna 20.000 dolara, koju je dobio film “Another Earth” Majka Kahila (Mike Cahill) o nauci i tehnologiji.

I publika Sandensa dodelila je nagrade, koje se nisu poklopile sa odlukama žirija, pa je najboljim američkim filmom proglašen “Circumstance” (Maryam Keshavarz) o iranskoj porodici koja se bori da savlada tinejdžersko butnovništvo i opsesije dece, dok je najboljim dokumentarcem proglašen “Buck” (Cindy Meehl) o moći nenasilja, odnosno uzgajivaču konja čiji se principi zasnivaju na poštovanju i poverenju.

Publika je najboljim filmom u međunarodnoj konkurenciji proglasila “Kinyarwanda” (Alrick Brown) o stanovnicima Ruande koji su prešli preko granica mržnje tokom genocida 1994. godine i pretvorili džamije u mesta za izbeglice, bilo da su muslimani, hrišćani, Huti ili Tutsi. Najboljim dokumentarcem u međunarodnoj konkurenciji proglašen je “Senna” (Asif Kapadia) o legendarnom brazilaskom vozaču Airtonu Seni (Ayrton Senna).

Nagrada publike “Best of NEXT!” dodeljena je filmu “to.get.her” (Erica Dunton) o pet devojaka sa tajnama, koje veže prijateljstvo.

Ranije već dodeljene su i nagrade za najbolje kratke filmove, kao i novoosnovana nagrada Sandens Instituta “Mahindra Global Filmmaking Award” za mlade nezavisne autore iz scelog sveta, koju su dobili Bogdan Mustata iz Rumunije za projekat “Wolf”, Ernesto Kontreras (Contreras) iz Meksika za “I Dream in Another Language” Seng Tat Liew iz Malezije za “In What City Does It Live?” i Talya Lavie iz Izraela za “Zero Motivation”.

Za ovogodišnji Sandens odabrano je 118 igranih dugometražnih filmova iz 29 zemalja, od kojih je 40 debitantskih, uključujući 25 u takmičarskim programima. izabrani su među 3.812 prijavljenih filmova, od kojih je 1.943 bilo američkih, a 1.869 iz ostatka sveta. Svetske premijere imalo je 95 filmova.

Za program kratkih filmova odabran je ukupno 81 naslov, a prijavljeno je bilo čak 6.467 submišions.

Prošle godine je na Sandensu, čiji je osnivač Robert Redford, pobedio u film “Winter's Bone” Debre Granik, koji sada ima četiri nominacije za Oskara, uključujući za najbolji film 2010. godine.

Sandens institut, koji stoji iza festivala, neprofitna je organizacija koju je osnovao Robert Redford 1981. godine kako bi otkrivao i pomagao nezavisne filmove iz SAD i celog sveta.

Sajt Sandensa je www.sundance.org

*Foto: Wikimedia, Travis Wise - Flickr, CC BY 2.0

(SEEcult.org)