Preminuo Goran Petrović
Nagrađivani književnik i akademik Goran Petrović preminuo je 26. januara u Beogradu u 63. godini, saopštila je Srpska akademija nauka i umetnosti (SANU), čiji je bio redovan član.
“Svojim raskošnim i žanrovski raznovrsnim opusom, koji je odlikovala inovativnost na tematskom i lirska istančanost na stilskom planu, Petrović je stekao status klasika moderne srpske književnosti”, saopštila je SANU, navodeći da je njegov odlazak veliki gubitak kako za nju, tako i za sveukupno srpsko društvo i kulturu.
Rođen 1961. godine u Kraljevu, Petrović je na književnoj sceni debitovao knjigom “Saveti za lakši život” (1989), usledili su roman “Atlas opisan nebom” (1993), zbirka pripovedaka “Ostrvo i okolne priče” (1996), roman “Opsada crkve Svetog Spasa” (1997), te roman “Sitničarnica ‘Kod srećne ruke’” (2000) za koji je dobio NIN-ovu nagradu.
Njegova dva poslednja romana “Papir sa vodenim znakom” i “Ikonostas sveg poznatog sveta”, za koje je, između ostalih, primio nagrade “Beogradski pobednik” i nagradu “Vladan Desnica” Narodne biblioteke Srbije, bili su zamišljeni kao deo višetomne celine pod nazivom “Roman delta”.
Foto: M. Spasojević
Objavio je i zbirku pripovedaka “Bližnji” (2002), knjigu izabrane kratke proze “Sve što znam o vremenu” (2003), dramski tekst “Skela” (2004), zbirku pripovedaka “Razlike” (2006), knjigu zapisa “Pretraživač” (2007), novelu “Ispod tavanice koja se ljuspa” (2010), knjigu izabranih priča “Porodične storije” (2011), dramski tekst “Matica” (2011), zbirku izabranih priča “Unutrašnje dvorište” (2018).
Dela su mu objavljena u više od 120 izdanja, od čega je 55 u prevodu na francuski, ruski, španski, nemački, italijanski, bugarski, slovenački, poljski, ukrajinski, makedonski, engleski, holandski, arapski i persijski (farsi) jezik. Dvadesetak njegovih priča je zastupljeno u antologijama srpske priče u zemlji i inostranstvu.
Dobitnik je brojnih nagrada, među kojima su: književna stipendija Fonda Borislava Pekića, nagrada “Meša Selimović”, “Vitalova” nagrada (Zlatni suncokret), “Račanska povelja”, nagrada NBS za najčitaniju knjigu godine, nagrade “Borisav Stanković”, “Svetozar Ćorović”, “Ivo Andrić” za pripovetku, “Laza Kostić”, nagrada za dramski tekst “Kočićeva knjiga”,Velika nagrada “Ivo Andrić” za celokupno književno stvaralaštvo, nagrada “Ramonda serbika” i nagrada Vukove zadužbine.
Petrović je studirao jugoslovensku i srpsku književnost na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Radio je kao bibliotekar u ogranku Gradske biblioteke u Žiči. Bio je glavni i odgovorni urednik časopisa “Povelja” (2003-2010) i izdavačke delatnosti Narodne biblioteke “Stefan Prvovenčani”. Takođe, bio je zaposlen kao urednik u JP “Službeni glasnik”.
Neka od Petrovićevih proznih dela su adaptirana za pozorište, televiziju i radio: Opsada crkve Svetog Spasa (dramatizacija i režija Kokan Mladenović, Narodno pozorište Sombor, 2002); Skela (prema sopstvenom tekstu, režija Kokan Mladenović, Narodno pozorište u Beogradu, 2004); radio-drama Bogorodica i druga viđenja (dramatizacija Sanja Milić, režija Nađa Janjetović, Dramski program Radio Beograda, 2007); TV film Bližnji (prema sopstvenom scenariju, režija Miško Milojević, Dramski program RTS-a, 2008); radio-drama Iznad pet trošnih saksija (dramatizacija i režija Strahinja Mlađenović, Dramski program Radija Novi Sad, 2011); Matica (prema sopstvenom dramskom tekstu, režija Rahim Burhan, Atelje 212, 2011).
Za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti izabran je 2012. godine, a za redovnog člana 2018. U okviru SANU, bio je član Akademijskog odbora za kulturu i umetnost, predsednik UO Fonda “Nikola Trajković”, potpredsednik UO Fonda “Branko Ćopić”, Stručnog saveta Biblioteke SANU, Stručnog saveta Audiovizuelnog arhiva i centra za digitalizaciju SANU.
Takođe, bio je član UO Zadužbine “Ivo Andrić”, Srpskog književnog društva i Srpskog PEN centra.
*Naslovna fotografija: SANU arhiva
(SEEcult.org)
