Biljana Tomić: Hvala Ćirilovu
Sasvim neočekivano, slučajnim pogledom uzela sam sa police “Vlati trave” Walta Whitmana i na stranici koja se otvorila pročitala sam pesmu “Pjesnici što dolazite”, citiram prvi stih:
Pjesnici što dolazite! Govornici, pjevači, glazbenici budući!
Nije danas čas da se ocenjuju sve moje zasluge,
Nego vi, nova vrsto, domaća, atletska, kontinentalna, veća od ranije znanih,
Dignite se! Jer vi ocijeniti me morate... 1860 (Svjetlost, Sarajevo, 1988.)
Čitanje Whitmana nije samo čitanje poezije, već mnogo više, ono priziva odgovornost…
Popodne saznajem da je preminuo Jovan Ćirilov i odjednom shvatam ozbiljnost odgovornosti pred činjenicom da je zaključena jedna velika i značajna istorija koja je obuhvatala delovanje Jovana Ćirilova u drugoj polovini 20 veka i sve do nedavno.
Jovan Ćirilov nije samo domaća, već i svetska ličnost i verujem da će mnogi dati svoje priloge o njegovoj ulozi i doprinosima u razvoju shvatanja novog pozorišta i kulture uopšte, tokom dugogodišnjeg rada na organizaciji i koncipiranju Bitef festivala, kao i kroz sve njegove druge značajne i opsežne delatnosti.
Pored ličnih emocija i osećaja velikog prijateljstva prema Jovanu, veoma je važno reći da takođe, čitav jedan značajan segment “nove umetnosti” ne bi postojao da Jovan Ćirilov, zajedno sa Mirom Trailović, nije imao razumevanje da omogući odvijanje međunarodnih umetničkih programa Bitefa 1968-1973.
Mora se navesti njegovo učešće na festivalu “Aprilski susreti” od 1972. do 1976. godine u organizaciji Studentskog kulturnog centra, njegova saradnja i česta otvaranja izložbi i velikih događaja u okviru ove institucije.
Ta saradnja je rezultirala retrospektivnom izložbom Umetničke manifestacije BITEF 1968-1973, održanom u Muzeju primenjene umetnosti 2005. godine, i velikim programom umetničkih događanja sa učesnicima iz 60-ih i mladih umetnika i performera, povodom proslave 40 godina Bitefa 2006.
I poslednja saradnja desila se 2013. godine, kada se zainteresovao da uradimo još jedan umetnički program na Bitefu, sa izložbama: “Promenljiva geografija” i “Personalni narativi” mladih umetnika, koje su održane u prelepoj staroj zgradi nekadašnje banke u Karađorđevoj, a te godine Pravosudne akademije.
U okviru njegovih brojnih zadataka kojima se bavio, želim da mu zahvalim što je imao razumevanja da podržava mlade stvaraoce u prelomnom dobu prelaska iz 60-ih u 70-te, kao i u svim kasnijim događanjima, kada je rado dolazio i uključivao se u diskusije i tumačenja novih pokreta i promena tokom tekućih decenija.
Nezaboravan je poslednji susret kada je prihvatio da me primi kod svoje kuće kako bi upoznao mladog performera Branka Miliskovića, 12. jula ove godine.
Priložena fotografija je napravljena prema Jovanom predlogu.
Jovana Ćirilova je teško oceniti, jer je neponovljiv… a nove dolazeće generacije dignuće se i reći svoje…
Biljana Tomić
