Sateni Vlastimira Mikića
Beogradski umetnik Vlastimir Mikić, koji je godinama živeo i radio u Njujorku, predstavlja se 16. septembra u Galeriji ’73 izložbom slika “Sateni” koje stvaraju utisak predmetnosti, a prema navodima Jerka Denegrija, predstavljaju još jednu mogućnost “slikarstva u vremenu masovnih medija”.
Slike su na prvi pogled “apstraktne”, a rađene su tehnikom ulje na platnu, čistih boja, sa drvenim elementom u donjem delu, što im pridaje izgled i status specifičnog “objekta”.
Jedini i konstantni motiv celog ciklusa jeste pravilno organizovana celina sastavljena od standardnog broja istovetnih jedinica (najčešće 5x5) u strogom strukturalnom rasporedu. Način njihovog slikanja krije suptilnu zamku posmatranja - gledaocu se ukazuju u iluzionističkoj projekciji utiska blagih ispupčenja/udubljenja na dvodimenzionalnoj slikanoj površini. Zbog toga te slike izazivaju neke moguće asocijacije na viđene ili potencijalno postojeće pojavne realitete i otuda su na svoj način predstavne i “predmetne”, naveo je u tekstu za katalog istoričar umetnosti Jerko Denegri.
S obzirom na Mikićeve prethodne sklonosti ka novim tehnološkim medijima, Denegri je naveo da je posredi slikarstvo kakvo nastaje zahvaljujući imaginaciji zasićenoj sceprisutnošću ekranskih i kompjuterskih generisanih slika. Slikarstvo Mikićeve druge beogradske faze jeste, dakle, još jedna od mogućnosti “slikarstva u vremenu masovnih medija”, s tim što je posebna osobina ovog ciklusa - za razliku od podražavanja medijske predstave u prethodnom ciklusu “Quick Time” - sastoji u kreiranju jednog začudnog vizuelnog efekta udaljenog od svake jednostavne i jednoznačne tematske prepoznatljivosti. To se slikarstvo, dodao je Denegri, ne zasniva na slikarskom podražavanju medijske slike klasičnim manuelnim postupkom, nego pak podrazumeva medijsku sliku u njenom mentalnom statusu, potvrđujući kako danas sliku zapravo nije moguće misliti, samim time ni slikati, mimo spoznaje o neizbežnom i sveprisutnom okruženju “veštačke inteligencije” i “naučne mašte”.
Prema rečima Denegrija, zato su tu obavezno posredi slike u seriji, u familiji srodnih entiteta, jednom rečju “kodirane slike”, od kojih svaka za sebe nije dovoljna da ponese ukupno značenje umetnikove namere nego poprima smisao tek kao sastavni deo integralne celine postavke u galerijskom prostoru.
Svestan koncepta nastanka ciklusa "Sateni", i u težnji da gledaoca uvede i uputi na odgovarajuće razumevanje njegovog poteksta, sam autor je kao moguće pretpostavke i asocijacije naveo:
1) Erotika svetla, unutrašnji sjaj, presvlake, pliš, somot, fotelja, krevet, vodeni krevet, kanabe, objekti za ležanje i sedenje vezani za intimu, razgovor, opuštanje i relaksaciju.
2) Zatvorenost, izolacija, odvojenost, privatnost, tapacirana vrata, zidovi.
Konkretni izražaj: erotika, intima, strah, kontrola, zadovoljstvo.
“Pažljivim posmatranjem, slike reflektuju apstraktno i unutrašnje svetlo, optičku varku koja bi mogla da se izazove postavljenjem niza LED dioda u tamnom prostoru. Ovakav prostor i forma je vezana za kreiranje senzualnog doživljaja, ispred i iza rupe, hipnoza zadovoljstva, pozornica čulne svireposti”, naveo je Denegri u predgovoru za katalog.
Izložba će biti otvorena do 29. septembra.
Radovi Mikića predstavljeni su i u Galeriji umetnika portala SEEcult.org.
(SEEcult.org)
