Preminuo Boris Buzančić
Hrvatski pozorišni, filmski i televizijski glumac Boris Buzančić, koji je bio i prvi gradonačelnik Zagreba nakon osaostaljenja Hrvatske, preminuo je 9. oktobra u Zagrebu u 85. godini. Buzančić je preminuo od posledica moždanog udara, a biće sahranjen 13. oktobra na Mirogoju. Komemorativni skup povodom njegove smrti biće održan 15. oktobra u Hrvatskom narodnom kazalištu (HNK) u Zagrebu, u kojem je ostvario veći deo pozorišne karijere.
Hrvatski pozorišni, filmski i televizijski glumac Boris Buzančić, koji je bio i prvi gradonačelnik Zagreba nakon osaostaljenja Hrvatske, preminuo je 9. oktobra u Zagrebu u 85. godini.
Buzančić je preminuo od posledica moždanog udara, a biće sahranjen 13. oktobra na Mirogoju. Komemorativni skup povodom njegove smrti biće održan 15. oktobra u Hrvatskom narodnom kazalištu (HNK) u Zagrebu, u kojem je ostvario veći deo pozorišne karijere.
Rođen 13. marta 1929. u Bjelovaru, Buzančić je diplomirao 1954. na Akademiji dramske umetnosti u Zagrebu.
Njegov profesor Branko Gavella odmah ga je angažovao u Dramskom kazalištu Gavella u drami “U logoru” Miroslava Krleže. U angažmanu tog tek osnovanog pozorišta bio je do 1966. godine, a potom je prešao u HNK u Zagrebu.
U Gavelli je igrao u predstavama “Golgota” Krleže, “Krvava svadba” Lorke, “Don Žuan” Molijera, “Dundo Maroje” Držića, “Mačka na vrućem limenom krovu” Vilijamsa, “Vašar snova” Matkovića, “Mladoženja Barillon” Fejdoa, “Sablasti” Ibzena, “Hamlet” Šekspira, “Na kraju puta” Matkovića, te 30 godina kasnije ponovo u “Mački na vrućem limenom krovu”, ovoga puta u ulozi oca Polita.
Prelaskom u HNK, u kojem je dostigao životnu i glumačku zrelost, postao je jedan od zaštitnih znakova tog teatra.
“Ostvario je zadivljujuću galeriju dramskih likova podarivši svakoj od njih snažan pečat svoje ličnosti, glumačku veštinu i iskustvo. Stvorio je vlastiti glumački moderni izraz, uvek propitujući razloge postupaka likova koje je donosio sa velikom telesnom lakoćom, opušteno gradeći dramske osobe. Bio je uzorit glumac u ulogama uznemirenih propitivača i društvenih buntovnika, izgledom i ponašanjem predodređen za urbane likove”, istaklo je HNK povodom njegove smrti.
Buzančić je u HNK-u igrao, između ostalog, i u predstavama “Građanin plemić” i “Mizantrop” Molijera, “Dan kada su kurve došle igrati tenis” Kopita, “Povratak” Pintera, “Dundo Maroje” Držića, “Ne motaj se okolo gola golcata” Fejdoa, “U agoniji” i “Banket u Blitvi” Krleže, “San ivanjske noći”, “Timon Atenjanin” i “Kralj Ričard” Šekspira, “Leda” Krleže, “Revizor” Gogolja, “Galeb” Čehova, “Kiklop” Marinkovića, “Sluge” Cankara…
Poslednju ulogu u HNK-u ostvario je u drami “Krađa Marijina kipa”. U HNK-u je bio angažovan do 1990. godine, kada je ušao u politiku, odnosn u Hrvatsku demokratsku zajednicu, i postao gradonačelnik Zagreba.
Krajem 90-ih Buzančić se povukao iz politike i ponovno posvetio glumi, odigravši zapažene uloge u filmu "Maršal" Vinka Brešana i TV seriji “Obećana zemlja” Branka Šmita.
Gostovao je u drugim pozorištima - Teataru ITD, na Dubrovačkim letnjim igrama, te u Teatru u gostima, sa kojim je nastupio gotovo hiljadu puta.
Poslednju pozorišnu ulogu odigrao je u Gavelli, u predstavi "My Little Corner of the World", čija je premijera bila u martu ove godine.
Ostvario je zapažene uloge i na filmu, u više od 20 naslova, počev od komedije Branka Marjanovića “Ciguli Miguli”.
Posebno je zapamćen po ulogama u filmovima “Put u raj” Marija Fanelija (1970), “Timon” Tomislava Radića (1973) i “Užička republika” Živorada Žike Mitrovića (1974), za koji je nagrađen Srebrenom arenom u Puli.
Jedna od njegovih najpopularnijih uloga bila je Dotura Vice, splitskog gradonačelnika u TV seriji "Velo misto".
Buzančić je za umetnički rad dobio niz nagrada, među kojima je i Nagrada hrvatskog glumišta za životno delo 2007.
Zastupnici zagrebačke Gradske skupštine odali su mu poštu minutom ćutnje, a telegrame saučešća uputili su njegovoj porodici i predsednik Hrvatskog sabora Josip Leko i premijer Zoran Milanović.
(SEEcult.org)
