Umetnost je retka ptica
Izložba “Umetnost je retka ptica” Ivana Kožarića, umetnika koji u poslednje vreme uništava već gotove slike, biće otvorena 1. marta u galeriji Otok Art radionice Lazareti u Dubrovniku. Vođen retko viđenom ljudskom i umetničkom doslednošću i radikalnošću, Kožarić je u poslednje vreme dva puta upadao u “destrukciju”, kako humorno naziva stanja kada razbija gotove slike. U njegovoj individualnoj mitologiji to je uništavanje poprimilo snagu privatnog, intimnog, subjektivnog komentara situacije u umetnosti čiji je svedok.
Izložba “Umetnost je retka ptica” Ivana Kožarića, umetnika koji u poslednje vreme uništava već gotove slike, biće otvorena 1. marta u galeriji Otok Art radionice Lazareti u Dubrovniku.
Vođen retko viđenom ljudskom i umetničkom doslednošću i radikalnošću, Kožarić je u poslednje vreme dva puta upadao u “destrukciju”, kako humorno naziva stanja kada razbija gotove slike. U njegovoj individualnoj mitologiji to je uništavanje poprimilo snagu privatnog, intimnog, subjektivnog komentara situacije u umetnosti čiji je svedok.
Prvi put je upao u “destrukciju” početkom ovog veka, kada je ono što bi stvorio bilo konsenzusom prihvaćano u javnosti kao vrhunska umetnost, ali uvek bez kritičnosti, stručne analize i eksponiranja kritičara, mahom na temelju reakcija koje su o Kožariću stizale iz Zagrebu superiornijih sredina (Documenta 11, Muzej moderne umetnosti grada Pariza...). Tako invalidna recepcija frustrira autentičnog autora poput Kožarića, naveo je Ivica Župan povodom izložbe “Umetnost je retka ptica”.
Recentno uništavanje slika, koje je uzelo maha ove zime može se tumačiti kao reakcija na činjenicu da umetnosti kakvu stvara i kakvu ceo život prati više nema.
Kožarić vidi umetnost kao dragocenu i “retku pticu”, mesto najvišeg ljudskoga kreativnog uzdignuća i sjaja, područje fantazije, irealnog i fiktivnog, arhaičnog i arhetipskog. Odvojena od šture stvarnosti, umetnost je nekad stvarala atmosferu mističnosti i privid slobode, bila je ukazanje transcedentnog. Kožarić ne sugeriše da je u umetnosti “nekada sve bilo bolje”, već samo potvrđuje spoznaju da današnja umetnost okreće leđa fikciji i izravno se referiše na iskustvenu zbilju, posebno opservirajući njenu političko-socijalnu dimenziju, protežući krug interesa od specifičnih lokalnih i nacionalnih do opšteglobalnih i opsdecivilizacijskih pitanja.
Ali, u načinima na koje su strukturirane te mahom manifestne opservacije i poruke savremenih likovnih pregalaca teško je naći ono što smo nekad zvali ductusom, kao što je i u onome što stvaraju gotovo nemoguće pronaći “retku pticu”, smatra Kožarić.
Pored toga, instrumentalizacija (politizacija?) umetnosti kao tendencija stara je koliko i sama umetnost - nisu nove ni strategije, interpretativni okviri, niti teme kojima se bave današnji autori, što u Kožariću učvršćuje uverenje da umetnost sama po sebi - na svakom svom aspektu - preživljava tešku krizu i iscrpljenje, te da je zapravo u “leru”.
Izložba Kožarića biće otvorena do 1. aprila.
Art radionica Lazareti, inače, obeležava 20. godinu rada ARL, a taj jubilej proslavlja svim ovogodišnjim programima, pozivajući ponovno u Lazarete prijatelje i autore sa kojima je sarađivali toekom proteklih 20 godina, kao i nove koji još nisu učestvovali u programima ARL.
Programe ARL u 2009. podržavaju: Ministarstvo kulture Hrvatske, Grad Dubrovnik, Županija Dubrovačko - neretvanska i Zaklada za razvoj civilnog društva.
(SEEcult.org)
