Slike Milice Ružičić o nasilju
Beogradska umetnica Milica Ružičić izlaže od 17. novembra u Likovnoj galeriji Kulturnog centra Beograda seriju slika kojima tematizuje nasilje kao društvena realnost i svojevrsni fenomen savremenog doba, preciznije - nasilje koje kao brutalnu silu sprovode država i politički aparat nad pojedincima i grupama u različitim delovima sveta. Izložba “Slike” obuhvata radove rađene akrilikom na platnu, iz produkcije 2009-2010. Postavku čini 17 “malih slika” (dimenzija 30x40 cm) i jedna “velika slika” (270x195 cm) koja asocira na stil monumentalnog istorijskog slikarstva.
Beogradska umetnica Milica Ružičić izlaže od 17. novembra u Likovnoj galeriji Kulturnog centra Beograda seriju slika kojima tematizuje nasilje kao društvena realnost i svojevrsni fenomen savremenog doba, preciznije - nasilje koje kao brutalnu silu sprovode država i politički aparat nad pojedincima i grupama u različitim delovima sveta.
Izložba “Slike” obuhvata radove rađene akrilikom na platnu, iz produkcije 2009-2010. Postavku čini 17 “malih slika” (dimenzija 30x40 cm) i jedna “velika slika” (270x195 cm) koja asocira na stil monumentalnog istorijskog slikarstva.
Političku dimenziju radovima Milice Ružičić, dobitnice nagrade “Mangelos” 2004. godine, daju prizori koji tematizuju silu koju država ispoljava nad pojedincima, svojim građanima, kada oni svojim protestom ukazuju na to da su im neke od sloboda ili neko ljudsko pravo ugroženi ili im je onemogućeno da ih uživaju.
Prema navodima Jasmine Čubrilo u tekstu u katalogu, prevođenje medijskih slika iz elektronskih medija (internet, televizija) u medij i jezik figuralnog slikarstva, sa istorijskim referencama na tradiciju grupnog portreta i socijalnog slikarstva, ali i na pop-art, pa čak i hiperrealizam, i to u smislu procedure korišćenja, preuzimanja, citiranja one realnosti artikulisane medijskim slikama... predstavlja manje uobičajen pristup.
“Miličine slike dekontekstualizuju mesto ispoljavanja sile države/kapitala (bela pozadina ’malih slika’) i tek po prepoznatljivosti uniformi, odeći ili boji kože možemo da eventualno rekonstruišemo moguće mesto ili povod sukoba. Naprotiv, ono što je sasvim i bezuslovno evidentno na ovim prizorima jeste matrica nasilja biopolitike i kapitala, jasno ukazivanje na činjenicu da je politika, kako Laklo (Laclau), Mof (Mauffe), Stavrakakis, Žižek ukazuju neminovno strukturirana oko društvenih podela, ma koliko su tendencije u zadnjih dvadesetak godina učinile da se pojam antagonizam izbriše iz političkog diskursa”, navela je Jasmina Čubrilo.
Milica Ružičić, rođena 1979. godine, diplomirala je i magostrirala na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu 2008. godine, na odseku za skulpturu.
Jedna je od osnivačica i članica inicijative umetnika Dez.org, kao i prostora koji vode umetnici Muzej u Brankovoj ulici u Beogradu.
Predaje vajanje na Visokoj školi likovnih i primenjenih umetnosti.
Od 2007. godine imala je sedam samostalnih izložbi u Beogradu, Zagrebu, Beču, a učestvovala je na 40 kolektivnih izložbi u Beogradu, Zagrebu, Salcburgu, Beču, Berlinu, Helsinkiju, Prištini i Njujorku.
Izložba će biti otvorena do 5. decembra.
Sajt KCB-a je www.kcb.org.rs, a program se nalazi i u Kalendaru Portala za kulturu jugoistočne Evrope SEEcult.org
(SEEcult.org)
