Što češće Vrtoglavica, to bolje
Psihološki triler “Vrtoglavica” Alfreda Hičkoka, koji je najpre krajem 50-ih izazvao hladne reakcije, a nedavno su ga filmski kritičari proglasili za najbolji film svih vremena, biće prikazan 1. aprila u Jugoslovenskoj kinoteci u Beogradu uz razgovor sa profesorom Slobodanom Mijuškovićem i filmskim rediteljem Slobodanom Šijanom.
Na tribini, koju organizuje MakroArt, učestvovaće i istoričarke umetnosti iz tog udruženja Milana Petrović, Danica Spasojević i Jelena Petrović.
Povod za projekciju “Vrtoglavice” i tribinu je anketa koju je časopis “Sight and Sound”, u izdanju Britanskog filmskog instituta, sproveo pre dve godine među 862 filmska kritičara, u okviru koje je taj Hičkokov film proglašen najboljim filmom svih vremena.
Time je “Građanin Kejn” Orsona Velsa, posle više decenija, pomeren sa prvog mesta.
Neobična sudbina “Vrtoglavice” počela je 1958. godine, kada je prvi put prikazana u bioskopima, praćena uzdržanim i hladnim reakcijama. Onda je postepeno počela da narasta obimna literatura, množili su se tekstovi, analize i studije pisaca najrazličitijih profila, od običnih novinara i klasičnih filmskih kritičara do filozofa i mislilaca najtemeljitije teorijske edukacije.
Kada je 1996. godine završena kompletna kompjuterska restauracija tog filma, “Vrtoglavica” je počela da živi svoj drugi život. Prikazivana je u bioskopima širom Evrope i Amerike, a reakcije nove generacije gledalaca su bile potuno suprotne od prvobitnih.
To Hičkokovo, po svemu posebno, filmsko ostvarenje inspirisalo je i organizatore tribine u novoj zgradi Kinoteke, koji tim povodom poručuju: “Ljudi gledajte Vrtoglavicu, što češće, to bolje po Vas”.
“Vrtoglavica” je film koji nosi posebne, možda najvidljivije i najdublje upise vizuelnog, slikovnog i slikarskog. To što ovaj film čini misterioznim i magičnim, hipnotičnim i opsesivnim nastaje prvenstveno iz njegovih slikovno/vizuelnih i muzičkih vrednosti. Ono što zavodi i omamljuje u ovom filmu jeste njegova vizuelna oprema, način na koji se konstruišu i komponuju kadrovi i sekvence, ritmovi kretanja i proticanja slika, neverovatna energija boja i svetlosti. Kao osobenost stoji i ponavljanje, i unutar i izvan konstrukta filma, što nas tera da mu se uvek iznova vraćamo i ponovo gledamo. I neizostavno - upadljiva dominacija krivih i zakrivljenih linija, cikličnog, kružnog i spiralnog kretanja, navela je organizacija MakroArt povodom projekcije “Vrtoglavice” 1. aprila u 18 sati.
MakroArt zamišljen je kao spona u suptilnoj vezi između kreiranja umetničkog dela, njegove percepcije i prezentacije. U svrhu ostvarenja tog cilja, jedan od osnovnih zadataka MakroArt-a jeste promocija i afirmacija umetnika i umetnosti, sa posebnim ciljem da poruka koju šaljemo dođe do mladih i zainteresuje ih da prate kulturna dešavanja, i uživajući stiču nova znanja i iskustva.
(SEEcult.org)
