Ready-made Gotovca
Filmofilska revija retko prikazivanih ready-made filmova Tomislava Gotovca a.k.a. Antonija Lauera na programu je bioskopa Tuškanac u Zagrebu 8. februara, a obuhvata 12 filmova nastalih pre deset godina u produkciji KK Zagreb i HFS-a, koji su svojevrsni spomenar sastavljen od isečaka Gotovcu dragih klasičnih holivudskih filmova.
Filmofilska revija retko prikazivanih ready-made filmova Tomislava Gotovca a.k.a. Antonija Lauera na programu je bioskopa Tuškanac u Zagrebu 8. februara, a obuhvata 12 filmova nastalih pre deset godina u produkciji KK Zagreb i HFS-a, koji su svojevrsni spomenar sastavljen od isečaka Gotovcu dragih klasičnih holivudskih filmova.
Gotovac koristi ready-made - jedan od najanarhističnijih, najradikalnijih i najkritičkijih oblika “reciklaže” gotovog, pronađenog materijala - na najmanje uobičajen, gotovo konzervativan način. On ne koristi ready-made radi destrukcije, dekomponovanja ili dekonstrukcije već stvorene sekvence, iskazujući nepoverenje filmovima iz kojih su istrgnuti i dajući im nova značenja, već da bi izrazio poštovanje i divljenje prema klasičnim majstorijama.
Netaknuti materijal u njegovom “remiksu” postaje deo nove osobne filmofilske priče, koja se čita iz redosleda inserata, smene “osećaja” u svojevrsnom muralu probranih filmskih isečaka, saopštio je HFS.
Program u Tuškancu obuhvata film “Osjećaj” i njegovih sedam nastavaka (2000), kao i tri dela “Mjesta pod suncem” (2000), te “Glenn Miller ili kako je U.S.A. pobijedila Europe” (2000) i “Sjećanje na Hoagy Carmichaela” (2000).
Prema navodima Diane Nenadić, hiperosetljivim filmofilskim zumom “skenirani” su “povišeni” celuloidni “osećaji” - odabrani odlomci iz Curtizovog “Mladića s trubom”, delirium tremens Raya Millanda iz Wilderovog “Izgubljenog izleta”, “najosjetljivija” mesta u Stevensovom “Mestu pod suncem”, orkestar Glenna Millera u Mannovoj “Glenn Miller Story”, a na kraju potpourri posvećen holivudskom “glumcu za klavirom” Hoagyju Carmichaelu. U sredini su se smestile dve anti-iluzionističke minijature - glas Billie Holliday u podlozi apstraktnog zapisa (vizuelne i/ili vizuelizovane muzike), što poput blatne, prljave reke “protiče” ekranom (Osjećaj šest), a potom pev Doris Day “naslonjen” na plavi, treperavi ekran (Osjećaj - sedam) - Gotovčev blue.
Rođen 1937. godine u Somboru, Gotovac je diplomirao filmsku režiju u klasi profesora Aleksandra Saše Petrovića na Akademiji za film, pozorište, radio i TV u Beogradu.
Živi i radi u Zagrebu i jedan je od najeminentnijih umetnika u oblasti eksperimentalnog filma, fotografije i performansa na prostoru bivše Jugoslavije, a i šire.
Ime je promenio u Antonio G. Lauer 2003. godine.
(SEEcult.org)
