Vojnovićeva dežela Jugoslavija
Izdavačka kuća Rende predstavlja 29. novembra u Kulturnom centru Grad roman slovenačkog pisca Gorana Vojnovića “Jugoslavija moja dežela”, koji prepoznatljivim stilom demitologizuje Balkan i bivšu Jugoslaviju, pružajući novim generacijama širi i neposredniji pogled ratne 90-te godine prošlog veka na ovim prostorima.
Knjiga “Jugoslavija moja dežela”, u prevodu Dragane Bojanić Tijardović sa slovenačkog, postavlja pitanje smisla svih ratova, pitanja zla, krivice, odnosa očeva i sinova, kao i pitanje da li se zločin može opravdati i da li deca treba da plaćaju grehe svojih roditelja.
Glavni junak, 30-godišnji Vladan Borojević, dete iz srpsko-slovenačkog braka, saznaje istraživanjem preko interneta da njegov otac, oficir bivše Jugoslovenske narodne armije, nije mrtav kao što mu je pre 17 godina rekla majka, već je u bekstvu, optužen za ratni zločin zbog masakra nedužnih civila u jednom slavonskom selu, na početku rata u bivšoj Jugoslaviji.
Neočekivano otkriće porodične tajne vraća ga u 1991. godinu, kada je prvi put čuo za reč prekomanda, kojom se završilo njegovo idilično detinjstvo u Puli, posle čega je sa majkom živeo u beogradskom hotelu Bristol (prvoj stanici izbeglih oficira JNA), zatim kod očeve rodbine u Novom Sadu, a potom se preselio u Sloveniju, zemlju njegove majke.
U potrazi za ocem po prostoru bivše Jugoslavije saznaje istinu o raspadu svoje porodice, ali i o tome kako se i zašto srušio svet u kojem je nekada živeo. Konačno, dospeva do istine o samom sebi u pokušaju da ponovo izgradi sopstveni identitet.
To je drugi roman Vojnovića, rođenog 1980. godine u Ljubljani, koji je poznat po nagrađivanom debitantskom romanu “Čefurji raus!” (Južnjaci, marš!). Za taj roman dobio je nagradu Prešernovog fonda, najveće priznanje za područje kulture u Sloveniji, kao i nagradu Kresnik za najbolji roman godine. Prema toj knjizi nastala je i uspešna monodrama u režiji Mareta Bulca.
Vojnović je studirao na ljubljanskoj Akademiji filmsku i televizijsku režiju, a njegovi kratki filmovi (Fužine zakon, Sezona 90/91, Moj sin, seksualni manijak, Kinezi dolaze) prikazani su na brojnim međunarodnim festivalima i osvojili su više međunarodnih nagrada. Sa režiserom Markom Šantićem 2004. godine napisao je scenario za uspešan kratki film “Sretan put Nedime” koji je, između ostalog, bio nominovan za nagradu Evropske filmske akademije, a osvojio je Srce Sarajeva i nagradu za najbolji studentski film na festivalu Trajbeka u Njujorku.
Vojnović je 2010. završio svoj prvi igrani film “Piran-Pirano”, a aktivan je i kao filmski kritičar, novinar i kolumnista.
(SEEcult.org)
