Zabuna na početku AS

Međunarodni festival Aprilski susreti u Studentskom kulturnom centru u Beogradu, pokrenut još 70-ih kao Festival proširenih medija, počinje 1. aprila performansom “Zabuna na sceni.01” - muzičko-scenskom predstavom u kojoj učestvuje i publika, a kao specijalni gost nastupa Gerilin đubrofonijski orkestar.

Međunarodni festival Aprilski susreti u Studentskom kulturnom centru u Beogradu, pokrenut još 70-ih kao Festival proširenih medija, počinje 1. aprila performansom “Zabuna na sceni.01” - muzičko-scenskom predstavom u kojoj učestvuje i publika, a kao specijalni gost nastupa Gerilin đubrofonijski orkestar.

Gerilin đubrofonijski orkestar (GĐO), grupa profesionalnih muzičkih entuzijasta grupe Goethe Guerilla 2011, koji sviraju i improvizuju na instrumentima sastavljenim od (do skoro) nepotrebnog đubreta, pozvaće prolaznike ispred zgrade SKC-a da se priključe njihovoj improvizaciji, a zatim krenuti u šetnju kroz sve galerije SKC-a. Bučna tura završiće se ulaskom u Veliku salu, gde će početi performans “Zabuna na sceni.01”.

Cilj GĐO je da na kreativan način istakne važnost recikliranja otpada, pružajući pritom inspiraciju i zabavu svakom ko ih čuje.

Publika može da učestvuje i u performansu “Zabuna na sceni.01”, koji donosi zvuke koji svakodnevno okružuju stanovnike Beograda.

Koncept je definisan kao interaktivna scenska instalacija, čiji je cilj da približi umetnost izvođenja publici tako što joj pruža priliku da sama doživi nastup na sceni.

U “Zabuni na sceni” snimci zvukova koji nas okružuju, zajedno sa zvucima instrumenata i scenskim pokretima, dočaravaju svakodnevni život u Beogradu.

Svi elementi jednog običnog dana postaju glavni likovi tih priča, njihovi zvuci su muzika, a pokreti ples. U toku trajanja predstave lica iz publike po sopstvenom nahođenju kroče na scenu i doprinese dočaravanju gradske vreve zvucima i pokretima. Svaki učesnik može da naruči video snimak svog nastupa, i sačuva za uspomenu.

Autor dela i koncepta je Maja Mitrović, kompozitorka, izvođač i muzički pedagog iz Beograda, a muzički sastav čine: Iva Despotović (klavir), Smiljana Nikolić (flauta), Marko Mitrović (električna gitara), Mihailo Samoran (klarinet), Miloš Bosnić (kontrabas) i Rastko Popović (električna viola), a kao i do sada, svako izvođenje beleži se video zapisom i dostupno je da se naruči na sajtu Udruženja Zabuna: www.zabuna.org.rs.

Aprilske susrete, međunarodni festival mladih stvaralaca, i ove godine obeležiće od 1. do 4. aprila gostovanje brojnih domaćih i inostranih umetnika koji će pokušati da pomere određene granice umetničkog delovanja.

Aprilski susreti prvi put su održani od 4. do 11. aprila 1972. godine, godinu dana nakon otvaranja SKC-a, odnosno dodeljivanja bivše zgrade tajne komunističke policije (UDBA) Savezu studenata.

Umesto očekivanog populističkog koncepta zadovoljavanja osnovnih studentskih potreba za zabavom, SKC je ustanovio nov i savremen pristup kulturnoj produkciji, u okviru kojeg je, pored gostovanja umetnika po pozivu i javnih debata, definisana i sintagma “prošireni mediji” kao jedan od najvažnijih segmenata AS.

Uz učešće svetski priznatih umetnika, Aprilski susreti poslužili su kao osnova za sve današnje umetnike koji se bave proširenim medijima ili, kako se to još može reći - novim medijima, kao što su performans, video umetnost, instalacija, digitalna umetnost, mail art...

Na AS su nastupali i Đina Pane, Ana Mendieta, Džozef Bojs, Bil Vajola, Džozef Košut, Franko B...

Uticajnu grupu beogradskih umetnika, koji su 70-ih bili prvi u formiranju onoga što će današnje generacije na ovaj ili onaj način slediti, činili su Marina Abramović, Dragoljub Raša Todosijević, Era Milivojević, Neša Paripović, Zoran Popović i Gera Urkom.

Od enciklopedijskog značaja je i čuvena rečenica Brace Dimitrijevića (rad koji je bio postavljen ispred SKC-a kao ploča): “Ovo može biti mesto od istorijskog značaja”.

Posle prekida od dve i po decenije, “Aprilski susreti” obnovljeni su 2002.
Sajt SKC-a je www.skc.rs, a program Aprilskih susreta nalazi se i u Kalendaru Portala za kulturu jugoistočne Evrope SEEcult.org, kao i U PRILOGU ovog teksta

(SEEcult.org)