Beli mugri u Sremu
Pozorište Centra za kulturu “Beli mugri” iz Kočana gostovalo je ovih dana u Sremu - Rumi, Pećincima i Staroj Pazovi, dramom Oskara Vajlda “Važno je zvati se Ernest”, u scenskoj postavci Kristine Atanosove Arsove. U izvođenju teatra “Beli mugri”, sa Anglečom Alijskim u glavnoj ulozi, “Ernest” je igran kao kao lepršva, laka komedija kojoj je poseban šarm i draž davao mladi glumački ansambl zaljubljen, čak bi se moglo reći i opijen, u likove koje tumači i radostan što ih interpretira.
Pozorište Centra za kulturu “Beli mugri” iz Kočana gostovalo je ovih dana u Sremu - Rumi, Pećincima i Staroj Pazovi, dramom Oskara Vajlda “Važno je zvati se Ernest”, u scenskoj postavci Kristine Atanosove Arsove.
U izvođenju teatra “Beli mugri”, sa Anglečom Alijskim u glavnoj ulozi, “Ernest” je igran kao kao lepršva, laka komedija kojoj je poseban šarm i draž davao mladi glumački ansambl zaljubljen, čak bi se moglo reći i opijen, u likove koje tumači i radostan što ih interpretira.
U prvom planu tako je bila izražena njihova radost stvaranja. U razigranom, nadahnutom mladom ansamblu, uz solidnu disciplinu izvođenja, lajtmotiv je bio ljubav kojoj nije ništa potrebno osim nje same i koja se istovrmeno daje i uzima.
U poletnom, mahom mladom ansamblu, koji je u celini plenio kolektivnim oduševljenjem što može jedino da stvori zaljubljenost u pozorišne čarolije, glumački se izdvojila i uzvisila Janka Lefkova koja je u lik Gvendoline Ferafaks unela osobeni glumački izraz, precizan, jasan, celovit i dosledan i ubedljiv.
Pozorišna publika u Staroj Pazovi prvi put je mogla da korsiti nove uređaje za simultani prevod, koje je nabavio KUD “Heroj Janko Člemilik”, pa je tako lakše pratila tekst na makedonskom jeziku.
Nacionalna ustanova Centar za kulturu “Beli mugri” osnovana je 1963. godine u sklopu Republičkog univerziteta, a od 1968. deluje kao samostalna ustanova kulture. Od 1977. godine je domaćin festivala amaterskih pozorišnih društava Makedonije, a od pre sedam godina u njemu se održava Međunardoni festival dramskih amatera.
Slavni engleski pisac Vajld (1854, Dablin - 1900, Pariz), pored drama, pisao je priče i poeme, a svetsku slavu doneo mu je roman “Slika Dorijana Greja”. Bio je poznat po ekstravantnosti i narcisoidnosti.
Od mnogih njegovih anegdota često se spominje ona izgovorena pošto je doplovio u Njujork 1882. godine. Kada su ga lučki carinici pitali ima li šta da prijavi, veliki pisac, sarkastičar i zaljubljenik u sebe, odgvorio je: “Nemam ništa da prijavim osim svog genija”.
Romantična komedija “Važno je zvati se Ernest” jedna je od najzabavnijih i najizvođenijih iz Vajldovog dramskog opusa od desetak drama (Vera ili nihilisti, Vojvotkinja od Padove, Lepeza gospođe Vindermer, Žena bez značaja, Idealni muž, Florentinska tragedija).
Engleska producentska kuća Barnabija Tompsona snimila je 2003. godine film prema toj popularnoj Vajldovoj komediji, u režiji Olivera Parkera, s Rupetom Everetom u naslovnoj ulozi. Parker je pre toga igrao u 15 filmova, napisao 20 filmskih scenarija, a prva samostlna režija mu je bila “Otelo po Šekspiru” (1955).
Tekst i foto: Branko Rakočević
