Preminuo Milan Vlajčić
Istaknuti filmski i književni kritičar, publicista i novinar Milan Vlajčić preminuo je iznenada 9. februara u Beogradu u 83. godini, objavio je portal nova.rs, za koji je pisao poslednje dve godine.
Rođen 1939. u Beogradu, Vlajčić je diplomirao na Katedri za opštu književnost sa teorijom književnosti beogradskog Filološkog fakulteta. Književne i filmske kritike i oglede objavljivao je od 1959. u listu Student, časopisu Delo i drugim publikacijama. Uređivao je kulturne rubrike Studenta (1960-1962) i Mladosti (1964-1970), te književne listove i časopise Vidici, Gledišta i Književni glasnik. Od 1970. godine radio je kao novinar i urednik dnevnog lista Politike, a pisao je i pozorišnu, televizijsku i radio-kritiku. Od 1985. do 2004. godine bio je stalni filmski kritičar tog lista. Od 2004. do 2016. bio je stalni filmski kritičar i komentator dnevnog lista Blic.
Dobitnik je nagrade “Nebojša Popović” za 2018. godinu - za doprinos promociji i kritičkom promišljanju filmske umetnosti i kulture. Vlajčić je nagrađen za višedecenijsko kritičko razmatranje aktuelne filmske problematike i širenje svesti o značaju filmske umetnosti u širokom kulturnom i civilizacijskom kontekstu.
Vlajčić je bio prvi dobitnik nagrade Fondacije “Tanja Petrović” za doprinos novinarstvu u kulturi 2014.
Dobitnik je i nagrade “Milan Bogdanović” za 1981. godinu za najbolju novinsku književnu kritiku u novinama, na radiju i TV. Takođe, dobitnik je nagrade “Dušan Duda Timotijević” TV Novosti za najbolju televizijsku kritiku u jugoslovenskim medijima u l984, te nagrade “Zlatno pero” Instituta za film u Beogradu za najbolju filmsku kritiku u jugoslovenskim medijima u 1988. godini. Na konkursu Morava-filma (Beograd) dobio je najvišu nagradu za najbolju jugoslovensku filmsku kritiku 1977.
Između ostalog, dobitnik je nacionalnog priznanja za trajni doprinos srpskoj kulturi.
Bio je jedan od osnivača i prvi predsednik Suda novinske časti u Nezavisnom udruženju novinara Srbije (NUNS, 1994-1998), član Srpskog književnog društva (SKD) i Srpskog PEN centra, Međunarodne asocijacije filmskih kritičara FIPRESCI (Minhen), akademija AFUN i PANU. Bio je član međunarodnih žirija na filmskim festivalima u Kanu, Berlinu, Veneciji, Montrealu, Beču, Minhenu, Krakovu i Monpeljeu. Tokom 70-ih i 80-ih u dva mandata bio je član NIN-ovog žirija za najbolji roman godine. Bio je i gostujući predavač na Beogradskoj otvorenoj školi (BOŠ).
Objavio je veliki broj predgovora, pogovora, ogleda i knjiga: Poprišta (Nezavisna izdanja Slobodana Mašića, 1971), Jednom i nikad više (Biblioteka 20.vek, BIGZ, 1979), Ćuti i plivaj dalje (biblioteka Grifon, Narodna knjiga 1983), Pristrasna lektira (Rad, Beograd, 1999), Uzvodno od Džimija Barke (Kulturni centar Niš, 2001), Noć u Kazablanki (Otkrovenje, Beograd, 2001), Fest, odbrojavanje (Gradska skupština, Beograd 2002), Legenda o zidu (KOV, Vršac, 2008), Gradska šetnja (KOV, Vršac, 2010), Pogled iz ogledala (Gradac K, Čačak, 2015), Potemkinovi potomci (Gradac K, Čačak, 2016) i Zvezdana prašina (Dereta, Beograd, 2018).
Govorio je engleski i francuski, a služio se španskim, italijanskim i nemačkim.
*Foto: Bojan Kovačević / SEEcult
(SEEcult.org)