Omaž kralju romske muzike
Dokumentarni film “Šaban” glumca i reditelja Miloša Stojanovića, snimljen godinu dana pred smrt legendarnog romskog pevača i kantautora Šabana Bajramovića (1936-2008), prikazan je 6. aprila u Domu omladine Beograda, a kao i njegova muzika, privukao je šaroliku publiku. Stojanović je proveo tri godine istražujući i snimajući jedinstven i neponovljiv život i rad najpoznatijeg srpskog i svetski priznatog pevača, nazivanog “kraljem ciganske muzike”. Film je snimljen 2007. godine, a prikazan je, izmedju ostalog, i na čuvenom Womex festivalu vorld muzike.
Dokumentarni film “Šaban” glumca i reditelja Miloša Stojanovića, snimljen godinu dana pred smrt legendarnog romskog pevača i kantautora Šabana Bajramovića (1936-2008), prikazan je 6. aprila u Domu omladine Beograda, a kao i njegova muzika, privukao je šaroliku publiku.
Stojanović je proveo tri godine istražujući i snimajući jedinstven i neponovljiv život i rad najpoznatijeg srpskog i svetski priznatog pevača, nazivanog “kraljem ciganske muzike”. Film je snimljen 2007. godine, a prikazan je, izmedju ostalog, i na čuvenom Womex festivalu vorld muzike.
Bajramović je preminuo 8. juna 2008. u bolnici u Nišu u 72. godini, a pošta mu je odata širom bivše Jugoslavije, uz podsećanje na njegovu dugogodišnju karijeru, na desetine izdanja i stotine pesama, kao i tužnu činjenicu da je kraj života dočekao gotovo na prosjačkom stapu.
Bajramović je bio popularan među različitim generacijama ljubitelja romske muzike, ali i džeza, bluza...
Održavao je kontakt i sa mladima - nastupima na muzičkim festivalima kao što je novosadski Exit.
Bajramovic je muzičko obrazovanje, kao i većina pripadnika romskog naroda, stekao na ulici. Kao mladić je pobegao zbog ljubavi iz vojske, zbog čega je osuđen na tri godine zatvora na Golom otoku. Pošto je na Vojnom sudu izjavio da niko ne može da ga osudi onoliko koliko on može da izdrži, kazna mu je povećana na pet i po godina. Na Golom otoku je, međutim, osnovao zatvorski orkestar koji je svirao i džez, šansone, španske i meksičke melodije. Kasnije je govorio da mu je Goli otok bio “životni univerzitet”.
Prvu od dvadesetak ploča snimio je 1964. godine, a objavio je i pedesetak singlova i napisao i komponovao oko 700 pesama.
Više od 20 godina vodio je grupu “Crna Mamba” sa kojom je nastupao širom sveta.
Bajramović je snimio filmove “Anđeo čuvar” (1987) sa Goranom Paskaljevićem, “Nedeljni ručak” (1982) sa Milanom Jelićem i “Ciganska magija” (1970) sa Stoletom Popovim. Pojavio se i u filmu “Crna mačka - beli mačor” Emira Kusturice.
Nakon smrti, u Nišu mu je postavljen spomenik, ali je proteklih godina često bio meta vandala.
O Bajramoviću je napisano na hiljade tekstova širom sveta, a između ostalog, Andy Gill u “Indipendentu” svojevremeno je istakao da Bajramović “poseduje ogroman talenat, koji se na svoj način može porediti sa onim koji imaju Nusrat Fatah Ali Khan ili Mari Bonie Persen, koji svoju muziku donose sa duhovnošću koja sa lakoćom premošćuje inače nepremostive kulturne barijere. Njegov glas kombinuje patos istočnjačke muzike i duhovnost fadoa (...) njegova muzika je vrsta balkanskog ciganskog džeza”.
(SEEcult.org)
