Miholjsko leto u Madlenianumu

Predstava “Miholjsko leto”, adaptacija drame Ivana Turgenjeva (1818-1883) “Mesec dana na selu”, premijerno će biti izvedena 25. decembra u Operi i teatru Madlenianum u Beogradu, u režiji Egona Savina.

Predstava “Miholjsko leto”, adaptacija drame Ivana Turgenjeva (1818-1883) “Mesec dana na selu”, premijerno će biti izvedena 25. decembra u Operi i teatru Madlenianum u Beogradu, u režiji Egona Savina.

To je prva dramska premijera Opere i Teatra Madlenianum u sezoni 2010/2011, a biće igrana kao romantična komedija, jedan od najomiljenijih žanrova publike.

Tipično ruska romantična priča u kojoj se, u letnjikovcu bogatog Arkadija Islajeva (Janoš Tot), osim njegove žene Natalije (Isidora Minić), majke Ane (Radmila Živković), dva ljubavnika njegove žene (Nebojša Dugalić i Radovan Vujović), prijatelja, poznanika i podanika, susreće i ljubav u svim njenim oblicima. Turgenjev otvara pitanja o smislu ljubavi, umetnosti, religije.., svega onoga što bitno određuje egzistenciju njegovih likova, ali i egzistenciju onih koji ih posmatraju iz zamračenog gledališta.

U “Miholjskom letu” bol i suze kontrapunktiraju zadovoljstvo i smeh.

To je prva drama ruskog pozorišta koja nudi psihološki uvid u likove i upravo taj kvalitet je privukao Stanislavskog (igrao je ulogu Rakitina, koga u Madlenianumu tumači Dugalić).

Stanislavski i MHAT su prema tom tekstu napravili predstavu koja je ušla u istoriju svetskog pozorišta. Pored Stanislavskog, komad je bio inspirativan i za Čehova i nastanak njegovih antologijskih drama (Galeb, Tri sestre, Višnjik…).

Po komadu “Miholjsko leto” igrana je i čuvena predstava Jugoslovenskog dramskog pozorišta sa Nevenkom Urbanovom i Matom Miloševićem.

Savin u toj predstavi potpisuje adaptaciju i režiju, a za prve saradnike odabrao je scenografkinju Vesnu Štrbac i kostimografkinju Lanu Cvijanović.

Turgenjev je bio jedan od najznačajnijih ruskih pisaca 19. veka, koji se proslavio delima u kojima slika feudalnu Rusiju, spahijski dvor, ruski pejsaž i, posebno, tip “suvišnog čoveka”, intelektualca, čija misaonost i sklonost filozofiji onemogućavaju pragmatičnost i koji ne nalazi svoje mesto u društvu.

Bio je jedan od prvih ruskih pisaca koji su slavu doživeli van Rusije, posebno u Francuskoj.

Bio je veoma naklonjen zapadnjačkoj kulturi, a u francuskim piscima 19. veka nalazio je sagovornike i intelektualne istočnike. Smatrao je da ruska kultura i književnost moraju da se oplode stranom i da samo tako imaju šansu za prosperitet.

Poslednji period života proveo je u Parizu, spajajući trajno i suštinski dve velike kulture i književnosti, rusku i francusku. Time je polarizovao odnose sa velikom grupom umetnika, stvaralaca i kulturnih radnika u Rusiji koji su patriotska osećanja i rusofilstvo stavljali iznad svega i bili spremni da ga odbace kao “zapadnjaka”.

Početak njegovog književnog rada, kako je navela Branka Radović povodom premijere u Madlenianumu, odvijao se u oblasti manjih proznih formi u kojima je sistematično izgrađivao portret intelektualca koji je prerastao okruženje, ne snalazi se u društvenim okolnostima realnog života, osuđen je na propast, na poraz, što je simbol intelektualca poteklog iz plemićkog staleža.

U “Dnevniku suvišnog čoveka”, kao i u zbirkama pripovedaka, razrađuje se ista tema koja u romanu “Plemićko gnezdo” dobija pesimistički okvir, sudbinsku tendencioznost i uslovljenost. Lik novog čoveka Rusije donosi roman “Očevi i deca” (1862) koji u sukobu generacija, nihilističkom viđenju sveta, razotkriva odnose starog poretka i novih snaga, materijalistički i empirijski orijentisanih.

Pored brojnih drugih dela, pripovetka “Prolećne vode” (1872), nekad veoma popularna među svim generacijama čitalaca, udaljava ga od društvenih i socijalnih problema i približava psihološkim i romantičarskim, ljubavnim.

Prve reprize predstave “Miholjsko leto” planirane su za 26. i 27. decembar.

Sajt Madlenianum je www.madlenianum.rs

(SEEcult.org)