Berčeku Gran pri Naisa
Gran pri “Naisa” 47. Filmskih susreta u Nišu dobio je glumac Aleksandar Berček, za ulogu u filmu “Šešir profesora Koste Vujića” Zdravka Šotre, saopšteno je 30. avgusta na zatvaranju niškog festivala glumačkih ostvarenja koji je, osim u prisustvu domaćih filmskih zvezda, protekao i u znaku tehničkih problema, zbog čega je bilo i izmena u programu.
Nagradu “Car Konstantin” za najbolju mušku ulogu dobio je Uliks Fehmiu za ulogu u filmu “Ustanička ulica” Miroslava Terzića, dok je “Carica Teodora” za najbolju žensku ulogu dodeljena Hristini Popović za ulogu u “Paradi” Srđana Dragojevića.
Povelju za izuzetnu ulogu dobio je Dragan Bjelogrlić za ulogu u filmu “Dr Rej i Đavoli" Dinka Tucakovića, koji je zbog tehničkih problema odložen i prikazan na zatvaranju.
Povelju za žensku ulogu dobila je Anita Mančić za uloge u filmovima "Smrt čoveka na Balkanu" Miroslava Momčilovića i "Praktičan vodič kroz Beograd sa pevanjem i plakanjem" Bojana Vuletića, za šta su je nagradili i filmski kritičari.
Žiri je za najbolju mušku epizodnu ulogu nagradio Branimira Brstinu, za film "Šešir profesora Koste Vujića", dok je za žensku epizodu nagrađena Nataša Ninković za ulogu u filmu "Smrt čoveka na Balkanu".
Nagradu za debitanta dobila je Marijana Pejatović za ulogu u filmu "Zverinjak" Marka Novakovića.
Specijalno priznanje za najboljeg stranog glumca u domaćem filmu pripalo je makedonskom glumcu Nikoli Ristanovskom, a povelje za strane glumce dodeljene su i Goranu Navojacu, Emiru Hadžihafizbegoviću i Toniju Mihajlovskom.
Za razliku od žirija, koji su činili glumci Zlata Numanagić (predsednica), Nebojša Milovanović i Milena Pavlović, festivalska publika proglasila je najboljim glumcem 47. Filmskih susreta Nikolu Koju, za ulogu u “Paradi”. Glasovima publike, koja je i sama zaslužila nagradu zbog izuzetnog strpljenja, Kojo je proglašen i najboljim glumcem četvrte festivalske večeri za ulogu Limuna u “Paradi”.
Za glumca treće festivalske večeri publika je izabrala Gordana Kičića, za ulogu u “Ustaničkoj ulici”, dok se druge večeri publici najviše svideo Miki Krstović, u “Zverinjaku”.
U konkurenciji je bilo ukupno 13 filmova, a osim nagrađenih, to su i “Crna Zorica” Radoslava Pavkovića i Hristine Hadžiharalambus, “Klip” Maje Miloš, “Narcis i eho” Milutina Miloševića, “Žućko - priča o Radivoju Koraću” Gordana Matića, “Frau Ajnštajn” Miloša Jovanovića i “As pik - loš sudbina” Draška Đurovića iz Crne Gore, koji je imao srpsku premijeru.
U okviru 47. Filmskih susreta, čijem je otvaranju prisustvovao i novi ministar kulture Bratislav Petković, dodeljena je i nagrada “Pavle Vuisić” za životno delo Marku Nikoliću.
Festival je odao počast i prerano preminuloj glumici Sonji Savić, kao i Dušanu Janićijeviću i Mikiju Stamenkoviću.
Filmski susreti protekli su i u znaku tehničkih problema, i to već na samom početku, kada je prikazan “Šešir profesora Koste Vujića”, a posebno druge festivalske večeri, kada je otkazan Tucakovićev film o Nikolasu Reju. Festivalski Savet je formirao komisiju koja utvrđuje odgovornost za taj propust, a u međuvremenu je iz Beograda stigla novija oprema. Tucaković je izjavio da tako nešto ne bi smelo da se dogodi festivalu sa tako dugom tradicijom.
Festival Filmski susreti jedinstvena je manifestacija u regionu koja vrednuje isključivo glumački rad, a specifična je i po tome što nagrade dodeljuju sami glumci. Festival je prvi put održan 1966, a najpopularniji glumac te godine bio je Bekim Fehmiu.
Najpoznatiji glumci na Filmskim susretima bili su Ričard Barton i Liz Tejlor, koji su gostovali povodom filma “Sutjeska”, u kojem je Barton tumačio lik Josipa Broza Tita.
Poslednjih godina, međutim, u javnosti se postavlja i pitanje njegove budućnosti, uz ideje o proširenju koncepcije, internacionalizovanju ili promeni termina održavanja.
Direktor Srđan Savić, s druge strane, smatra da sve te teze nemaju smisla i da su možda primamljive i atraktivne „na prvu loptu“, ali da su suštinski krajnje diskutabilne, a u nekim aspektima čak i pogubne za Filmske susrete.
Kako je naveo u uvodnom tekstu 47. Filmskih susreta, mnoga se još pitanja, manje ili više smislena, nameću povodom tog festivala i modela njegovog funkcionisanja, ali ne bi valjalo da se, tragajući za relevantnim odgovorima, potkopaju temelji manifestacije uz koju su stasavale i filmofilski sazrevale generacije i generacije ljubitelja pokretnih slika.
(SEEcult.org)