Nova galerija – Koncept

Koncept galerija novi je izložbeni prostor u Beogradu, a biće otvorena 18. januara izložbom “Slika kao objekat” grupe umetnika, među kojima je i njen vlasnik Stevan Kocić.

Koncept galerija izlagaće dela savremene umetnosti, kako domaćih, tako i međunarodnih autora, a njen umetnički program kretaće se od geometrijske apstrakcije, preko enformela do fotografije, skulpture i instalacije. Uz grupne i samostalne izložbe, galerija će se baviti i prodajom radova, promocijom umetnika i knjiga kroz tematske večeri, a najavila je i razgovore sa umetnicima, stručna vođenja i radionice. Planirani su i edukativni sadržaji, u saradnji sa fakultetima likovnih umetnosti u Beograd i Novom Sadu, Fakultetom za medije i komunikacije, kao i sa srednjim stručnim školama i ostalim relevantnim kulturnim i obrazovnim institucijama. Dugoročni plan Koncept galerije, kako je saopštila, ogleda se u stvaranju svojevrsnog umetničkog prostora i platforme koja će unapređivati međunarodnu saradnju umetnika.

Na prvoj izložbi u Koncept galeriji, koja se nalazi u Tadeuša Košćuška 32, predstaviće se Bosiljka Zirojević Lečić, Đula Šanta, Korina Gubik i Stevan Kocić, umetnik koji je vlasnik tog prostora, a živi i radi na relaciji London-Beograd.

Radovi odabranih umetnika kreću se od slika-objekata, prostorne instalacije, enformela do videa. U svojevrsnom eklektizicmu tih umetnika, kako je navela kustoskinja i istoričarka umetnosti Maja Mikić Landratoške, pojavljuje se nit koja ih sve spaja.

“Slika (image) je formirana putem nekonvencionalnih materijala i pozicionira se kao objekat. Primenom različitih tehnika i upotrebom materijala kao što su plesksiglas i foto print u radu Đule Šanta, eksera u enformelu Korine Gubik ili pak tekstila na slikama Bosiljke Zirojević Lečić, umetnički radovi postaju trodimenzionalni i opipljivi. Oni deluju na posmatrača taktilnim (Korina Gubik), kinetičkim svojstvima (Đula Šanta) pa neretko i teksturom (Bosiljka Zirojević Lečić). U video radu Stevana Kocića, umetnik se kroz monolog iz ‘Hamleta’ distancira od samog sebe i pretvara u ‘objekat’ naracije. Njegov sopstveni ‘image’ postaje objekat”, navela je Maja Mikić Landratoške.

Umetnica Bosiljka Zirojević Lečić predstaviće se radovima iz ciklusa “Velika meka forma” (vuneni štof, uljani pastel, 170x120 cm, 2018).

Bosiljka Zirojević Lečić, Velike meke forme 1-3, vuneni štof, 3x170x120 cm, 2018

Osnovna premisa njenog slikarskog izražavanja, kako sama navodi, jeste potrebu za stalnim eksperimentisanjem sa samim konstruktom slike – materijalom od koga je “sačinjena”. U već uspostavljenom sistemu geometrijskih, redukovanih formi koje čine njen slikarski izraz, površina slike – njena pikturalna vrednost, afirmiše se kao još jedno polje delovanja i mogućnosti za izražavanje. Upotrebom nekonvencionalnih slikarskih podloga (aluminijum, pliš, PVC, folija, vuneni štof…), slika postaje deo procesa koji je “prevodi” u sliku-objekat, pored već ustanovljenog plastičkog jezika/sistema organizacije površine.

Arhitektonski pristup kombinovanja i komponovanja redukovanih formi, koje umetnica tretira kao ploče koje se uklapaju, daju joj mogućnost da se analitički odnosi prema suštinskim elementima plastičkog jezika/sistema: površini, liniji, boji, materiji i materijalu. “Naglaskom na kompoziciji i građenju strukture samim odnosima formi, težim ka kompaktnoj celini u kojoj su svi odnosi dobro promišljeni (Geštalt kvalitet)”, navela je povodom svog rada Bosiljka Zirojević Lečić, koja je rođena 1971. godine u Novom Sadu, gde je diplomirala i magistrirala na Akademiji umetnosti, na kojoj je i zaposlena kao profesorka na smeru za slikarstvo.

Članica je ULUV-a, ULUS-a i umetničke grupe Multiflex. Izlagala je samostalno u Srbiji, Rumuniji i Nemačkoj, a učestvovala je na više od sto kolektivnih izložbi u zemlji i inostranstvu od 1992. godine.

Đula Šanta predstaviće nov rad, posebno pripreman za izložbu u Concept galeriji. U pitanju je prostorna instalacija “Slučaj pulmologa M.I.” (štampa na pleksiglasu, 185 x 205 x 0,5 cm.

Đula Šanta, Slučaj pulmologa M.I, štampa na pleksiglasu, 185 x 205 x 0.5 cm

Prema njegovim rečima, u svom radu pokušava da pažljivo odabere  elemente kroz koje može da stvori višeslojni narativni okvir.

