Skup potomaka Dostojevskog
Potomci Fjodora Mihajloviča Dostojevskog (1821-1881) okupili su se nedavno u Smolensku oko skulpture svog velikog pretka, dela vajara Sergeja Konjenkova (1874-1971). Prapraunuk velikog pisaca, Aleksej sa dvema kćerkama Anom i Verom, nisu bili obični posetioci u Smolensku, već aktivni učesnici manifestacije “Susreti sa jednom skulpturom” koju je organizivao smolenski državni spomen muzej.
Potomci Fjodora Mihajloviča Dostojevskog (1821-1881) okupili su se nedavno u Smolensku oko skulpture svog velikog pretka, dela vajara Sergeja Konjenkova (1874-1971). Prapraunuk velikog pisaca, Aleksej sa dvema kćerkama Anom i Verom, nisu bili obični posetioci u Smolensku, već aktivni učesnici manifestacije “Susreti sa jednom skulpturom” koju je organizivao smolenski državni spomen muzej.
Slični susreti kod skulpture Dostojevskog održavaju su u tom muzeju često i na njima se izvode predstave prema motivima dela tog genijalnog ruskog pisca, priređuju koncerti, prikazuju filmovi...
Manifestacija nije bila vezana ni za kakav određen datum, a povod za njeno održavanje bio je sam dolazak potomaka Dostojevskog u Smolensk.
Konjenkov je skulpturu Dostojevskog, oko koje su se okupili njegovi potomci, uradio po narudžbini 1933. u SAD, inspirisan posmrtnom maskom Dostojevskog.
Dostojevski Konjenkova je savijen i ophrvan teškim, mutnim mislima, pa uveliko odgovara uobičajenim predstavama o autoru “Zlih duhova” i “Idiota”.
Učenici iz smolenskih škola su pored te skulpture izveli predstavu “Dečak kod Hrista na jelki”, rađenu prema tekstu Dostojevskog iz “Piščevog dnevnika”, a u programu su učestvovale i sestre Vera i Ana Dostojevski. Njihov otac Aleksej govorio je o svom učešću u snimanju umetničkog filma “Dečaci”, nastalog prema odlomku iz “Braće Karamazova”. Publika je imala priliku i da pogleda “Dečake”.
Familija Dostojevski obeležila je, inače, prošle godine 505-godišnjicu postojanja. Za razliku od drugih velikih pisaca, prezime Dostojevskog se ne odlikuje širokim genealoškim drvetom - faktički od Fjodora Mihajloviča do naših dana vodi jedna jedina linija. Uopšte gledajući, Dostojevskih je u Peterburgu mnogo, ali osim Aleksja i članova njegove porodice, oni nisu u rodbinskoj vei sa velikim piscem.
Kako je pre nekoliko godina ispričao Dmitrij Andrejevič Dostojevski, Aleksejev otac, boljševici su dozvoljavali seljacima da menjaju prezimena koja im iz različitih razloga nisu bila po volji i da uzimaju ona koja su im se sviđala, njima ili opštinskim matičarima. Ta novost je veoma obradovala žitelje jednog sela, čija su prezimena poticala od njegovog rogobatnog, pa čak i nepriličnog naziva, a seoski pisar, koji je bio veliki poklonik ruske književnosti, sve ih je upisao kao Dostojevske, Turgenjeve, Tolstoje i Puškine.
Tako se uz potomke Dostojevskog pojavilo mnogo njihovih novopečenih prezimenjaka.
Branko Rakočević
