Virtuozi na kontrabasu

Češki kontrabasista i profesor Miroslav Gajdoš i Ljubinko Lazić, vođa kontrabas sekcije Beogradske filharmonije, nastupili su 12. decembra u galeriji Gradskog pozorišta u Staroj Pazovi, uz klavirsku pratnju Bojane Sovilj, postdiplomca na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, a izveli su dela Vivaldija, Botesinija i Mocarta.

Češki kontrabasista i profesor Miroslav Gajdoš i Ljubinko Lazić, vođa kontrabas sekcije Beogradske filharmonije, nastupili su 12. decembra u galeriji Gradskog pozorišta u Staroj Pazovi, uz klavirsku pratnju Bojane Sovilj, postdiplomca na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, a izveli su dela Vivaldija, Botesinija i Mocarta.

Češki umetnik Gajdoš jedan je od vodećih evropskih virtuoza i pedagoga na kontrabasu, koji komponuje i pravi transkripciju za taj instrument. Rođen je 1948. u Moravskoj, gde je počeo da uči violinu, kasnije se potpuno posvetio kontrabasu, a studirao je u Beču i Bernu i bio laureat više značajnih međunarodnih takmičenja.

Od 1973. godine je profesor kontrabasa na konzervatrijumu u Kromeriozu, a komponovao je veći broj solističkIh dela za kontrabas, kombinujući elemente češke muzike. Takođe, briljirao je i kao vokalni solista na mnogim koncertima, pa i na poslednjem u Pazovi.

Solista Beogradske filharmonije Ljubinko Lazić, rođen je 1979. godine u Vojki, nedaleko od Stare Pazove, gde i danas živi posle dugog školovanja i muziciranja po Evropi. Član je internacionalnog kvarteta kontrabasista “Bassionaamorosa”, a u svom repertoaru neguje raznovrsna dela počevši od rane renesanse do modernih kompozcija posvećenih kontrabasu.

Sa kolegama sa Minhenske muzičke akademije formirao je kvartet “Bassionaamorosa”, a povodom tog naziva, rekao je da je neko, inspirisan kompozicijom Đovanija Botesinija “Passioneaamorosa” (Ljubavna strast ), napravio malu igru sa slovima, zamenivši “p” sa “b”.

Kvartet neguje širok repertoar, od barokne muzike do džeza, Bitlsa i roka.

Taj daroviti Sremac, koji još stanuje sa roditeljima u Dužnom šoru u Vojki (s majkom Milicom, nižom službenicom i ocem Dušanom, sitnim zanatlijom, muzički obdarenim), školovao se u Novom Sadu, na Cetinju i na Visokoj školi za muziku u Minhenu, u klasi profesora Klausa Trumfa, a kao solista i kamerni muzičar učestvovao je na takmičenjima i festivalima širom sveta, osvojivši više nagrada.

Među njima su prva nagrada “Palpiti” na internacionalnom festivalu kamernih orkestara u Holivudu, druga nagrada na internacionalnom takmičenju kontrabasista u Češkoj i Evropska nagrada 2003. godine koju je dobio kvartet “Bassionaamorosa”.

Nakon šestogodišnjeg studiranja u Minhenu proveo je nekoliko sezona u Ciriškoj operi i u Vitembeškom kamernom orkestru sa kojim i danas nastupa.

Lazić je na Kolarcu 2000. godine odsvirao neobičan koncert - prvi u Beogradu posvećen kontrabasu, i to ne samo kao samostalnom instrumentu, nego i orkestarski.

Najpoznatiji vojački muzičar svih vremena, Lazić ne propušta nijedan momenat da pohvali svoj čarobni instrument: “Ogromne su solističke mogućnosti kontrabasa. On ‘privremeno zaposeda teritoriju’ na više od 20 klasičnih koncerata, u delima Špertgera, Mocarta, Hajdna, Hofmajstera, Cimermana. Kao solistički instrument, ravnopravno se nosi u svakoj muzičkoj prilici sa violom, violončelom, klavirom i drugim instrumentima ‘rođacima’. Samo što ih i prevazilazi, jer kontrabas, za razliku od svoje nabrojene bliže i dalje rodbine mu, ume i da peva”, kaže vođa kontrabasa Beogradske filharmonije.

Lazić je s gitaristom Nemanjom Bogunovićem i tamburašem Jovanom Nikolićem osnovao i trio koji je uspešno letos nastupao u slovačkoj evangelističkoj crkvi u Staroj Pazovi.

Tekst i foto: Branko Rakočević