“Namera mi je da vizuelne materijale izvučem iz njihovog osnovnog konteksta i kombinujem ih u jedinstvene celine sposobne da komuniciraju na različitim nivoima. Lična iskustva i kulturno poreklo posmatrača igraju aktivnu ulogu u sagledavanju / čitanju mojih radova. Vođen takvim stavom, uvek tražim specifične vizuelne elemente koji se reflektuju na moja prethodna iskustva i daju mi dovoljno prostora da ih kombinujem / suprotstavljam”, naveo je Šanta, koji je istovremeno aktivan na polju vizuelnih umetnosti i dizajna.

Rođen 1968. u Novom Sadu, gde je 1995. godine diplomirao na Akademiji umetnosti na odseku za slikarstvo, Šanta je specijalizovao konzervaciju i restauraciju slika 2003.

Samostalno je izlagao u Hrvatskoj, Švedskoj, Slovačkoj, Nemačkoj i Srbiji, a učestvovao je i na brojnim kolektivnim izložbama u zemlji i inostranstvu.

Umetnica Korina Gubik izložiće dva rada iz ciklusa “Nocturne” koja su nastala tokom 2018. godine u kombinovanoj tehnici.

Prema rečima Korine Gubik, najvažnije mesto u njenoj umetničkoj praksi zauzima rad sa materijalima, uglavnom neslikarskim, poput peska, džakova, drveta, eksera, nađenih predmeta.

Korina Gubik, Nocturne 2, 2018, 120 x 40 cm, mixed media

Korine Gubik koristi osnovne likovne elemente i principe komponovanja crnom, belom i prirodnom bojom materijala. “Priroda ili način upotrebljenog materijala ume naknadno da nametne i neko posebno značenje, iako ono nije cilj ili polazna tačka”, navela je Korina Gubik koja je 2008. godine počela da koristi u radovima i eksere.

Serija “Nocturne” rađena je za izložbu “Presecanje medija: muzika i vizuelnost” u Savremenoj galeriji u Subotici. Formalno, ta dela nisu novina u odnosu na prethodne, a mogu se svesti na geometrijsku apstrakciju izrađenu neslikarskim materijalima. Razliku čini audio rad koji ih prati (Korina Gubik, Kristian Koloži, Knock-knock-tic-tac, 2018, audio, 26’ 18”) sačinjen od zvuka kucanja eksera (autentičan, snimljen tokom izrade radova) i zvuka metronoma, čiji se ritam menja. Uvođenjem zvuka kao pratećeg elementa, same slike dobijaju drugačije značenje, a rad u celini multimedijalni karakter.

Rođena 1983. u Senti, Korina Gubik diplomirala je 2007. godine na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, na departmanu za slikarstvo. Samostalno je izlagala 11 (Novi Sad, Vrbas, Odžaci, Senta, Vranje, Kraljevo) i učestvovala na brojnim grupnim izložbama u zemlji i inostranstvu. Članica je SULUV-a od 2008. godine. Dobitnica je nagrada Galerije Matice Srpske (2006), “Perspektive 06” (2007), 36. Novosadskog salona (2007) i Forumove nagrade za likovnu umetnost (2017).

Stevan Kocić, vlasnik Concept galerije, predstaviće se na izložbi kroz dva medija. Prvi je u pisanoj formi kao dokument misaonog performansa, a drugi je video performans formalnog karaktera čuvenog Šekspirovog monologa iz “Hamleta”.

Stevan Kocić, kadar iz video rada, 2018.

Misaoni performans

“Ne mislim da umetnost nema išta zajedničko sa fizičkim ili perceptualnim, uveren sam da te reči znače aktivnosti koje su ništa do glagoli kao sto su ‘radim’ ili ‘vidim’. U kontekstu stvaranja umetnosti ti glagoli označavaju vežbe ka ostvarenju umetnosti ali ne i umetnost samu po sebi. Neko će možda sugerisati da ja verno pratim J. Košutovo razmišljanje: ‘Umetnost je Umetnost kao Umetnost’. Što bi trebalo da znači da je: ‘Umetnost ništa više do odgonetka značenja umetnosti u lingvističkoj zagonetki ili igra reči’ to jest da je umetnost rezultat istraživanja značenja reči umetnost u odgovarajućoj rečenici. Ispisane sekvence koje se pojavljuju između svakog videa su dokumentovani performansi koji su imali za svrhu da sprovedu aktivno sprovođenje umetnosti sa namerom da se eliminiše značenje umetnost”.

Kocić je video performans snimao mesec dana u maloj sobi stana u Londonu u kojem je živeo, pri čemu je pre izbora konačne scene snimao sebe oko 60 puta svakoga jutra desetak minuta, u želji da izgleda zatečen buđenjem, odnosno kao “neko ko je tek izašao iz sna i onda priča o snu, o večnom snu”. Eksperimentisanjem u montaži, odnosno okretanjem finalne scene naopačke, dobio je vizuelni izraz kao da nije on i kao da Hamlet nije Hamlet, već neki strani organizam koji priča Hamletov monolog.

Iako mu je performans bitan u smislu zadovoljenja elementarnog kriterijuma glume, najvažniji mu je sam vizuelni sadržaj, odnosno njegova formalna stilizacija, minimalizam i postminimalizam, koji su, kako je naveo, imali prevashodni uticaj dok je pravio video.

Rođen 1969. u Beogradu, Kocić je završio Akademiju umetnosti u Novom Sadu, a master studije na Vestminster univerzitetu u Londonu.

Prva izložba Concept galerije biće otvorena do 15. marta.

(SEEcult.org)